این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد، جلد ۳۳، شماره ۳، صفحات ۲۲۳-۲۳۰
عنوان فارسی مقایسه استحکام خمشی دو روش لحیم‌کاری معمولی و Cast to در پروتزهای ثابت با استفاده از فلزات بیس
چکیده فارسی مقاله مقدمه: تحقیقات در زمینه لحیم‏کاری معمولی آلیاژهای بیس نشان می‏دهد که لحیم‏کاری این نوع آلیاژها غیرقابل پیش بینی است و از حساسیت تکنیکی بسیار بالایی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی روش Cast to (کستینگ برای بار دوم) و مقایسه استحکام خمشی آن با روش لحیم‏کاری معمولی بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه آزمایشگاهی تجربی، تعداد 30 نمونه الگوی فلزی استوانه ای به طول 60 میلیمتر و قطر 3 میلیمتر از آلیاژ بیس Super cast تهیه شد. هر نمونه توسط دیسک کروم- کبالت به دو قطعه مساوی 30 میلیمتری تقسیم شد. سپس نمونه‏ها به دو گروه 30 تایی تقسیم شدند. در گروه اول، نمونه‏ها بر روی ایندکس گچی با فاصله 3/0 میلیمتر (به اندازه ضخامت یک کارت ویزیت) قرار گرفتند. سپس این فاصله با آکریل دورالی پر شد و عمل لحیم‏کاری روی این15 نمونه انجام گردید. در گروه دوم، بعد از ایجاد آندرکات مناسب در انتهای هر قطعه، نمونه‏ها توسط آکریل دورالی به هم وصل شدند. به مرکز هر نمونه، اسپرویی با گیج 10 و طول 12 میلیمتر وصل شد و نمونه‏ها مجدداً تحت عمل سیلندرگذاری و ریخته گری با آلیاژ Super cast قرار گرفتند. تست خمش سه نقطه ای توسط دستگاه اینسترون Zwick صورت گرفت و داده‏ها توسط آزمون کای دو و t آنالیز شدند. یافته‏ها: مقایسه استحکام خمشی دو روش لحیم‏کاری معمولی و روش Cast to نشان داد که استحکام خمشی روش Cast to اختلاف آماری معنی‏داری با روش لحیم‏کاری معمولی ندارد. بررسی پراکندگی مقادیر استحکام خمشی در هر دو گروه انجام شد و نشان داد که پراکندگی مقادیر تست استحکام خمشی در گروه لحیم‏کاری معمولی بر اساس ضریب تغییرات 5/1 برابر گروه Cast to بود. نتیجه گیری: در این مطالعه،بر اساس یافته‏ها مشخص شد که استحکام خمشی روش Cast to در آلیاژهای بیس قابل مقایسه با روش مرسوم لحیم‏کاری می‏باشد و نتایج حاصل از روش Cast to نسبت به روش مرسوم لحیم‏کاری قابل پیش بینی تر است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استحکام خمشی، فلز بیس، لحیم‌کاری، cast to،
عنوان انگلیسی Comparison of Flexural Strength of Conventional Brazing & Cast to Techniques in Fixed Partial Dentures Using Base Metal Alloys
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Researches about conventional soldering of base metal alloys have shown that they are unpredictable and too technique sensitive. The objective of this study was the introduction of cast to technique (casting for second time) and comparison of its flexural strength with conventional soldering. Materials & Methods: In this experimental in vitro study, 30 cylindrical metal patterns with 60mm length and 3mm diameter from base metal alloy "super cast" were prepared. Each was divided into two identical 30mm components by Cr-Co disc and subgrouped into two equal groups (N=30). In the first group, samples were placed on a plaster index with an interplaster distance of 0.3mm. Then this distance was filled with duralay acryl, and soldering process was accomplished on these 15 samples. In the second group, after creating an appropriate undercut at the end of each sample, specimens were attached with Duralay, a 10 gauge sprue with 12mm length was attached in the center of all samples and again the samples were burnout and cast with super cast alloy again. 3 point flexure test with zwick instron testing machine was accomplished and data were analyzed with F & T tests. Results: The flexure strength comparison of conventional soldering and cast to technique showed that there was no statistical difference between them. According to coefficient of variation, dispersive investigation of flexure strength for both groups was accomplished and showed that in soldering group, it was 1.5 times greater than cast to group. Conclusion: This study showed that flexural strength of cast to technique was comparable with conventional soldering. However, the results of cast to technique were more predictable than those of conventional soldering.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Flexural strength, Base metal, soldering, cast to
نویسندگان مقاله مریم رضایی دستجردی | Maryam RezaeiDastjerdi
Assistant Professor, Dept of Prosthodontics, Dental School, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل

جلیل قنبرزاده | Jalil Ghanbarzadeh
Associate Professor, Dept of Prosthodontics, School of Dentistry and Dental Research Center of Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
دانشیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

محمدرضا صابونی | MohammadReza Sabuni
Associate Professor, Dept of Prosthodontics, School of Dentistry and Dental Research Center of Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
دانشیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

کامران امیریان | Kamran Amirian
Assistant Professor, Dept of Prosthodontics, Dental School, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل

حبیب الله اسماعیلی | Habibollah Esmaili
Associate Professor, Dept of Biostatistics, School of Medicine and Neonatal Research Center of Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
دانشیار آمار زیستی دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات نوزادان دانشگاه علوم پزشکی مشهد

نشانی اینترنتی http://jmds.mums.ac.ir/article_1268.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/15/article-15-589873.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات