این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۳، شماره ۹۹، صفحات ۵۳-۵۹
عنوان فارسی مطالعه سطح پرتوزایی طبیعی فضای بسته استان همدان در سال ۱۳۹۱
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: بشر همواره تحت تابش پرتوهای یونیزان محیطی قرار دارد و بنابراین اندازه‌گیری تابش زمینه طبیعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این تابش‌ها در برخورد با بدن انسان اثرهای زیان‌باری را به جای می‌گذارند که شدت این آسیب‌ها به میزان تابش‌ها بستگی دارد. در این مطالعه میزان دوز معادل زمینه طبیعی ناشی از پرتوهای گاما در فضای بسته استان همدان با استفاده از سروی‌متر RDS-110 اندازه‌گیری شده است. مواد و روش‌ها: برای تعیین آهنگ دوز در فضای بسته در هر کدام از شهرستان‌های استان همدان چهار ایستگاه در امتداد چهار جهت جغرافیایی اصلی و یک نقطه نیز در مرکز شهرستان انتخاب شد. با توجه به تعداد خانوار هر شهرستان، در هر یک از مناطق پنج‌گانه تعدادی منزل به صورت تصادفی انتخاب گردید و با استفاده از سروی‌متر RDS-110 آهنگ دوز طبیعی زمینه در فضای بسته اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: در بین شهرستان‌های استان همدان، رزن با مقدار mSv 079/0±41/1و اسدآباد با مقدار mSv044/0± 955/0 به ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین میانگین دوز معادل سالانه اندازه‌گیری شده ناشی از پرتوزایی طبیعی فضای بسته (پرتوهای γ) را به خود اختصاص دادند. مقدار میانگین دوز معادل سالانه ناشی از پرتوزایی طبیعی فضای بسته در کل استان همدان برابر با mSv070/0±20/1 می‌باشد. بیشترین میزان میانگین دوز ناشی از پرتوزایی طبیعی γ در فضای بسته در بین ساختمان‌های با عمر بیش‌تر و کم‌تر از 25 سال به ترتیب برابر با mSv219/0±42/1 و mSv149/0±44/1 بود. استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، میانگین دوز زمینه طبیعی سالانه ناشی از پرتوهای γ از میانگین توصیه شده در گزارش UNSCEAR (mSv 5/0) تجاوز نموده است و به همین دلیل نیاز به مطالعات بیشتر به منظور اندازه‌گیری پرتوزایی طبیعی داخلی (تنفس و خوراکی) و در نتیجه تعیین پرتوزایی طبیعی کل در استان ضروری می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Indoor Natural Radiation Level in Hamadan Province, 2012
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Background and purpose: People are always exposed to ionizing radiation, which could badly influence their health. The degree of these influences depends on the level of radiations. In this study the dose of indoor gamma radiation was assessed using RDS-110 Multi-purpose Survey Meter. Materials and methods: To determine the dose rate of indoor radiations in cities of Hamedan province four stations in the length of main directions and one in the center of each city were selected. Some houses were randomly selected according to the population of each town. Results: The mean annual equivalent dose in Hamadan province is 1.20±0.070 mSv. The maximum and minimum indoor environmental background radiations were seen in Razan (1.41±0.079 mSv) and Asadabad (0.955±0.044 mSv), respectively. Among buildings more and less than 25 years old, the maximum of γ indoor background radiation were 1.42±0.219 mSv and 1.44±0.149 mSv, respectively. Conclusion: According to this study, the gamma indoor annual equivalent dose in Hamadan province exceeded the global mean external exposure recommended by UNSCEAR (0.5 mSv). However, further studies are needed to measure the level of internal exposures to determine the total environmental radiation in Hamadan province.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمدتقی صمدی | mohamad taghi samadi


بهمن گلزار خجسته | bahman golzarkhojasteh


نیما رستم پور | nima rostampour


نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-29-83&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیک پزشکی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات