این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، جلد ۶، شماره ۴، صفحات ۳۵۱-۳۵۶
عنوان فارسی گزارش ۶۰ مورد استنت گذاری در بدخیمی مری و کاردیا در بیمارستان امام تبریز
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: بیماران با کارسینوم اسکواموس سل (Squamous Cell Carcinoma) مری و آدنوکارسینوم محل اتصال مری به معده (Gastroesophageal Junction) پیش آگهی بدی دارند. در مراحل پیشرفته تومور امکان درمان قطعی وجود ندارد و بیماران به تسکین علایم به ویژه اختلال بلع برای بهبود کیفیت زندگی نیاز دارند. نشان داده شده است که تعبیه استنت در مری سریع تر بوده و با مدت اثر طولانی تر موجب تسکین علایم می شود. طی سال های اخیر در ایران استنت های خود بازشونده مری قابل دسترسی است. مطالعه حاضر با هدف گزارش نتایج اصلاح اختلال بلع با استفاده از استنت ها به ویژه انواع پلاستیکی آن با قابلیت جابجایی، انجام شده است.روش کار: این مطالعه آینده نگر در60 بیمار مبتلا به تنگی ناشی از سرطان های بدخیم مری و GEJ با آناستوموزی که طی سال های1380 تا 1384 جهت تعبیه استنت به بخش آندوسکوپی بیمارستان امام تبریز ارجاع شده اند، انجام شده است. اختلال بلع پنج درجه ای، در فواصل زمانی قبل از تعبیه استنت، سه روز بعد و سپس در طی مدت پیگیری متوسط 6/6± 7/6 ماه تعیین شده است. برای تعیین محل، طول و علت تنگی، مطالعه باریمی و آندوسکوپی انجام شد. قبل از تعبیه استنت تنگی ها تا قطر 15 میلیمتر گشاد شد. در نهایت داده های جمع آوری شده به کمک آزمون های همبستگی، تی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در 12 بیمار استنت فلزی پوشش دار (Wallstent)، در 47 مورد استنت پوشش دار قابل جابجایی (Polyflex) و در یک بیمار استنت فلزی دو جداره استفاده شد. بازشدن استنت ها در تمام بیماران موفقیت آمیز بود. اختلال بلع به طور قابل ملاحظه ای با تمام انواع استنت ها در مقایسه با زمان مراجعه و سه روز بعد (p< 0/001) و طی زمان پیگیری (p< 0/05) بهبودی یافت. جابجا شدن استنت ها به طرف معده در 16 بیمار (32%) مشاهده گردید که همگی طی 1-3 ماه بعد از تعبیه انجام یافته بود. استنت های قابل جابجایی با مداخله آندوسکوپیک باز شدند. رشد تومور در انتهای استنت در چهار مورد (8%) اتفاق افتاد. بیماران به طور متوسط مدت6/6±7/6 ماه بعد از تعبیه استنت زنده بودند. در هیچ کدام از بیماران مستقیما به علت تعبیه استنت فوت اتفاق نیفتاد.نتیجه گیری : استنت های خود باز شونده پلاستیکی ( SEPS (Self Exapandable Plastic Stent‌ اثر خیلی خوبی در تسکین اختلال بلع دارند. تعبیه آنها در اکثر بیماران راحت، بی خطر و موفقیت آمیز بوده و با عوارض و مرگ و میر کمتری همراه است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بدخیمی مری، محل اتصال مری به معده، استنت
عنوان انگلیسی 60 Cases of Stenting in Patients with Esophageal and Cardia-Carcinoma Junction in Imam Hospital-Tabriz
چکیده انگلیسی مقاله Background & Objectives : Patients with esophageal SCC and GEJ adenocarcinoma have a poor prognosis. The advanced stage tumor is not amenable to cure and requires palliation, specially to relief dysphagia and to improve quality of life. Esophageal stenting has been shown to be faster, and longer lasting method of palliation. Esophageal expandable stents have been available recently in IRAN. The aim of this study was to report the results of our experience to relief dysphagia by means of stents, specially plastic removable types. Methods: This was a prospective trial in 60 patients with strictures due to malignant esophageal and /or GEJ cancers and those who had undergone anastomotic procedure during 2001 to 2005. These patients referred to endoscopy clinic of Tabriz Immam hospital for stenting. Dysphagia was scored according to a 5-point scale before stenting, 3 days after, and later during follow-up period of a mean of 7.6±6.6 months. Barium study and endoscopy was done for evaluation of site and length of stricture, and its etiology. Strictures were dilated up to 15 mm before stenting. The data were analyzed using correlation test, Chi-sqare and T- tests. Results: Covered metallic Wallstent was used in 12 patients removable covered polyflex stents in 47 and double lumen metal stent in only one case. Stents were successfully deployed in all cases. Dysphagia improved significantly by all stent types compared with the presenting status, after 3 days (p< 0001) and during follow up period (p< 0.05). Distal displacement of stents was seen in 16 (32%) patients, all of which happened during 1-3 months after insertion. In polyflex stents, the way restored by endoscopic intervention. Tumor overgrowth at the end of stent was seen in 4(8%) of the cases. Mean period of survival was 7.6± 6.6 months. In no case was the death directly attributable to the procedure. Conclusions: Self-expandable plastic stents (SEPS), have favorable efficacy in palliating dysphagia. Their insertion is easy, with low risk and successful and associated with a lower rate of complications, morbidity and mortality in majority of the patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Esophageal Malignancy, Esophago-Gastric Junction, Stent
نویسندگان مقاله یوسف بافنده | yousef bafandeh


داوود داغستانی | davood daghestani


نشانی اینترنتی http://jarums.arums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-27-377&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده مقاله اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات