این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۵، شماره ۴۵۹، صفحات ۱۷۹۲-۱۷۹۸
عنوان فارسی بررسی در رفتگی سر Radius، اپیدمیولوژی و عوامل مؤثر بر درمان و در رفتگی مجدد
چکیده فارسی مقاله مقدمه: مطالعه‌ی حاضر، با هدف همه‌گیرشناسی و بررسی علل مؤثر بر درمان و در رفتگی مجدد سر Radius در کودکان انجام گردید. روش‌ها: در یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی آینده‌نگر، تمامی کودکان زیر 7 سال مراجعه کننده به بخش اورژانس در سال‌های 95-1394 که با علایم و نشانه‌های بالینی در رفتگی سر Radius مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، وزن و مکانیسم تروما، سمت درگیر، تعداد و سابقه‌ی قبلی در رفتگی و روش جااندازی در چک لیست طراحی شده به همین منظور ثبت گردید. میزان موفقیت مانورها و زمان به کار بردن اندام آسیب دیده پس از جااندازی نیز بررسی شد. یافته‌ها: 112 کودک وارد مطالعه شدند که میانگین سنی 18/13 ± 98/30 ماه داشتند. از بین کودکان، 59 مورد (53 درصد) پسر بودند. در 67 کودک (60 درصد) دست چپ درگیر بود.کودکان با در رفتگی از نظر وزنی در صدک‌های بالا قرار داشتند. 75/18 درصد به علت در رفتگی مجدد مراجعه کرده بودند. موفقیت اولین مانور جااندازی، در کودکان با در رفتگی مجدد به صورت معنی داری کمتر بود (010/0 > P). مراجعه با تأخیر بیش از 24 ساعت باعث عدم موفقیت مانور جااندازی اول شد. سن کودکان با در رفتگی مجدد، به صورت معنی‌داری کمتر بود. نتیجه‌گیری: رابطه‌ی مستقیمی بین اضافه وزن کودک و احتمال در رفتگی سر Radius وجود دارد. وقوع در رفتگی مکرر، در موفقیت مانور اول تأثیر دارد. همچنین، تأخیر بیش از 24 ساعت در مراجعه به اورژانس نیز در عدم موفقیت مانور اول مؤثر است. سن، به عنوان عامل مؤثری در در رفتگی مجدد شناخته می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کودکان، آسیب، مفصل آرنج، Radius، در رفتگی مفصل،
عنوان انگلیسی Radius Head Dislocation, Epidemiology and Effective Factors in Treatment and Relapse
چکیده انگلیسی مقاله Background: We aimed to provide an epidemiological description of radius head dislocation, effective factors in treatment and relapse. Methods: This cross-sectional prospective study was done using census method on all patients with 7 years of age and younger with radius head dislocation, who were admitted to the emergency department of Kashani hospital, Isfahan City, Iran, between January 1, 2014, and December 31, 2015. Required data were gathered using a checklist consisting of questions regarding demographic data (age and sex), weight, trauma mechanism, affected arm, success rate of reduction maneuver, and the time of using the affected arm after reduction. Findings: During a 24-month period, 112 children with a mean age of 30.98 ± 13.18 months entered the study. 59 patients were boys (53%), and the left arm was affected in 67 cases (60%). Most of the patients with recurrence were over the 75 th percentile for weight, and 18.75% of them had recurrence. The success rate of initial reduction maneuver was significantly less in patients with recurrence (P < 0.010). A delay of more than 24 hours was significantly associated with failure of initial reduction maneuver. Children with recurrence were significantly younger than those without recurrence. Conclusion: There was a significant relationship between overweight and recurrence of radius head dislocation. Recurrence had effect on the success rate of initial reduction maneuver. A delay of more than 24 hours was significantly associated with failure of initial reduction maneuver. Age had a relative risk for one or more recurrences.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Children,Trauma,Elbow joint,Radius,Joint dislocations
نویسندگان مقاله شیوا صمصام شریعت | samsam shariat
استادیار، مرکز تحقیقات طب اورژانس و گروه طب اورژانس، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

فرهاد حیدری |


نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/9225
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-567782.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات