این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات جغرافیایی، جلد ۲۸، شماره ۴، صفحات ۱۱۳-۱۳۶
عنوان فارسی امنیت و توسعۀ پایدار و تقویتقانونمند حکومتهای محلی در ایران
چکیده فارسی مقاله پهناوری کشورها صرفنظر از متغیرهای انسانی و فرهنگی، ضرورت توزیع فضایی قدرت سیاسی و همچنین توزیع وظایف و خدمات را ایجاب می کند. همانگونه که در متن مقاله استدلال می شود مسیر حرکت دولت ها در اکثر ممالک به سوی واگذاری اختیارات به مناطق، محله محوری و همچنین تمرکززدایی است. به نظر می رسد در کشور ایران، هر چند ظرفیت های قانونی در این راستا وجود دارد، ولی در عمل با نقطه مطلوب فاصله است. از جهت کشورداری، مناطق مختلف یک کشور در دو سطح مدیریت کلان و خرد قابل پیکربندی بندی هستند. در سطح کلان، پنج ساختار شامل: 1. نظام های متمرکز، 2. نظام های فدرال ، 3. دمکراسی انجمنی یا مشارکت سهامی ، 4. نظام های غیرمتمرکز و 5. نظام های با خودمختاری سرزمینی اقلیت ها؛ قابل احصاء هستند. ولی در سطح خرد، اکثر دولت ها به نوعی دارای حکومت های محلی با سطوح مختلف کارآمدی هستند. در ادبیات سیاسی و جغرافیایی، اداره امور شهری و روستایی توسط برگزیدگان مردمان مناطق مختلف یک کشور تحت عنوان «حکومتهای محلی» نام گرفته است. یکی از نظریاتی که طی دو دهه اخیر برای اداره مناطق یک کشور از سوی سازمان ملل مطرح شده «تئوری حکمرانی خوب» است. در پژوهش حاضر بر اساس نگاه بین رشته ای، معایب و محاسن کاربرد هر یک از مدل های فوق در باره ایران بر اساس چارچوب تئوری حکمرانی خوب و بایسته های امنیتی- سیاسی ارزیابی می شود. در پایان نیز روند تکاملی حکومت های محلی در ایران مثبت ارزیابی شده است، اما راهکارهایی برای کارکرد بهتر آن ارائه شده است. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Sustainable Development and Security and Legal Empowerment of Local Governments in Iran
چکیده انگلیسی مقاله Given to the mosaic identity of states around the world، they have experienced different models for good spatial governance. Even now، some states، disrespect of existence and non-existence of potential ethnic tensions، are looking ways of good governance of space and multi-ethnic geography. Until now، five models including: 1.Centralisation،2.Fedralism،3.Consociationalism،4.Decentralisation، and 5. Territorial autonomy have been tested in several countries. In this article، the similarities and differences of these models and their benefits and weak points in application on Iran are analyzed in a comparative perspective. The findings of this article indicate that it is not possible to consider any of them as panacea and their success depends on the historical developments and the process of democracy. About Iran، it is argued that just the decentralization model can be applied and other models are inapplicable on this country on security reasons. But it requires that the law on City Councils to be modified، the mayors to be elected directly by people، the law on Iranian Principle 44 of Constitution to be executed effectively and the structure of budgeting in Iran to be modified in favor the regions. In other words، the local governments in Iran would be empowered
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علی امیدی | Ali Omidi
Esfahan University
دانشگاه اصفهان

نشانی اینترنتی http://georesearch.ir/browse.php?a_code=A-10-398-24&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/694/article-694-593583.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات