این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جستارهای زبانی، جلد ۴، شماره ۴، صفحات ۲۴۵-۲۶۵
عنوان فارسی بررسی کلمات ربط تقابلی فارسی و چگونگی تکوین آن‌ها
چکیده فارسی مقاله در زبان­ها برای پیوند دادن بندهای هم­پایه از راهکارهای مختلفی استفاده می­شود. گاهی فقط معنا و کاربرد­شناسی، ناظر بر ارتباط دو بند است، ولی در بیشتر مواقع کلمات ربط میان­بندی هستند که موجب ارتباط دو بند با یکدیگر و ساخت جمله می­شوند. با توجه به رابطه معنایی دو بند با یکدیگر، انواع مختلفی از کلمات ربط مورد استفاده قرار می­گیرند؛ از این جمله می­توان به کلمات ربط اتصالی، انفصالی، علّی، شرطی و تقابلی اشاره کرد. در این مقاله ضمن مقایسه انواع کلمات ربط ، به تفصیل، به تعریف و معرفی کلمات ربط تقابلی، ساختار و توزیع آ ن ها در دو بند خواهیم پرداخت. به لحاظ ساختار درونی، کلمات ربط تقابلی را می­توان به سه گروه «بسیط»، «مرکب پیوسته» و «مرکب گسسته» تقسیم کرد. نکتۀ درخور توجه در فهرست نسبتاً بلند کلمات ربط تقابلی، وجود تعداد زیادی کلمۀ ربط مرکب، چه از نوع گسسته، چه پیوسته و حتی به صورت جمله است. دلیل این تنوع به نقش تأکیدی کلمات ربط تقابلی مربوط می شود؛ این اجزای تقابلی، منشأها و منابع گوناگونی دارند که قسمت پایانی این مقاله را به بررسی همین منابع در زبان های جهان و مقایسه آن با منابع کلمات ربط تقابلی در فارسی اختصاص داده ایم. بر­اساس شواهد موجود، در زبان فارسی مانند بسیاری از زبان­ها، کلماتی با معنای اولیه مکانی، زمانی، علّی و تأکیدی در ساخت این کلمات به کار گرفته شده­اند. نکتۀ قابل توجه اینکه در زبان فارسی- بر خلاف بسیاری از زبان­های دیگر- از افعال، کلمات پرسشی و شرط نیز برای ساخت کلمات ربط تقابلی استفاده شده است. شواهد و توصیفات ارائه شده در این مقاله بیانگر این است که همۀ کلمات ربط تقابلی، صرف نظر از منبع، از رهگذر دستوری­شدگی به وجود آمده­اند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی A Study of Adversatives and Their Development in Persian
چکیده انگلیسی مقاله Different methods are used Cross-linguistically to code coordination relations. It may be the case that two clauses are simply juxtaposed. Here, their relations are inferred through the context of communication and their semantic properties. The alternative and more marked method is the presence of an overt coordinating marker, or connective. Both of these constructions occur in Persian Language. In this article, major coordinating relations of conjunction, disjunction and adversativity are touched upon; however, the main emphasis is put on adversatives and their development. In this connection, a rather long list of modern Persian adversatives identified is presented. On the basis of their internal structure, Persian adversatives can be classified as simple, compound and discontinuous words. In some cases, even a sentence functions as an adversative. These morphologically different adversatives derive from different grammatical and lexical sources. Like many languages, words with spatial, temporal, causal and emphatic meaning have been grammaticalized to function as adversatives. In addition, one can find sources that are almost rare in languages of the world. Among these, one can trace the development of some word-forms of the lexical verbs of goftan 'say', and kardan 'do' to adversatives. Furthermore, in the formation of some compound adversatives, question words as well as grammatical words denoting condition are used.   
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Connectives,Adversatives,grammaticalization,Persian language
نویسندگان مقاله مهرداد نغزگوی کهن | Mehrdad Naghzguy Kohan
Associate Professor, Department of Linguistics, Bu-Ali Sina University, Hamadan, Iran
دانشیار زبان شناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-1000-9286&slc_lang=fa&sid=14
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/755/article-755-595507.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات