این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقد زبان و ادبیات خارجی، جلد ۱۰، شماره ۱۴، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی چیستی و چرایی شخصیت پردازی پسادراماتیک در فضای آستانه ا ی تئاتر معاصر
چکیده فارسی مقاله چکیده بررسی نوآوریهای سبکشناختی و ساختاری تئاتر از موضوعات مهم پژوهشهای نقادانه حوزهی نمایش به حساب میآید. از آنجا که ارتباطی تنگاتنگ بین چگونگی بازنمایی سوژه و اجرای مفهوم سوبژکتیویته در هنر تئاتر و تعاریف و نظریههای گوناگون سوژه وجود دارد، بسیاری از محققان به بررسی چگونگی و علل نوآوریهای معاصر پرداختهاند. در مقالهی حاضر سعی شده پس از ارائهی تعریف اجمالی واژههای سوژه، سوبژکتیویته، اجرا و تئاتر پسادراماتیک؛ دلایل محتمل نیاز به نوآوریهای پسادراماتیک مطرح شوند. با تبیین علل گرایشهای نو، امکان معرفی زیباشناسی ویژهای فراهم میآید که آثار نمایشی معاصر برمحور آن پدید آمدهاند. تا زمانی که از زیباشناسی پسادراماتیک تعریف دقیقی ارائه نشود، نقد بسیاری از نمایشنامههای معاصر راه به جایی نمیبرد. به علاوه با توجه به تغییرات ایجاد شده در سوبژکتیویتهی انسان امروزی در فضای رسانهای جهان پسامدرن، مفهوم اجرای سوبژکتیویته در فضای آستانهای تئاتر پسادراماتیک نیز مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصله در بخش پایانی منعکس شده است. از آنجا که تمرکز این مقاله بر شخصیتپردازی پسادراماتیک و انواع گوناگون آن در آثار نمایشی دههی هشتاد به بعد است، پنج نوع شخصیتپردازی پسادراماتیک معرفی خواهند شد. دستهبندی پیشنهادی، حاصل مطالعهی دهها نمایشنامهی معاصر با ویژگیهای پسادراماتیک است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آثار نظامی – ترجمه – اقتباس، ادبیات اروپا،
عنوان انگلیسی Postdramatic Characterization in the Liminal Space of the Contemporary Theatre
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Drama has staged, presented, represented, and performed different concepts of subjectivity, throughout history. Many theoreticians believe in the mutual interdependence between modern drama’s structural and stylistic innovations and the major changes in the conceptual understanding of identity and subjectivity particularly from the beginning of the twentieth century onwards. Acknowledging the importance of theatre’s endeavour to imitate, negotiate and construct human identity; no one disputes their fundamental premise about the basic correlativity between the two. Critical analysis regarding the reciprocal relationship between the conceptual fluctuations of subjectivity and the structural and stylistic theatrical and dramatic innovations of our time is yet far from exhausted. The present article specifically will focus on the definition of postdramaticality form Lehman’s perspective and endeavors to investigate and identify the possible underlying causes for postdramatic innovative methods of characterizations in theatre after 1980. It also tries to explicate the necessity of stylistic and structural changes in theatre, due to the new conceptualization of subject in postmodern theories of subjectivity, and also the changed status of the subject in the mediatized environs of today’s world. The essay introduces five different postdramatic methods of characterization in theatre that are practiced by different playwrights to perform/represent postmodern subjectivity
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله subject, Lehmann, Characterization, Postdramatic Theatre, Performance
نویسندگان مقاله رویا پورآذر |


نشانی اینترنتی http://clls.sbu.ac.ir/article/download/5060/5325
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1293/article-1293-564402.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات