این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، جلد ۷، شماره ۳، صفحات ۲۴۷-۲۵۳
عنوان فارسی بررسی تاثیر طب فشاری با مچ‌بند بر تهوع و استفراغ حاملگی
چکیده فارسی مقاله  زمینه و هدف: با توجه به شیوع تهوع و استفراغ حاملگی NVP(Nausea and Vomiting of Pregnancy) و عوارض شناخته شده آن و گزارشات مبنی بر اثر درمانی طب فشاری بر NVP ، این مطالعه با هدف تعیین اثر طب فشاری با مچ‌بند بر تهوع و استفراغ حاملگی در درمانگاه های شهر اردبیل، سال 1384 انجام گرفت. روش کار : این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی یکسو کور روی 75 نفر خانم مبتلا به NVP انجام شد. زنان شرکت کننده واجد شرایط پس از همسان‌سازی از نظر شدت تهوع و استفراغ و سن حاملگی، بطور تصادفی در سه گروه 25 نفری مورد، دارونما و شاهد قرار گرفتند. گروه ها شامل گروه مورد، مچ‌بند با دکمه فشاری به نقطه پ-6، گروه دارونما، مچ‌بند بدون فشار به نقطه پ-6 و گروه شاهد، بدون مداخله بودند. علایم تهوع و استفراغ با استفاده از پرسشنامه دو بار در روز به مدت 6 روز سنجیده شد. در سه روز اول هر سه گروه بطور یکسان و بدون مداخله و در سه روز دوم با درمان، دارونما و یا بدون مداخله پرسشنامه‌‌ها را تکمیل نمودند. علایم NVP در روزهای قبل از درمان و طول دوره درمان ثبت و مقایسه دوبه دو با آزمون های آنالیز واریانس و ویلکاکسون و توکی وکروسکال والیس تجزیه و تحلیل آماری شد. یافته‌ها: میانگین سنی زنان شرکت کننده گروه های (مورد 92/3 ± 3/24، دارونما 32/4 ± 9/24 و شاهد 38/3 ± 4/25 سال) سن بارداری گروههای (مورد 84/2 ± 4/12، دارونما 19/3 ± 9/12 و شاهد 81/2 ± 4/12هفته) تعداد حاملگی گروههای (مورد 7/1، دارونما6/1 و شاهد4/1 دفعه)، سطح تحصیلات، شغل، تعداد زایمان و نحوه رعایت رژیم غذایی بین گروه های مطالعه تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند. میانگین نمره شدت تهوع گروه مورد از 61/18 ± 1/25 به 06/11 ± 0/12، گروه دارونما از 67/14 ± 8/22 به 31/12 ± 1/16 و گروه شاهد از 48/7 ± 3/16 به 92 /8 ± 5/17 تغییر یافت. میانگین دفعات استفراغ گروه مورد از 33/3 ± 1/3 به66/1 ± 5/1، گروه دارونما از30/4 ± 1/3 به 68/3 ± 9/1 و گروه شاهد از8 2/2 ± 2/1 به 44/1 ± 4/1 رسید. تفاوت میانگین نمره شدت تهوع قبل و طول دوره درمان در گروه مورد بیشتر از گروه دارونما(043/0 p< )و در گروه دارونما بیشتر از گروه شاهد بود (009/0 p< ). تفاوت میانگین دفعات استفراغ در گروه مورد و دارونما بیشتر از گروه شاهد (009/0 p< ) ولی تفاوت بین گروه های مورد و دارونما معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: مچ‌ بند با دکمه فشاری در کاهش شدت تهوع نسبت به دارونما و شاهد موثر بود. مچ‌بند فشاری در کاهش دفعات استفراغ نسبت به گروه دارونما بی اثر ولی نسبت به گروه شاهد موثر بود. بنابراین مچ‌بند بدون فشاربه نقطه پ-6 نیز در کاهش علایم NVP مؤثر بوده ولی تاثیر آن به اندازه مچ‌بند فشاری با فشار به نقطه پ-6 نیست. با توجه به شایع بودن NVP و عوارض مصرف داروها و موثر بودن طب فشاری، استفاده از مچ بند در خانم های مبتلا به NVP پیشنهاد می گردد .
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تهوع و استفراغ حاملگی ، طب فشاری، مچ‌بند
عنوان انگلیسی Effect of acupressure with wristband on nausea and vomiting of pregnancy
چکیده انگلیسی مقاله Background & Objectives : nausea and vomiting is one the most common problem during pregnancy. There are several reports about treating effect of acupressure for nausea and vomiting. Our propose was to investigate of p6 acupressure in reducing and relieving of symptoms of nausea and vomiting during pregnancy. Methods : A single blind clinical trial has been conducted in order to examine the effect of P6 acupressure on nausea and vomiting of pregnancy in women referring to health center of Ardebil at 2005. 75 women complained of nausea and vomiting after being matched on the basis of the intensity of nausea and vomiting and pregnancy period were invited to participate in the study. Subjects were divided into three groups of treatment, placebo, and control (25 persons in each group), accidentally. Women in treatment group use acupressure wristbands with pressure to P6 acu-point, in placebo group use acupressure wristbands without pressure to P6 and control with no intervention. The symptoms were evaluated for 6 days and twice daily using a questionnaire inspired by Rhodes Inventory of Nausea and Vomiting. In the first 3 days all there groups equally filled the questionnaire and in the second 3days the treatment and placebo groups filled there out. Data of frequency, duration, and severity of nausea and frequency of vomiting were analyzed by Analysis of variance and Wilcoxon means were compared with Tukey and Kruskal-wallis tests. Results: Analysis revealed that the participants in three groups didn't have significant differences in regard to age (treatment 24.3 ±3.9 , placebo 24.9 ±4.3 , control 25.4 ± 3.3 year), gestational age (treatment 12.4 ±2.8 , placebo 12.9 ± 3.1, control 12.4 ±2.8 week) number of parity (treatment 1.7, placebo 1.6, control 1.4 times) education, job, number of pregnancy. The mean score of nausea severity decreased from 25.1 ±18.6 to 12.0 ±11.0 in treatment group, from 22.8 ± 14.6 to 16.1 ±12.31 in placebo group but increased from 16.3 ± 7.48to 17.5 ±8.92 in control group. The mean of vomiting frequency also decreased from 3.1 ± 3.33 to 1.5 ±1.66 and from 3.1 ± 4.30 to 1.9 ±3.68 in treatment and placebo group, respectively but its value changed from 1.2 ± 2.2 to 1.4 ± 1.4 in control group. Differences between pre-treatment and treatment period of nausea and vomiting symptoms was not significant in treatment group than placebo groups (p< 0.043) and it was more in the placebo compared to control group (p< 0.009). Comparing of means in treatment and placebo groups showed significant difference in nausea frequency and severity but not significant differences in duration of nausea and frequency of vomiting. Conclusion: P6 acupressure wristband is effective in the treatment compared to control and placebo for reduction of severity, duration and frequency of nausea and frequency of vomiting. The wristband without pressure to P6 acu-point also is affected in reducing nausea and vomiting symptoms but its effect is lower than P6 wristband.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Nausea and vomiting of pregnancy, acupressure, Sea Band
نویسندگان مقاله گیتی ازگلی | giti ozgoli


سمیرا شهباززادگان | samra shahbazzadegan


نیر رساییان | nayer rassaian


حمید علوی مجد | hamid alave majd


نشانی اینترنتی http://jarums.arums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-27-337&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده مقاله اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات