این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
پنجشنبه 27 آذر 1404
نامه آموزش عالی
، جلد ۱، شماره ۴، صفحات ۱۱۱-۱۳۱
عنوان فارسی
ارزیابی برنامه درسی: معنا، روش شناسی و کاربرد
چکیده فارسی مقاله
نخستین بار در زمینه نوآوری آموزشی بود که ارزیابی برنامه درسی به عنوان دانش سازماندهی شده و توسعه یافته و به عنوان یک زمینه تخصصی ظهور پیدا کرد. نخست در امریکا و در خلال سالهای 1930 و در دهه 50 در انگلیس تقاضا و تمایل برای ارزیابی برنامه درسی به سرعت رشد کر د. با توجه به سرمایهگذاری های قابل توجهی که به منظور تدوین برنامه های درسی جدید به دلایلی چون نیازهای در حال تغییر و عدم تناسب با سیستمهای آموزشی جدید انجام میگرفت، ارزیابی ماهیت و کیفیت اصلاحات برنامه ریزی شده برنامه درسی را الزامی کرد . با وجود اینکه ارزشیابی در برنامه درسی ریشه در ارزشیابی آموزشی، آزمون و اندازه گیری دارد ولی امروزه از آن به عنوان بخشی از برنامه ریزی درسی یاد می شود . به طور مشخص ، ارزشیابی برنامه درسی شکل واحد و شناخته شده ای ندار د؛ به طوری که در بین دو حو زه بسیار پیچیده دانش (ارزشیابی و برنا مه درسی) قرار دارد که هر کدام دارای دسته های متفاوت از رویکرد ها، تعاریف و مدل های متنوع هستند. برای پی بردن به نظرگاه های متنوع در ارزیابی برنامه درسی، به طور کلی، دیدگاه های معرفت شناسی و هستی شناسی وجود دارند که می توانند مبنایی برای بررسی رویکرد های ارزیابی در برنامه درسی و خود برنامه درسی باشند. در این مقاله ، سعی می شود از دو دیدگاه به بررسی یک محصول » ارزشیابی در برنامه درسی بپردازیم: دیدگاه اول، برنا مه درسی را به عنوانیک محصول ثابت می نگرد و به دنبال ارائه مجدد آنچه که رایج ا ست، میباشد و از آن به عنوان دیدگاه سنتی نام برده می شود، این رویکرد ریشه در ایدئولوژی تحصلی 2 دارد . رویکرد دوم ، و بسیار جدیدتر، که به عنوان تحول در برنامه درسی شناخته شده بر اساس پارایم ساختن گرایی و دیدگاه پژوهش مشارکتی بنا شده است. این دو پارادایم ، در عر صه برنامه درسی و ارزشیابی، دارای تئور یهای متفاوتی در مورد ماهیت واقعیت، ماهیت دانش، فرایند دانش و ارزشگذاری دانش هستند که در مورد آنها اتفاق نظر ندارند.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Curriculum Evaluation: Meaning, Methodology and Application
چکیده انگلیسی مقاله
It was in the area of educational innovations that curriculum evaluation was introduced as a specialized area. In the US, it was in the 1930s that demand and tendency towards curriculum evaluation developed, and later in the 1950s it was developed in England . Since a considerable amount of funding was done for the new curriculum, there was the need for its quality evaluation. Although curriculum evaluation is based upon educational evaluation, examination and measurement, it is considered a part of the curriculum. Curriculum evaluation does not have a particular and known form because it is in between two cimplex areas of knowledge (evaluation and curriculum) and each one has its own approaches, definitions and models. This paper focuses on curriculum from two perspectives: first, it considers curriculum as a "Fixed Product" which just restates everything that is common and is considered a traditional viewpoint. This approach is based on Positivist Ideology. The second approach is newer and is called "evolving curriculum" and is based on Constructivism Paradigm and Participatory Inquiry View. These two paradigms have different theories on the nature of truth, the nature of knowledge, and the process of knowledge about which there is no consensus.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
جمال سلیمی |
دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبایی و عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان
رضا محمدی |
دانشجوی دکترای مدیریت آموزش عالی دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیئت علمی سازمان سنجش آموزش کشور
نشانی اینترنتی
http://journal.sanjesh.org/article_29835_7f87b6a42b1eec89e8c52c9500ac9fd9.pdf
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1278/article-1278-599882.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات