این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اصول بهداشت روانی، جلد ۱۱، شماره ۴۱، صفحات ۳۱-۴۰
عنوان فارسی تاثیر آموزش«برنامه ی تربیت سازنده» به مادران بر مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیش ‌فعالی کم‌توجهی
چکیده فارسی مقاله آموزش برنامه ی تربیت سازنده به مادران در کاهش مشکلات رفتاری کودکان در مطالعات متعددی مورد تاکید قرار گرفته است. این مهم، در مورد اختلال بیش فعالی کم توجهی (ADHD) در ایران بررسی نشده است، لذا در این پژوهش با توجه به شیوع مسئله به آن پرداختیم. روش کار: این کارآزمایی بالینی بر روی60 مادر مراجعه کننده (30 نفر مورد و30 نفر شاهد) به درمانگاه کودک و نوجوان بیمارستان روزبه تهران که دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی در سنین 12-6 سال بودند، انجام شد. مادران هر دو گروه که از نظر برخی عوامل دموگرافیک همگن شده بودند، پرسش نامه های پژوهش را قبل از شروع جلسات و در پایان جلسه ی هشتم تکمیل کردند. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش آماری تحلیل واریانس با طرح اندازه گیری های مکرر تحلیل شدند. یافته ها: کاهش قابل توجه در علایم ADHD (بر اساس پرسش نامه ی کانرز و مقیاس نمره‌گذاری ADHD) در گروه مورد، نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (001/0>P). تغییر کلی میانگین متغیرهای مربوط به مقیاس‌های فرزندپروری و نیز تفاوت در شاخص‌های افسردگی، اضطراب و فشار روانی در گروه مورد نسبت به گروه شاهد معنی‌دار بود (001/0>P). نتایج مربوط به مقیاس توانایی‌ها و مشکلات (SDQ) در تمام شاخص‌ها به جز مشکلات سلوک در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به صورت معنی‌دار بهبودی نشان داد (001/0>P). نتیجه گیری: کاربرد "برنامه ی تربیت سازنده" در والدین کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی در کاهش مشکلات رفتاری و افزایش توانایی‌های این کودکان موثر می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effect of the positive parenting program on parents of children with attention deficit hyperactivity disorder
چکیده انگلیسی مقاله The efficacy of the positive parenting program for parents of children with behavior problems was confirmed in several studies. Yet, such studies have not been conducted for children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in Iran, so we decided to evaluate it because of high frequency of the problem. Materials and Methods:In this clinical trial study, sixty mothers (30 in each control and intervention groups) who had at least one child with clinically diagnosed ADHD and aged between 6 to 12 years old were recruited from the consecutive referrals to the child and adolescent psychiatric clinic of Ruzbeh hospital, Tehran, Iran. The mothers in two groups were matched in some demographic variables. Mothers in both groups completed the battery of self-report questionnaires of study at the beginning and after the 8th session. The discrepancies of pre and post intervention were compared between two groups by SPSS software using repeated measure ANOVA statistical method. Results: Intervention group was associated with significantly lower levels of child behavior problems in Conners’ scale and ADHD rating scale (P< 0.001); here, parents reported lower levels of dysfunctional parenting than the control group (P< 0.001). The parents in intervention group had significant improvement on measures of depression, anxiety and stress in comparison with the control group (P< 0.001). They also showed significant improvement in all items in strengths and difficulties questionnaire (SDQ) scale except conduct problems in comparison with the control group (P< 0.001). Conclusion: According to the findings of this study, implication of positive parenting program for parents of children with ADHD is recommended to reduce the problem behavior of kids and to improve their abilities.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فاطمه محرری | fatemeh moharari
استادیار روان پزشکی کودک و نوجوان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jfmh.mums.ac.ir/article_1642.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات