این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ نامه ایران بعد از اسلام، جلد ۸، شماره ۱۵، صفحات ۹۱-۱۱۸
عنوان فارسی نقش ادبیات در تاریخ‌نگاری و پژوهشِ تاریخی
چکیده فارسی مقاله بررسی آثار ادبی جهان گویای این مطلب­است که بخشی از این آثار، افزون بر ثبت وقایع گذشته، توصیه­ها و اعتراضات به حاکمان­وقت را در قالب شعر، حکایت و طنز بیان کرده­اند، بگونه­ای که از آن­ها می‌توان به عنوان معیار و محکی برای مکتوبات تاریخی که در همان زمان توسط مورخان حرفه­ای برای ما باقی­مانده است، بهره­برد. بدین­سان، شاید بتوان ادبیات را زبان دوم تاریخ نامید که با بلاغت و شیوایی هنری خویش، جذابیت خاصی به این سبک از تاریخ­نگاری می­دهد. از آن­جا که ادبیات به واسطۀ خصلت ذاتی نهفته در خویش، آمیخته با احساس و تخیل است، گاهی تخیلات شاعر با واقعیت در هم می­آمیزد و خطاهایی نیز به دنبال خود می­آورد. با وجود این، نقش این عنصر هنری آن قدر پررنگ است که تخیلات نیز بیانگر آن چیزی­است که باید در زمان شاعر باشد، ولی به علل گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی ممکن­است واقعیت رنگ باخته و بدین­سان، شاعر یا داستان­نویس آن را به صورت امری تخیلی آرزو می­کند. ظهور و تکوین تاریخ­نگاری فارسی پس از اسلام به میزان زیادی مدیون ادیبان یا دبیران بود که در این نوشتار از آن­ها با عنوان دبیر -مورخ یا ادیب- مورخ یاد شده است. این پژوهش با بهره‌گیری از شیوه پژوهش تاریخی با رویکرد تحلیلی-توصیفی و با استناد به منابع ادبی و تاریخی در پی آن­است تا نقش دبیران را در شکل­گیری تاریخ­نگاری فارسی و پیامدهای پیوند تاریخ و ادبیات در دوران پیشامدرن در ایران مورد بررسی قراردهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تاریخ، ادبیات، مورخ، متون‌ادبی، تاریخ‌نگاری، پژوهش‌تاریخی،
عنوان انگلیسی Literature’s role in Historiography and Historic research
چکیده انگلیسی مقاله Studying the works of world literature suggests that some parts of these works, in addition to recording the past events, contain recommendations and protests to the rulers in the forms of poetry, narrative, and humor; in such a way that they can be used as a standard for historic writings which have been remained by the effort of professional historians. Thus, perhaps literature could be called the second language of history that by its rhetoric and eloquence art, gives a special attraction to this style of historiography. Since literature, due to its concealed inherent feature, is mixed with feeling and imagination, sometimes the poet's imagination mixes with reality that causes mistakes. The emergence and development of post-Islamic Persian historiography was greatly indebted to the scholars or secretaries whom are mentioned as secretary- historian or scholar- in this article. Using historic research method with an analytic-descriptive approach and referring to historic and literary sources, it is aimed to study the secretaries' roles in forming Persian historiography and also study the consequences of links between literature and history in pre-modern period in Iran.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله اسماعیل سنگاری |
عضو هیئت علمی/ دانشگاه

مصطفی نریمانی |
پژوهشگر

نشانی اینترنتی http://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_7183_b08ea493473fc5d279725d9a964ecf78.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/677/article-677-576361.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات