این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست، جلد ۴۷، شماره ۴، صفحات ۱۰۴۵-۱۰۶۴
عنوان فارسی دیپلماسی علمی ایران در روابط با گرجستان
چکیده فارسی مقاله دیپلماسی علمی، مفهومی است که در قرن بیست‌ویکم و به­واسطۀ پیشرفت‌های فناورانه در حوزه‌های مختلف دانش بشری طرح شده و مورد توجه قرار گرفته است. به‌طور کلی، این مفهوم عبارت است از استفاده از همکاری­های علمی میان ملت­ها به‌منظور رسیدگی و حل‌وفصل چالش‌های مشترک. یکی از مسائلی که جمهوری­های بازمانده از فروپاشی اتحاد شوروی به‌طور کلی و از جمله کشورهای منطقۀ قفقاز جنوبی در دورۀ پس از فروپاشی شوروی با آن روبه‌رو شدند، ضعف دانش و فناوری تخصصی در حوزه­های مختلف و همچنین کمبود نیروهای متخصص در این حوزه­ها بود که دلیل آن، به وابستگی جمهوری­ها به مرکز اتحاد (روسیه) از نظر علمی و فناوری بازمی­گشت. از این دیدگاه، پیشرفت­های ایران در عرصۀ علم و فناوری که در عرصۀ بین‌المللی تأیید و تصدیق شده و زمینۀ شکل­گیری دانشی بومی را در حوزه­های مختلف فراهم کرده، می­تواند به‌عنوان یک جنبه از قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در روابطش با کشورهای منطقۀ قفقاز جنوبی مورد توجه و استفاده قرار گیرد و به‌عنوان زیربنایی برای تقویت جایگاه ایران در این کشورها و ابزاری به‌منظور تأمین هرچه بیشتر منافع ملی در رابطه با آنها به‌کار گرفته شود. مقالۀ حاضر تلاش دارد ضمن بررسی مفهوم دیپلماسی علمی و جایگاه آن در عرصۀ روابط بین‌الملل کنونی، رویکرد جمهوری اسلامی ایران نسبت به این‌گونه از دیپلماسی را مطالعه کند و به‌طور خاص، آن را در چارچوب روابط ایران با گرجستان به‌عنوان یکی از کشورهای منطقۀ قفقاز جنوبی بررسی کند. این مقاله نشان می­دهد که دیپلماسی عمومی، تاکنون از دستیابی به جایگاه بایستۀ خود در روابط ایران با گرجستان بازمانده، اما وجود پتانسیل­های علمی و فناوری فراوان در کشور، زمینۀ بالقوه­ای را برای فعال کردن این جنبه از دیپلماسی در روابط مذکور به‌وجود آورده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی External Factors Affecting Iran-Georgia Relations
چکیده انگلیسی مقاله The article examines the limits of Iranian foreign policy toward Georgia, outlines the threats from the US and other regional players such as Russia, Turkey and Israeli, and also attempts to identify the main causes and motivations for Tehran's affiliation with Tbilisi. After disregarding the Caucasus for decades and being excluded from its geopolitical chess game, Iran decided to cultivate a new relationship with the South Caucasus, including Georgia, hoping to regain its once-potent role as a regional power. Georgia is the only South Caucasian country, which has no border with Iran; and this geographical factor has affected relations between the two countries. This paper has been performed as a field and analytical-descriptive study and has also been analyzed by "Realism theory" in Persian and English resources. The authors of the analysis studies in detail the opportunities for economic and other forms of partnership with Iran, which will help diversify Georgia's neighborhood policy, while balancing the interests of regional players of the South Caucasus. At the end of the research, the possible opportunity for Iran and Georgia that might accompany such a political strategy are discussed as well. The final goal of this document is maximum detection of the potential for improving Georgia-Iran relations and its in-depth analysis, as well as opening a space for discussion and debate on Georgia-Iran relations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله الهه کولایی |
استاد گروه مطالعات منطقه ای دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

حمیدرضا عزیزی |
استادیار پژوهشکدۀ مطالعات منطقه ای دانشگاه شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

نشانی اینترنتی https://jpq.ut.ac.ir/article_64068_5f5902b8171bac117a051ae81003b4d4.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/916/article-916-528766.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات