این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۴، شماره ۱۲۱، صفحات ۳۸۶-۳۹۱
عنوان فارسی بررسی تاثیر روش درمانی همراه با افزایش محدودیت بر قدرت و زبردستی اندام فوقانی بزرگسالان همی پلژی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: به علت آسیب حرکتی در اندام فوقانی، طیف وسیعی از بیماران با سابقه سکته در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی دچار محدودیت هستند. در حالی که رویکردهای مورد استفاده در توانبخشی افراد همی پلژی بیش‌تر بر جلوگیری از دفورمیتی و کاهش کانترکچر تمرکز دارند، رویکرد درمانی همراه با افزایش محدودیت بیش‌تر بر بازتوانی بیمار و بهبود عملکرد فرد متمرکز است. هدف ازانجام این مطالعه بررسی تاثیر روش درمانی همراه با افزایش محدودیت بر قدرت و زبردستی افراد همی پلژی بوده است. مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر بر روی 17 بیمار همی پلژی بزرگسال با دامنه سنی 50 تا 70 سال انجام شد. میانگین سنی این افراد 23/64 سال و میانگین مدت زمان گذشته از ضایعه 70/23 ماه بود. همه افراد شرکت‌کننده راست برتر بودند. پس از کسب رضایت و آشنایی فرد با نحوه انجام آزمون، قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور و اکستانسور شانه توسط ارزیابی دستی عضله (MMT) و قدرت عضلات Pinch توسط دستگاه پینچ گیج و قدرت عضلات Grip توسط دستگاه دینامومترجامار بر حسب کیلوگرم و میزان زبردستی توسط آزمون مینوسوتا ارزیابی شد. یافته‌ها: روش درمانی همراه با افزایش محدودیت منجر به بهبود معنی دار متغیرهای قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور و اکستانسور شانه، قدرت Pinch و Grip و زبردستی می‌شود (000/0=p). استنتاج: محدود کردن سمت سالم در روش درمانی همراه با افزایش محدودیت راهی است که می‌تواند بیمار و در مانگر را به هدف خود که همان بهبود عملکرد حرکتی است، برساند. مطالعه حاضر نشان داد که در توانبخشی افراد همی پلژی، می‌توان از این روش به عنوان راهکاری مطمئن، جهت افزایش قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور و اکستانسور شانه، قدرت Pinch و Grip و نهایتاً بهبود عملکرد دست، به ویژه زبردستی بهره برد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله درمان با افزایش محدودیت، قدرت، زبردستی، همی پلژی
عنوان انگلیسی The Effects of Constraint–induced Therapy on Strength and Dexterity of Upper Extremity in Adult Hemiplegic Patients
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Functional disabilities due to stroke produce a wide range of problems in daily activities. Rehabilitation approaches focus on preventing and reducing contractures and deformities. But constraint-induced therapy focuses on improving the performance of hemiplegic patients. The purpose of this study was to investigate the effects of constraint-induced therapy on strength and dexterity in adults with hemiplegia. Materials and methods: The study population included 17 adult hemiplegics patients aged 50-70 years. The mean age of the patients was 64.23 with RT side dominancy and the time passed from stroke was 6 months (mean time= 23.70 months). Informed consent was obtained from the patients. Abductor and extensor muscles isometric strengths were measured using MMT. Also, pinch and grip strength was measured by Pinch Gauge and Jamar dynamometer, respectively. In addition, dexterity was evaluated by Minnesota manual dexterity test. Results: Constraint-induced therapy showed significant improvement in the performance of pinch and grip strengths, abductor and extensor muscles isometric strengths and dexterity (P=0.000). Conclusion: Constraining the normal limb improves the performance of other affected limbs. This study suggests that constraint-induced movement therapy is of great benefit in increasing the isometric strength of shoulder extensor and abductor muscles, pinch and grip strength and dexterity. These improvements could consequently affect hand function in hemiplegic patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سمیه عباسی | somaye abbasi
msc in physical therapy, babol university of medical sciences, babol, iran
دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بابل (Babol university of medical sciences)

محمدرضا هادیان | mohammadreza hadian
professor, department of physical therapy, school of rehabilitation, tehran university of medical sciences, tehran, iran
تهران دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات ضایعات مغزی نخاعی بصیر
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

مهدی عبدالوهاب | mehdi abdolvahab
lecturer, department of physical therapy, school of rehabilitation, tehran university of medical sciences, tehran, iran
استاد، گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

محمود جلیلی | mahmood jalili
lecturer, department of physical therapy, school of rehabilitation, tehran university of medical sciences, tehran, iran
مربی، گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه تهران، تهران، ایرن
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

شهره جلایی | shohre jalaee
assistant professor, department of biostatistics, school of rehabilitation, tehran university of medical sciences, tehran, iran
استادیار، گروه آمار زیستی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-29-290&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیوتراپی
نوع مقاله منتشر شده گزارش کوتاه
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات