این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۵، شماره ۴۴۷، صفحات ۱۲۳۳-۱۲۴۱
عنوان فارسی تأثیر چهار هفته فعالیت هوازی در آب بر میزان بهبود بالینی و پروتئین نوروگلین-۱ در بافت مغز مدل حیوانی Multiple Sclerosis از طریق القای Experimental Autoimmune Encephalomyelitis (EAE)
چکیده فارسی مقاله مقدمه: هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر چهار هفته فعالیت هوازی در آب بر میزان بهبود بالینی و پروتئین نوروگلین-1 در بافت مغز مدل حیوانی Multiple sclerosis (MS) از طریق القای Experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE) بود. روش‌ها: 80 سر موش‌ سوری ماده با نژاد C57BL/6 و سن 12-10 هفته و وزن 2 ± 20 گرم به 8 گروه 10تایی (سالم شاهد، سالم شنا، MS شاهد، MS اینترفرون، MS شنا، MS اینترفرون شنا، MS شاهد تزریق، MS شاهد شنا و تزریق) تقسیم شدند. جهت القای EAE، ابتدا 300 میکروگرم (55-35) Myelin oligodendrocyte glycoprotein (MOG) در حجم 100 میکرولیتر Phosphate buffered saline (PBS) با Complete Freund's adjuvant (CFA) مخلوط و به صورت زیر جلدی تزریق شد. هم‌زمان با تزریق اول و 48 ساعت بعد از آن، 300 نانوگرم سم سیاه‌سرفه (Pertussis toxin یا PT) به صورت داخل صفاقی تزریق شد. موش‌های مصرف کننده‌ی دارو به صورت اینترفرون بتا، از هفته‌ی اول پس از شروع درمان، روزانه به میزان 150 واحد بین‌المللی/گرم از این دارو را به صورت زیر جلدی دریافت کردند. علایم بالینی و وزن موش‌ها روزانه بررسی و ثبت شد. برای گروه‌های تمرین، روزانه 30 دقیقه به مدت 4 هفته، هفته‌ای 5 جلسه، فعالیت هوازی در محفظه‌ی شنا اجرا شد. از سیستم نمره‌دهی استاندارد برای ارزیابی بالینی و از روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) برای اندازه‌گیری پروتئین نوروگلین-1 استفاده گردید. داده‌های به دست آمده، با استفاده از آزمون One-way ANOVA تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: تأثیر فعالیت ورزشی شنا بر MS، به طور تقریبی یکسان با تأثیر اینترفرون بر MS بود. میزان افزایش نوروگلین-1 در گروه MS شنا نسبت به گروه MS اینترفرون بیشتر بود. نتیجه‌گیری: تمرین هوازی شنا، به احتمال زیاد می‌تواند از طریق افزایش نوروگلین-1 به بازسازی میلین یا کاهش سرعت تخریب میلین کمک کند و از این طریق، به بهبود بالینی بیماران مبتلا به MS منجر شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نوروگلین-1، فعالیت هوازی، Multiple sclerosis،
عنوان انگلیسی The Effect of a Four-week Aerobic Activity in Water on the Extent of Clinical Improvement and Neuregulin-1 (NRG1) Protein in the Brain Tissue of Animal Model of Multiple Sclerosis (MS) via Inducing Experimental Autoimmune Encephalomyelitis (EAE)
چکیده انگلیسی مقاله Background: This study was conducted to investigate the effect of a four-week aerobic physical activity in water on the extent of clinical improvement and amount of neuregulin-1 (NRG1) protein in the brain tissue of animal model of multiple sclerosis (MS) via inducing experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE). Methods: To this end, a total number of 80 female Syrian mice from the race of C57BL/6, aging 10 to 12 weeks and weighing 20 ± 2 gram were divided into eight groups of 10, namely, control, swimming, MS, MS + swimming, MS + interferon beta (INF-β), MS + solvent, and MS + solvent + swimming environment. For induction of EAE, 300 μg (35-55) myelin oligodendrocyte glycoprotein (MOG) was first mixed in 100 μl phosphate buffered saline (PBS) with complete Freund's adjuvant (CFA) and injected subcutaneously (SC). At the time of injection and after 48 hours, 300 ng pertussis toxin was diluted in PBS and injected intraperitoneally (IP). During a week after the treatment, mice recieving the drug in form of intraperitoneal received 150 IU/g of the drug per day. Clinical symptoms and the mice's weights were recorded every day. Physical activity group did the aerobic activities for four weeks, five sessions a week, 30 minutes each session. Standard scoring system was used for clinical check and enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) was applied to measure NRG1 protein. Data analysis was done using one-way ANOVA. Findings: The effect of physical activity in water on treatment of multiple sclerosis was the same as that of interferon. The amount of rise in NRG1 protein in swimming group was more than that of the interferon group. Conclusion: Aerobic swimming exercises could probably help remyelination by increasing the amount of NRG1 protein and lowering the speed of myelin destruction, hence, helping the clinical improvement in patients with multiple sclerosis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Neuregulin-1,Aerobic exercises,Multiple Sclerosis
نویسندگان مقاله سید روح اله موسوی | seyed roholah
دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه خوارزمی (Kharazami university)

حمید رجبی |
استادیار، گروه ایمنی شناسی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

عطااله غدیری |
استاد، گروه تربیت بدنی، دانشکده ی علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

رضا قراخانلو |
استاد، گروه فیزیولوژی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

علیرضا سرکاکی |


نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/8613
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-525326.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات