این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جستارهای زبانی، جلد ۸، شماره ۴، صفحات ۲۳۹-۲۶۳
عنوان فارسی فرآیند عضوگیری و بندهای موصولی در زبان فارسی
چکیده فارسی مقاله در این پژوهش، پدیده جایگزینی بندهای موصولی تحدیدی و غیرتحدیدی را در سطح کلام در زبان فارسی بررسی می‌کنیم. بسیاری از پژوهشگران مانند گیون (2001) معتقدند که گونه غیرتحدیدی اسامی شناخته‌شده مانند اسم خاص، ضمایر اشاره و ضمایر شخصی را به‌عنوان هسته اسمی انتخاب می­کند و لذا کاربرد این گروه‌های اسمی همراه گونه تحدیدی به ساختی غیردستوری منجر می‌شود. همچنین، این پژوهشگران بیان می‌کنند که کاربرد گونه تحدیدی به‌طور معمول به‌همراه گروه‌های اسمی ناشناخته است. برخلاف این نظرات، شواهد زبان فارسی مواردی را نشان می‌دهد که در آن‌ها، ازسویی کاربرد گونه تحدیدی به‌همراه گروه‌های اسمی معرفه و ازسوی دیگر کاربرد گونه غیرتحدیدی به‌همراه گروه‌های اسمی نکره ممکن است. در این نوشتار، با بهره‌گیری از رویکرد دستور کلام، جایگزینی گونه‌‌های تحدیدی و غیرتحدیدی را پیامد عضوگیری بند موصولی در سطوح مختلف دستور کلام‌ می‌دانیم که رفتارهای متفاوت آوایی، نحوی و معنایی آن‌ها را توضیح می­دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Cooptation and the Relative Clauses in Persian
چکیده انگلیسی مقاله This paper sets out to investigate the feasibility of replacement of restrictive and non-restrictive relative clauses at discourse level in Persian. Givon (2001) believes that proper names, pronouns and unique definite nouns cannot be modified by restrictive relatives. On the other hand, it is usually stated that the modification of indefinite nouns by non-restrictive relatives would result in ungrammatical sentences. This study, however, provides examples from the Persian language arguing against such propositions. Furthermore, there are also evidences in Persian showing that the emotive and expositive information, which are usually expressed by non-restrictive relatives, may also be expressed by restrictive relative clauses. The main inquiry will, then, be how such discourse possibilities would be accounted. To this end, the current paper aims to study and analyze the above-mentioned discourse situations within Discourse Grammar (DG) framework, as introduced by Heine and et al (2013). For the analysis, the empirical data are gathered from the different spoken and written sources in Persian as well as some other instances based on the authors' own observations and their intuitions. In short, on the basis of Discourse Grammar, this paper argues that the discourse situations allowing such possibilities can be explained in terms of Cooptation mechanism, an important notion in Discourse Grammar which explain the interaction between sentence grammar and thetical grammar. Furthermore, unlike Heine and et al (2013), it is shown that Cooptation may be a bidirectional operation. In a sense, the paper provides some examples and explanation for the non-unidirectionality of cooptation mechanism such as appositive phrases and Ezafe constructions in Persian.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد عموزاده | M. Amoozadeh
Professor of Linguistics, University of Isfahan, Isfahan, Iran
استاد زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

حسن آزموده | H. Azmoudeh
PhD student of Linguistics, University of Isfahan, Isfahan, Iran
دانشجوی دکتری زبان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-1000-46&slc_lang=fa&sid=14
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/755/article-755-579183.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات