این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اصول بهداشت روانی، جلد ۸، شماره ۳۲، صفحات ۱۳۱-۱۴۰

عنوان فارسی آموزش کفایت اجتماعی در کاهش پرخاشگری پسران پیش دبستانی: گزارش ۶ مورد
چکیده فارسی مقاله پرخاشگری دوران خردسالی پیش بینی کننده رفتار های پرخطر بعدی است. تحقیقات نشان می دهند کودکان پرخاشگر به علت نداشتن روابط اجتماعی سالم و شیوه های حل تعارض فردی و گروهی دست به اعمال تند و خشن می زنند. به این ترتیب باید در روند کاهش این امر پژوهش های تجربی انجام گیرد تا رفتار های بعدی کودکان دچار ناهنجاری نشود. بر این مبنا، پژوهشی که مقاله حاضر بر اساس آن تدوین شده است، اثربخشی سه حیطه آموزش کفایت اجتماعی: (1) مهارت ها و توانائی های شناختی، (2) مهارت های رفتاری، (3) کفایت های هیجانی را بر 6 کودک پسر شش ساله مورد بررسی قرار داده است. روش کار: آزمودنی ها شش کودک پسر پیش دبستانی دارای اختلال پرخاشگری بودند که به روش تصادفی از مهد های کودک شهر ارومیه انتخاب شدند. مواد آموزشی در برگیرنده 7 مهارت بود. این مهارت ها شامل مهارت های خودآگاهی، همدلی، ارتباطات بین فردی، ارتباط برقرار کردن، مقابله با هیجانات، تصمیم گیری و حل مسئله اجتماعی بودند. این مهارت ها به مدت 13 هفته در دو مرحله اجرا گردید و هفته ای یک بار مهارت های مذکور آموزش داده شد. یافته ها : نتایج پژوهش نشان می دهد که میزان رفتارهای پرخاشگرانه کودکان بعد از شرکت در دوره های آموزشی به شدت کاهش و مهارت های کسب شده از طریق این کودکان به طور کامل به موقعیت های خانه و مهد کودک تعمیم یافته است. همچنین مشاهده گردید عملکرد تمامی آزمودنی ها در پیگیری های بعدی (بعد از دو هفته و یک ماه) حفظ شده اند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مهارت کنترل خشم، پرخاشگری، کودکان، پیشگیری،

عنوان انگلیسی The effect of social competence training on decreasing in aggression pre-school boys
چکیده انگلیسی مقاله Childhood aggression predicts the later high-risk behavior. Research shows that aggressive children become violent because of abnormal social relations and ineffective group or individual ways of solution conflict. Empirical studies need to be dome to find effective strategies for overcoming this phenomenon. This research evaluates three dimensional model of social competence; (1) cognitive skills and abilities; (2) behavioral skills; (3) emotional competence on 6 boys with the age of 6 years old. Methods and Materials: Subjects were selected from Uremia kindergartens. Instructional materials involved 7 skills (self–knowledge, empathy, interpersonal communications, relationships, cope with emotional issues, decision making and social problem solving). This training the skills carried out at 13 weeks in two stages and once a week. Behavior changes of all the subjects remained stable in follow-up visits (two weeks and 1 month later). Results: The findings of this research indicates that aggressive behavior in children decreased deeply after participating in instructional classes and acquired skills were generated to kindergarten and home. Behavior changes of all the subjects
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Emotional competence, Aggression, Children, Prevention

نویسندگان مقاله اسکندر فتحی آذر | eskandar fathiazar
استاد روان شناسی دانشگاه تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تبریز (Tabriz university)

شهرام واحدی | sh vahedi
دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی


نشانی اینترنتی http://jfmh.mums.ac.ir/article_1811.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 2
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات