این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مهندسی حمل و نقل، جلد ۹، شماره ۳، صفحات ۳۱۳-۳۲۶
عنوان فارسی توسعه روشی برای اندازه‌گیری عدالت در سامانه‌های حمل‌ونقل همگانی شهری
چکیده فارسی مقاله مقاله حاضر به توصیف و توسعه روش محاسبه میزان برقراری عدالت در توزیع خدمات حمل­ونقل همگانی در عرصه شهری می‌پردازد. به این منظور، با تلفیق دسترسی و تحرک، مفهوم توان اتصال (connectivity power) به‌عنوان منفعت اصلی حاصل از سامانه حمل‌ونقل همگانی برای شهروندان معرفی و محاسبه شده‌است. میزان اتصال یک ایستگاه تابعی از ویژگی‌های کارکردی (فرکانس، سرعت، تعداد ایستگاه تا پایان خط) خطوط گذرنده از آن است. عدالت عمودی نیز به‌عنوان رویکردی متناسب با ذات مساله انتخاب و شرح داده‌شده است. عدالت عمودی بمعنی توزیع منافع حمل‌ونقل همگانیدر پهنه شهری بر اساس میزان نیاز شهروندان است. تعداد افراد ساکن فاقد خودروی شخصی بعنوان شاخص نیاز یک ناحیه ترافیکی به خدمات حمل­ونقل همگانی در نظر گرفته شد. . ضریب همبستگی رتبه‌ای اسپیرمن برای سنجش وضعیت هر ناحیه و ضریب جینی برای سنجش وضعیت کلی شهر مورد استفاده قرار گرفتند. سپس وضعیت توزیع تسهیلات حمل‌ونقل همگانی با توجه به نیاز ساکنین هر ناحیه در سه مقطع زمانی سال پایه (وجود خطوط عادی اتوبوس متناظر با وضعیت 5 سال قبل اصفهان)، سال فعلی ( وضعیت موجود فعلی شهر اصفهان شامل سامانه‌ی اتوبوس‌رانی، خط یک BRT و ایستگاه‌های فعال در بخشی از خط 1 مترو) و سال افق (5 سال آینده، تکمیل پروژه‌های BRT و بهره­برداری کامل از خط یک مترو) مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور نواحی شهری بر حسب میزان ارائه توان اتصال و نیز میزان نیاز مرتب شدند و این دو فهرست برای هر مقطع زمانی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که اگر چه در وضعیت موجود شرایط بهتر از سال پایه است، وضعیت با عدالت فاصله معنی‌داری دارد. تکمیل خطوط اتوبوس تندرو و خط 1 مترو باعث بهبود معنی‌دار شرایط از منظر توازن عرضه و تقاضا خواهد شد اما ضریب جینی را بهبود نخواهد داد. همچنین نواحی دارای اولویت برای توسعه خدمات تعیین شدند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Developing A Method for Equity Measurement in Transit Systems
چکیده انگلیسی مقاله This paper describes the development of methods of calculating the amount of equity in the ‎distribution of public services in the cities. For this purpose, a combination of access and ‎mobility, the Connectivity Power as the primary benefit of the public transportation system ‎introduced for citizen. Vertical equity approach was selected as the approach. The number of ‎people without personal car was considered as an indicator of the need for public ‎transportation services were considered. The state of public transport facilities are distributed ‎according to the needs of residents of each area in the three-year base period (there are regular ‎bus lines corresponding to the condition of 5 years), the current year (the current situation of ‎the city bus system, a BRT line and stations active in a part of the Metro Line 1) and the ‎future (5 years, completed BRT projects and full exploitation of subway line 1) deals. The ‎urban areas in terms of providing power connection as well as the needs were arranged and ‎the two lists for each period were compared. Spearman's rank correlation coefficient to ‎measure the status of each area and the Gini coefficient to measure the overall situation of the ‎city were used. The results show that although the situation is better than the base year, the ‎situation is fairly significant distance. Extremist complete bus lines and subway line 1 a ‎significant improvement in terms of the balance of supply and demand situation will not ‎improve but the Gini coefficient. The priority areas were identified for development services.‎
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله میثم اکبرزاده |
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان

سیدامیرحسین مرتضوی |
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی اصفهان

نشانی اینترنتی http://jte.sinaweb.net/article_47032_819e52bbaae00f1dab206e96e9dde622.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1231/article-1231-578511.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات