این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۴، شماره ۱۱۴، صفحات ۱۶۳-۱۶۸
عنوان فارسی اثر بخشی بخشش درمانی بر پرخاشگری و میزان بخشش در پسران نوجوان کانون اصلاح و تربیت شهر تهران
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: متأسفانه هر سال با افزایش چشمگیر بزه‌کاری نوجوانان در کشورمان روبه رو هستیم. این پژوهش با هدف کلی بررسی بخشش درمانی بر پرخاشگری و میزان بخشش در پسران نوجوان کانون اصلاح و تربیت شهر تهران طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: این پژوهش از نظر روش شبه آزمایشی محسوب می‌شود و طرح آن پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه نوجوانان پسر کانون اصلاح و تربیت شهر تهران در سال1391 (تقریباً 300 نفر) بود. روش نمونه‌گیری به صورت نمونه گیری تصادفی است و حجم نمونه شامل 30 نفر از پسران کانون اصلاح و تربیت بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. آزمودنی‌های گروه آزمایش 10 جلسه تحت آموزش بخشش درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ گونه مداخله‌ای را دریافت نکردند. ابزار به کار رفته شامل فهرست خشم حالت- صفت اسپیلبرگر برای خشم و پرسشنامه انگیزه‌های بین فردی مرتبط با آسیب بود که بر روی تمام افراد نمونه به عنوان پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانش چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل آماری این پژوهش بیان می‌دارد که درمان آموزش بخشش بر اساس مدل فرایندی انرایت سبب کاهش شاخص کلی پرخاشگری و افزایش بخشش بین فردی گروه آزمایش گردیده است. استنتاج: به کارگیری بخشش درمانی، به طور مستقل و یا در کنار سایر روش‌های درمانی، عمدتاً می‌تواند شاخص‌های مربوط به بهداشت روانی را افزایش داده و به بهزیستی افراد در حوزه‌های مختلف زندگی بیانجامد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بخشش درمانی، پرخاشگری، پسر، نوجوان
عنوان انگلیسی Efficacy of Forgiveness Therapy in Reducing Aggression and Promoting Forgiveness in Male Juvenile in Tehran Correctional and Rehabilitation Centre
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Juvenile delinquency is increasing in many countries including Iran. This study was designed to investigate the efficacy of forgiveness therapy in reducing aggression and enhancing forgiveness in adolescent boys in Tehran Correctional and Rehabilitation Centre. Material and Methods: This quasi-experimental study included pretest-posttest with control group. The research population consisted of all adolescent boys attending Tehran Correctional and Rehabilitation Centre in 2012. (almost 300 persons). Thirty accessible individuals were randomly selected and divided into experimental and control groups. The experimental group attended ten sessions of forgiveness therapy while the control group received no intervention. STAXI-2 and TRIM questionnaires were completed by subjects as pretest and posttest. Data was analysed performing MANOVA. Results: In this study forgiveness therapy based on Enright’s process model, reduced aggression and promoted forgiveness in experimental group. Conclusion: Forgiveness therapy either alone or alongside other treatments could improve mental health, thereby reducing many unwanted consequences.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Forgiveness therapy, aggression, boy, adolescent
نویسندگان مقاله حسین قمری گیوی | hossein ghamari givi
علوم پزشکی مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

زهرا محبی | zahra mohebbi
علوم پزشکی مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

مرتضی صادقی | morteza sadeghi
علوم پزشکی مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-29-190&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده روانشناسی
نوع مقاله منتشر شده گزارش کوتاه
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات