این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش‌های آسیب‌ شناسی زیستی، جلد ۲۰، شماره ۲، صفحات ۳۷-۴۸
عنوان فارسی بررسی اثر یک دوره تمرین منظم شنا با دو مدت متفاوت بر سطوح سرمی نیتریک اکساید، عامل رشد اندوتلیوم عروقی و عامل تغییر دهنده رشد بتا -۱ در موش‌های صحرایی نر دیابتی
چکیده فارسی مقاله هدف: یکی از پیامدهای دیابت، اختلال در عملکرد اندوتلیال است و فعالیت ورزشی مناسب به‏عنوان راه‏کاری غیر دارویی توصیه می‏شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر دو مدت متفاوت تمرین منظم شنا بر سطوح سرمی نیتریک اکساید، عامل رشد اندوتلیوم عروقی و عامل تغییر دهنده رشد بتا -1 در موش‏های صحرایی نر دیابتی بود. مواد و روش‏ها: 28 سر موش صحرایی نر ویستار به‏صورت تصادفی به 4 گروه (7 تایی) کنترل- سالم، دیابت، دیابت- تمرین 30 دقیقه‏ای و دیابت- تمرین 60 دقیقه‏ای تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی آلوکسان (90 میلی‏گرم/کیلوگرم) القا شد. آزمودنی‏ها به‏مدت 8 هفته و هر هفته 5 جلسه در هفته، تمرین شنای 30 و 60 دقیقه را انجام دادند. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، کشته وسپس سطوح گلوکز، انسولین، نیتریک اکساید، فاکتور رشد اندوتلیوم عروقی و عامل تغییر دهنده رشد بتا -1 اندازه‏گیری شد. از آزمون واریانس یک طرفه نیز برای تحلیل داده‏ها استفاده شد (05/0=P). نتایج:القای دیابت موجب افزایش میزان گلوکز، انسولین و عامل تغییر دهنده رشد بتا -1 و کاهش معنی‏دار نیتریک اکساید، عامل رشد اندوتلیوم عروقی شد. پس از 8 هفته تمرین30 دقیقه‏ای شنا موجب معکوس شدن این تغییرات نسبت به گروه دیابت شد (05/0>P). ولیکن تمرین 60 دقیقه‏ای تغییر معنی‏دار ایجاد نکرد (05/0
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The effect of regular swim training with two different time periods on serum levels of NO, VEGF, and TGF-β1 in diabetic male rats
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Diabetes is known to accelerate endothelial cell dysfunction. Meanwhile, an adequate physical activity is recommended as a nonpharmacological treatment. Hence, the aim of the present study is to evaluate the effect of two different time periods of regular swimming exercise on serum levels of NO, VEGF, and TGF-β1 in diabetic male rats. Methods: We randomly divided 28 male Wistar rats into 4 groups of 7 rats per group - control, diabet, diabet-train 30, and diabet-train 60. Diabetes was induced using alloxan (90 mg/kg, intraperitoneal injection) in rats. The animals performed swimming training for 30 and 60 min for 5 weekly sessions, for a total of 8 weeks. The rats were killed 72 h after the last training session and was measured the levels of glucose, insulin, NO, VEGF, and TGF-β1. One-way ANOVA was used for statistical analysis (p≤0.05). Results: Diabetes increased the levels of glucose, insulin and TGF-β1, whereas it significantly reduced NO and VEGF levels. After 8 weeks, 30 min- swimming training, causing reverse of health changes compared to diabetes (p< 0.05). 60 min- training did not make significant change (p>0.05). But there were significant differences in the levels of glucose, NO, and TGF-β1 between the two groups that trained for 30 and 60 min. Conclusion: It seems swimming training with enough time, which is sought for diabetic patients, can lead to a protective effect against cardiovascular disease by impacting the endothelial function factors in these patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Diabetes, NO, VEGF, TGF-&,beta 1, Swimming
نویسندگان مقاله پروین فرزانگی |
گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی ساری (Islamic azad university of sari)

نشانی اینترنتی http://mjms.modares.ac.ir/article_16949_043c3be96eba72c5f72164bab53b7f7f.pdf
فایل مقاله دریافت فایل مقاله
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات