این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم قرآن و حدیث، جلد ۴۹، شماره ۲، صفحات ۵۱-۰
عنوان فارسی روزۀ عاشورا در دو سدۀ نخست هجری (دسته‌بندی و گونه‌شناسی روایات)
چکیده فارسی مقاله روزۀ عاشورا از آیینهای معمول اهل سنت است؛ وانگهی، روایتها در بارۀ خاستگاه و احکامش متهافت به نظر می‌رسند. فقیهان عامه با تلاش برای جمع میان روایات خویش در این باره، سرانجام به استحباب این آیین حکم کرده‌اند. شیعیان نیز، که روایات پنج امام نخست رویکردی مثبت به آیین دارد، بر پایۀ روایات ائمۀ متأخر به کراهیت یا حرمتش فتوا داده، و آن را برساختۀ امویان برای عید گرفتن در ایام شهادت امام حسین (ع) شناسانده‌اند. محقق معاصر سلیمان باشیر نیز در عین نفی ارتباط این رسم به آن شهادت، نقش امویان را در شکل‌گیری این آیین مؤثر می‌انگارد. مطالعۀ پیشِ رو مروری است انتقادی بر آراء یادشده، بر پایۀ اعتقاد به امکان جمع میان این روایتها با پذیرش فرضیه‌ای جدید: چون عمر خلیفۀ دوم به پیشنهاد علی (ع) خواست مبدأ تاریخ اسلامی را بر پایۀ هجرت نبوی بگذارد، این آیین هم برای بازنمایی اهمیت واقعۀ هجرت نبوی در قالبی نمادین ترویج شد و در نسلهای بعد نیز، شاگردان این دو اصلی‌ترین کسان بودند که به ترویجش همت گماشتند؛ گرچه با تغییر ماه آغازین سال از ربیع الاول به محرم، وقوع هجرت نبوی در عاشورا از یاد رفت و شهادت حسین (ع) در عاشوراء نیز، به ابهامها در بارۀ خاستگاه این روزه و اسباب ترویج آن توسط امامان متقدم شیعه (ع) افزود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Fasting of ‘Āshūrā in the First two Centuries of Hijra Categorization and Typology of the Traditions
چکیده انگلیسی مقاله Fasting of ‘Āshūrā is among the common Sunnis rituals; however, the traditions about its origin and rulings seem to be inconsistent. Attempting to reconcile among their traditions in this respect, the Sunni jurists have finally passed a decree to the desirability (istiḥbāb) of this ritual. Furthermore, while the first five Imams have a positive approach to the ritual, the Shī‘as have on the basis of the traditions of the latter Imams, given fatwa to its aversion or unlawfulness and have introduced it as fabricated by the Umayyad for celebrating a feast during the martyrdom days of Imam Ḥusayn (A.S.). The contemporary researcher, Sulayman Bāshīr, while denying the relation of this ritual to the martyrdom, has considered as effective the role of the Umayyads in the formation of this ritual. The present study is a critical review of the above-mentioned opinions on the basis of belief in the possibility of reconciliation between these traditions and acceptance of a new theory: since the second caliph ‘Umar wanted, on Imam Ali’s (A.S.) order, to base the beginning of Islamic calendar upon the Prophet’s migration, this ritual was promoted to represent the importance of the Prophet’s migration in a symbolic matrix and in the latter generations the students of these two were the main figures who undertook to promote it; although with the change of the first month of the year from Rabi’ al-Awwal to Muharam, the Prophet’s migration on ‘Āshūrā was forgotten and the martyrdom of Imam Ḥusayn (A.S.) on ‘Āshūrā added to the ambiguities of the origins of this day and the causes for promotion of it by the early Shī‘a Imams (A.S.).
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی https://jquran.um.ac.ir/index.php/quran/article/view/67887
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده علمی پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات