این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
الجمعیه الایرانیه للغه العربیه و آدابها فصلیه محکمه، جلد ۱۳، شماره ۴۴، صفحات ۲۵-۴۴
عنوان فارسی بازتاب ناسازواری در اسلوب‌های بلاغی
چکیده فارسی مقاله بلاغت عربی که دربردارنده سه علم معانی و بیان و بدیع است، همچنان در زمره مهم‌ترین پژوهش‌های ادبی به شمار می‌رود، و به شکل خاص در اسلوب‌های آموزشی و تطبیقی به کار گرفته می‌شود. رویکردهای معاصر با خلق اصطلاحات جدید به بررسی نقدی و بلاغی متون می‌پردازند. از جمله این اصطلاحات، اصطلاح ناسازواری است که عنصر اساسی و مهمی در ادبیات به شمار می‌آید. ناسازواری عنصری فنی در متون ادبی است که ادیب در ادبیات خود از آن بهره می‌جوید. این تکنیک و اصطلاح به‌تازگی وارد حوزه نقد ادبی شده‌است. مقاله حاضر می‌کوشد تا برخی اسلوب‌های بلاغی قدیم مرتبط با ناسازواری به عنوان اصطلاحی نوظهور را بررسی کند و حضور ناسازواری را در بلاغت قدیم تبیین نماید. نتایج پژوهش بر این امر دلالت دارد که اصطلاح ناسازواری بر اسلوب‌های بسیاری در بلاغت صدق می‌کند. لیکن برخی اسلوب‌ها در بلاغت عربی وجود دارد که تقریباً با ناسازواری و ظهور آن ارتباط بسیار محکم و پیوسته‌ای‌ برقرار نموده‌است. از جمله آن می‌توان به تقدیم و تأخیر و حذف و ذکر در علم معانی، استعاره و کنایه در علم بیان، مدح بما یشبه الذم و تجاهل عارف در علم بدیع اشاره کرد. این پژوهش در توصیف اسلوب‌های بلاغی و تحلیل چگونگی حضور ناسازواری در آنها، از اسلوب توصیفی ـ تحلیلی بهره جسته‌است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ناسازواری، بلاغت، علم معانی، علم بیان، علم بدیع،
عنوان انگلیسی المفارقة فی الأسالیب البلاغیة
چکیده انگلیسی مقاله بلاغة العربیة بعلومها الثلاثة لاتزال تُعدّ من أهمّ الدراسات الأدبیة، خاصّة فی المناهج التعلیمیة، أو الإجراءات التطبیقیة الّتی تتّخذ مقولاتها محورًا للتطبیق على النصوص والخطابات. فقد ظهرت اتجاهات معاصرة وکلّ منها تخلق مصطلحات جدیدة تعالج النصوص عبرها معالجة نقدیة وبلاغیة. من ضمن تلک المصطلحات نشیر إلى المفارقة الّتی تُعدّ مکوّنًا أساسیًا ومهمًّا فی الأدب، فهی ظاهرة فنّیة فی النصوص الأدبیة یستخدمها الأدیب، مع ذلک لم تدخل کتقنیة حدیثة فی مجال النقد العربی إلّا مؤخرًا. یسعی هذا البحث إلیتبیین بعض الأسالیب البلاغیة القدیمة الّتی ترتبط بالمفارقة کمصطلح جدید محاولًا تبیین حضور المفارقة فی البلاغة القدیمة. وقد تدلّ نتائج البحث على أنّ مصطلح المفارقة یطلق على أنماط کثیرة جدًّا من التعبیر، ولکن هناک أسالیب مختلفة فی البلاغة العربیة القدیمة یغطی کلّ منها جانبًا من جوانب المفارقة، منها التقدیم والتأخیر والحذف والذکر فی علم المعانی، الاستعاره والکنایه فی علم البیان، والمدح بما یشبه الذم وتجاهل العارف فی علم البدیع. وقد اعتمد البحث على المنهج الوصفی ـــ التحلیلی، حیث یبدأ بتوصیف الأسالیب البلاغیة، ومن ثمّ یقدّم تحلیلًا عن کیفیة حضور المفارقة فی تلک الأسالیب.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله رقیه رستم پور |


مریم غلامی |
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه الزهرا
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه الزهرا (Alzahra university)

نشانی اینترنتی http://iaall.iranjournals.ir/article_48747_88ca3699db7e0a52b56b46ea96cca5f7.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/608/article-608-532975.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده ar
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات