این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
چهارشنبه 3 دی 1404
متن شناسی ادب فارسی
، جلد ۱۰، شماره ۲، صفحات ۱۳۹-۱۵۱
عنوان فارسی
منظورشناسی و تحلیل کارگفتار در گفتگوهای داستان بیژن و منیژه
چکیده فارسی مقاله
گفتگو یکی از عناصر مهم در روایت است. بهطورکلی آفرینش روایت پس از آفرینش گفتگو (dialogue)، پدیدار و بهترین تفسیرها با این عنصر روایی ایجاد میشود. این عنصر در تحلیل ادبیات بسیار اهمیت دارد؛ به همین سبب در دیدگاهها و نظریههای جدید زبانشناسی بهویژه معنیشناسی، به آن توجه شده است. نظریۀ منظورشناسی یکی از شاخههای مهم در حوزۀ معنیشناسی است که با کارگفتارهای متنی به گفتمان روایت سامان میبخشد. با استفاده از کارگفتارها میتوان به معانی ثانویه متن دست یافت. شاهنامۀ فردوسی یکی از برجستهترین آثار روایی ادب فارسی است که به سبب جنبۀ نمایشی یا دراماتیک داستانهایش، به عنصر گفتگو توجه ویژهای دارد. در این مقاله باتوجهبه این رویکرد نقد ادبی، ابتدا مبانی نظری وابسته به گفتگو و ارتباط آن با نظریۀ منظورشناسی بررسی میشود و سپس با واکاوی و ارائۀ دستهبندی ساختارهای کارگفتار، گفتگوهای متن داستان بیژن و منیژه تحلیل میشود.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Pragmatics and Discourse Analysis of Dialogues in the Story of Bijan and Manijeh
چکیده انگلیسی مقاله
One of the important elements in the narrative is "dialogue". Basically, the story of creation happens after the creation of the dialogue and the best possible interpretations could be made through the narrative element. Considering the importance of this element in the analysis of literature, it has been the focus of attention in new theories in linguistics, especially semantics. Pragmatic theory is one of the important branches in the area of semantics which organizes the narrative discourse through text sayings. Speech can be achieved through the work of secondary meanings text. Ferdowsi's Shahnameh is one of the most prominent narrative works of Persian literature that, due to the dramatic aspect of its story, focuses on the element of dialogue. This article, by considering this approach in literary criticism, first, attempts to investigate the theoretical foundations related to dialogue and its relationship with the pragmatic theory. It, then, presents a categorization of working structures and examines the dialogues presented in the story of Bijan and Manijeh.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
صدیقه علیپور |
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهیدباهنر کرمان، کرمان، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه شهید باهنر (Shahid bahonar university)
نشانی اینترنتی
http://rpll.ui.ac.ir/article_22360_9b49c63d7f85c94f22ac3473048fa346.pdf
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1045/article-1045-574212.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات