این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، جلد ۶، شماره ۴، صفحات ۳۹۲-۳۹۷
عنوان فارسی میزان بروز خونریزی‌های تاخیری مغزی پس از ترومای سر و عوامل مرتبط با آن در بیماران بستری در بیمارستان امداد سمنان ۸۳-۱۳۸۱
چکیده فارسی مقاله  زمینه و هدف: خونریزی های تاخیری مغز پس از تروما (DTICH) یکی از انواع خونریزی های مغزی می باشد که بعد از 6 ساعت اول پس از ضربه به سر اتفاق می افتد و در سی تی اسکن اولیه ای که در 6 ساعت اول پس از ضربه از بیمار به عمل می آید مشاهده نمی شود. از آن جایی که DTICH یکی از مهمترین عوامل صدمات ثانوی مغزی در بیماران باترومای سر می باشد و با توجه به این نکته که DTICH در صورت تشخیص به موقع به خوبی قابل درمان بوده و در صورت درمان سریع از میزان مرگ و میر و ناتوانی در این بیماران به طور قابل توجه ای کاسته می شود و همچنین تشخیص این مورد از نظر منع تجویز داروی ضد انعقادی به بیماران یاد شده بسیار مهم است، این مطالعه جهت بررسی فراوانی عوامل مرتبط با بروز DTICH طرح ریزی شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع مورد شاهدی بود که در مرکز ترومای استان سمنان انجام شد. در این مطالعه کلیه بیماران با ضربه به سر مراجعه کننده به این مرکز از تاریخ 81/7/1 لغایت 83/12/30 مورد بررسی قرار گرفتند. بیمارانی که سی تی اسکن اولیه بدون خونریزی مغزی داشته و بنا به ضرورت، حداقل شش ساعت بعد از تروما از آنان سی تی اسکن مجدد اخذ شده بود و در سی تی اسکن مجدد، دچار هماتوم شده بودند تحت عنوان DTICH وارد مطالعه شدند. همچنین 40 نفر از بیمارانی که در طی مدت پژوهش دچار ضربه به سر شده بودند، امادر بررسی های به عمل آمده خونریزی اولیه و تاخیری مغزی نداشتند بعنوان شاهد انتخاب شدند.گروه شاهد از نظر سن و جنس با گروه مورد مطالعه، همسان سازی شدند. سپس ضمن تعیین میزان بروز DTICH در کل بیماران با هماتوم، ارتباط بعضی عوامل خطر شامل سردرد، له شدگی مغزی، شکستگی جمجمه، کاهش سطح هوشیاری و شدت ضربه وارده به سر در دو گروه، مورد بررسی قرار گرفت. سپس کلیه داده ها با استفاده از آزمون مجذور کای و محاسبه نسبت شانس(odds ratio) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بررسی ها نشان داد که فراوانی DTICH 10/6% بوده و بین بروز DTICH و شکستگی جمجمه،کاهش سطح هوشیاری (p< 0/002)، له شدگی و شدت ضربه (p< 0/001)، ارتباط معنی داری وجود دارد (0/001=p). اما بین رخداد DTICH و سر درد مقاوم ارتباط معنی‌داری به دست نیامد.نتیجه گیری: مواردی مانند شکستگی جمجمه، له شدگی، شدت ضربه و همچنین رخداد وقایعی مانند کاهش سطح هوشیاری در بیماران باترومای سر که در سی تی اسکن اولیه آنان هماتوم مغزی مشاهده نمی شود، می تواند علامت خطری برای بروز DTICH در بیمار باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Delayed Post-Traumatic Intracranial Hemorrhage Incidence and Its Related Factors in Patients Admitted to Semnan Emdad Hospital, 2002-2004
چکیده انگلیسی مقاله  Background & Objectives: Delayd post-traumatic intracranial hemorrhage (DTICH) is a kind of brain hemorrhage which occurs after the first six hours of the head trauma, and is not detected in the initial CT Scan taken from the patient in the first 6 hours after the trauma. As DTICH is one of the most important factors in occurance of secondary brain injuries in patients with head trauma, its early diagnosis and treatment could significantly decrease mortality and morbidity of these patientes. This diagnosis is a contraindication to anti-coagulant therapy. This study was conducted to determine the frequency of factors associated with DTICH incidence. Methods: This was a case-control study conducted in Semnan trauma center. In this research all the patients with head trauma who referred to Emdad hospital between 2002 and 2004 were studied and the data about the delayed post-traumatic intracranial hemorraege (20 cases) were included. Then, beside determining the incidence of DTICH in the patients with hemorrhage, some risk factors such as headache, contusion, reduction level of conciousness, skull fracture and impact intensity to the head were compared with a control group (40 cases) who had head trauma without primary or delayed hemorrhage. The groups were age and sex-matched. The data were analyzed using Chi-aquare and computing odds ratio. Results: This study showed that the frequency of DTICH was 10.6%. There was a meaningful relationship between DTICH and skull fracture, reduction of conciousness level, contusion and impact intensity. But, there was no meaningful relationship between DTICH and intractable headache. Conclusions: The results indicated that cases such as skull fracture, contusion, impact intensity and findings such as the reduction of consciousness in patients with head trauma (with no hemorrhage in the first CT scan), can be the risk factors for DTICH.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسام عبدالحسین پور | hesam abdolhoseinpour


مجتبی ملک | mojtaba malek


محمد محمدی | mohammad mohammadi


غلامرضا بخشنده پور | gholamreza bakhshandepour


نشانی اینترنتی http://jarums.arums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-27-384&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده مقاله اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات