این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جستارهای زبانی، جلد ۶، شماره ۵، صفحات ۱-۲۴
عنوان فارسی حافظ و خود دیگر: بررسی زبان‌شناختی چندصدایی در تخلص غزل‌های حافظ
چکیده فارسی مقاله در این مقاله به بررسی گفتمانی ابیات تخلص در غزل‌های حافظ پرداخته شده است؛ چنان‌که با نگاه گفتمان‌شناختی باختینی به ابیات تخلص حافظ روشن شد که هرچند در همه آن‌ها حافظ خود را خطاب قرار می‌دهد و بیت آخر را به‌عنوان امضای اشعارش به‌گونه‌ای نتیجه‌گیرانه می‌سراید، اما در این خطاب‌قرار‌‌دادن خود، یک گوینده واحد وجود ندارد؛ به عبارت روشن‌تر، این «خود» که در‌واقع طرف مکالمه حافظ است، هر‌‌بار موضعی متفاوت و ‌نقطه‌نظری «دیگر» دارد. در این میان، این خطاب‌کننده حافظ گاه با حافظ هم‌موضع و موافق می‌شود، او را می‌ستاید، از او دفاع می‌کند و گاه در مقابل او می‌ایستد، او را سرزنش می‌کند، با او به مخالفت برمی‌خیزد و حتی علیه او می‌شورد. با این تعبیر به نظر می‌رسد که نه‌فقط این تنها «صدا»ی حافظ نیست که می‌سراید، بلکه «صدا»‌های دیگر با نقطه‌نظر‌های گوناگون حافظ را «صدا می‌زنند» و به این ترتیب در لایه‌ای دیگر از متن با خواننده تعامل دیالوگی برقرار می‌کنند. آنچه این ابیات را از بیت‌های دیگر یک غزل متمایز می‌کند، این است که در ابیات تخلصی، حافظ به‌وضوح می‌گوید که «من باید دیگرِ خود شوم، من دیگرِ خود هستم». در این مقاله کوشش شده ویژگی‌های گفتمان چندصدایی به‌صورت انگاره‌هایی عملیاتی پیشنهاد شود و به ‌این‌ ترتیب سه الگوی ساختاری چند‌آوایی و و سه الگوی محتوایی چندآوایی (‌نقطه‌نظرهای گوینده و امکانات مفصل‌تر آن‌ها) در بیت‌های تخلصی حافظ به دست داده شود.    
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژگان کلیدی، چندصدایی،گفتمان،تخلص،نقطه‌نظر،صدا
عنوان انگلیسی Hafez and the other Self: A linguistics account of polyphony in signature verse Ghazals of Hafez
چکیده انگلیسی مقاله Although Ghazals of Hafez have been researched on in different poetic and linguistic approaches, there is always a new finding when diving in this endless ocean. In this paper discourse of signature verses (Takhallus) of Hafez are analyzed using one of the most authorized and referred theories today but ignored for some times that of Bakhtin. The Russian philosopher who claims that the author is not the only speaker but along with "other voices" in an active interaction take part in the creation of the truth. Considering this view point, it was found  that in spite of the fact that in most verses Hafez addresses himself, there is no "one" speaker. In other words he takes different varieties of viewpoints. In this way he sometimes agrees with Hafez, sometimes praises him, sometimes takes care of him, and still in other cases he opposes him, blames him, disagrees with him, or even outrages against him. Hafez is not alone, there are other voices in different layers of the discourse in a dialogic interaction. What makes this signature verses distinct is that here Hafez explicitly says that "I is an other", "I must become the other of myself", "I am my other self". In this research, characteristics of polyphonic discourse are proposed as practical Models in three patterns for structural polyphony and three patterns for content or viewpoint polyphony with all the related sub-patterns.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله polyphony,Discourse,signature (takhallus),viewpoint,voice
نویسندگان مقاله زهرا ابوالحسنی چیمه | Zahra Abolhassani Chimeh
Assistant Professor, Dept. of Linguistics, Research Centre of the Organization, Tehran, Iran
استادیار زبان‌شناسی، مرکز تحقیق سازمان سمت، تهران، ایران

نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-1000-83&slc_lang=fa&sid=14
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/755/article-755-595354.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات