این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم قرآن و حدیث، جلد ۴۹، شماره ۲، صفحات ۱۴۱-۰
عنوان فارسی بررسی چرایی کاربرد واژه های آرکائیک در جزء سی ام قرآن کریم
چکیده فارسی مقاله یکی از شیوه‌ های کاربسته در قرآن کریم برای شیواگویی، روگردانی از ادبیات و سبک گفتار روزمرّه است. روزمرّه نبودن کلام، یکی از شیوه‌هایی است که گاه ادیبان با کاربرد آن به کلام خود گیرایی می‌بخشند؛ و به آن آشنایی زدایی می گویند؛ پدیده ای که باید درک آن برای شنونده دست یافتنی باشد. یکی از شیوه های این رویکرد ادبی، آرکائیسم یا باستان گرایی است. آرکائیسم یعنی کاربست واژه ها و عباراتی در زبان روزمره و رسمی که کهنه و بی کاربرد شده باشد یا کاربرد واژگان سرزمینی در سرزمینی دیگر و یا احیای واژه هایی که در دسترس توده‌ مردم نیست و به زبان هویت می بخشد. آرکائیسم یکی از شگردهای آشنایی‌زدایی برای گیراییِ ذهن شنونده در مکتب نقد ادبی ِصورت گرای روس است. تلاش ما در این پژوهش بر پایه این رویکرد آن است که با روش توصیفی ـ تحلیلی در چارچوب مکتب یاد شده، تعدادی از واژه های آرکائیک در جزء سی‌ام قرآن را جستجو و فواید کاربست و بسامد این واژه ها را در دیگر اجزای قرآن یافته و نیز پیامدهای آن را بررسی کنیم. برآیندهای این پژوهش نشان دهنده آنند که نخست از این ساز و کار در قرآن کریم بهره گیری شده است، دو آن که واژگان آرکائیکِ به کار رفته در این بخش از قرآن، در دیگر بخش های آن، بسیار اندک خودنمایی می کنند و سه آن که چون بیشتر سوره‌های این جزء قرآن در پیوند با سال های نخستین انگیزش فرستاده خدا (فضای انکار حقیقت از سوی مشرکان) بوده اند، در می یابیم خداوند در پی راهنمایی آدمیان از هنر و شیوه برجسته سازی سخنان خود برای گیرا شدنشان سود جسته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Study of the Reason for Employing Archaic Words in the Thirtieth Part of the Holy Qur’an
چکیده انگلیسی مقاله One of the applied methods in the Qur’an for eloquence is abstaining from the literature and style of colloquial speech. Non-colloquiality of speech is one of the methods that sometimes the literati use to make their speech fascinating and call it defamiliarization; a phenomenon whose understanding has to be achievable for the listener. One of the methods of this literary approach is archaism. Archaism means applying words and phrases in colloquial and formal language that have become obsolete or using the vocabulary of a country in another country or reviving the words that are not available to the general public and give identity to the language. Archaism is one of the defamiliarization techniques in the Russia’s formalist school of literary criticism for attracting the listener’s mind. Our attempt in this research based on this approach is that with the descriptive-analytical method within the framework of the above-mentioned school we would search a number of archaic words in the thirtieth part of the Qur’an, find the benefits of the use and frequency of these words in other parts of the Qur’an, and study its outcomes. The resultants of this research indicate that firstly, this mechanism is made use of in the Holy Qur’an; secondly, the archaic words used in this part of the Qur’an have been very insignificantly displayed in other parts of it; and thirdly, since most of the sūras of this part have been associated with the early years of the Messenger of God’s Mission (the ambience of denial of the Truth by the polytheists), we find out that God has used the art and method of distinguishing His words for making them attractive for guidance of mankind.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی https://jquran.um.ac.ir/index.php/quran/article/view/57387
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده علمی پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات