این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۲، شماره ۹۶، صفحات ۴۱-۴۸
عنوان فارسی بررسی تأثیر حضور همراه درحین زایمان بر میزان اضطراب مادران نخست زا و نقطه نظرات ماما
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: زایمان واقعه‌ای است که اثرات روانی اجتماعی واحساسی شدیدی بر مادر دارد و زمینه سلامت یا بیماری زنان را در دوره زندگی‌شان فراهم می‌کند. تنها گذاشتن زائو در محیط‌های زایمانی باعث اضطراب، مادر و تحمل عوارض ناشی ازآن برسیر زایمان می‌شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر حضور همراه بر میزان اضطراب، طی زایمان مادران نخست‌زا و بررسی مشکلات کاربرد این مداخله در بخش زایمان بیمارستان ایرانشهر از دیدگاه ماماها می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک کار آزمایی بالینی است که در سال 1389 بر روی 210 مادر نخست‌زای 35-18 ساله با حاملگی بیش از 37 هفته، تک قلو، بدون سابقه زایمان، اتساع 3 سانتی متر دهانه رحم، و عدم تمایل به سزارین انتخابی از جمعیت خانم‌های نخست‌زای مراجعه کننده به بیمارستان ایران ایرا‌ن‌شهرکه با گزینش تصادفی در دو گروه 105 نفری با همراه و بدون همراه قرار گرفتند انجام شد. دوگروه از اتساع 3 سانتی متر دهانه رحم در مرحله اول زایمان پذیرش شده و در ابتدای پذیرش پرسشنامه اشپیل برگرجهت سنجش میزان اضطراب موقعیتی آنان تکمیل گردید، سپس مجدداً میزان اضطراب در اتساع 6-8 سانتی متر دهانه رحم اندازه‌گیری شد. در گروه مورد، یک همراه خانم از بستگان یا دوستان زائو، به دلخواه خود و تمایل مادر از بدو ورود تا یک ساعت پس از زایمان درکنار زائو بوده، وی را تشویق، دلداری و نوازش می‌کرد. مراقبت‌های مامایی برای دو گروه یکسان بود و فرم مشاهده زایمان و نظر سنجی از ماما و سایر اطلاعات مر بوطه توسط پرسشگرتکمیل شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار spss وآزمون‌های آماری تی مستقل، تی زوج وکای دو انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که دو گروه از نظر خصوصیات دموگرافیک، سن حاملگی، وزن جنین و میزان اضطراب بدو ورود از نظر آماری تفاوت معنی‌داری نداشتند. میزان اضطراب موقعیتی طی زایمان (اتساع 6-8 دهانه رحم) به طور معنی‌داری (0001/0p=) در گروه مورد از گروه شاهد کمتر بود (9/43 در برابر 4/51). هم‌چنین میزان اضطراب طی زایمان در گروه شاهد نسبت به ابتدای پذیرش به طور معنی‌داری افزایش یافت (6/44 در بدو ورود در برابر4/51 طی زایمان) در حالی‌که در گروه مورد اضطراب طی زایمان تفاوت معنی‌داری نسبت به بدو ورود وجود نداشت (5/44 در بدو ورود در برابر 9/43 در طی زایمان). از دیدگاه ماماها میزان ایجاد اغتشاش همراه در بخش زایمان 3/14 درصد و 9/81 درصد موارد حضور همراه کمک کننده بیان شده بود. میزان دخالت همراه در دستورات پزشک 8/23 درصد بود. استنتاج: حمایت روانی اجتماعی توسط همراه زن در طی زایمان روش کم هزینه و مفید جهت کاهش اضطراب مادران نخست‌زا می‌باشد و می‌توان قوانین سخت ومحکم بیمارستان‌ها در مورد حضور همراه در اتاق زایمان را بهبود بخشید، زیرا موجب افزایش میزان رضایت عامل زایمان شده و از دیدگاه ماماها ایجاد اغتشاش و مداخلات منفی همراه طی زایمان اندک و قابل چشم پوشی است
کلیدواژه‌های فارسی مقاله همراه، زایمان، اضطراب، نخست زا
عنوان انگلیسی Effect of Companionship during Labor on Level of Anxiety of Primiparous Mothers and Midwives Points of View in Iranshahr, 2010
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Child birth is the most emotional experience of women that influences their health state throughout life. Being alone in labor suites, results in high anxiety level and complications among mothers. This study aimed at evaluating the effects of psychosocial support during labor provided by a female relative on anxiety level of primiparous women and midwives’ points of view regarding this intervention in Iran hospital, Iranshahr. Materials and methods: This randomized clinical trial was conducted in 210 primiparous women attending Iranshahr hospital, 2010. The subjects were aged between 18-35 years old, at 37 weeks gestational age who were carrying a single fetus and cervical dilatation (> 3 cm) with no indication for elective caesarean section. They were randomly assigned into experimental (n=105) and control groups (n=105). Spielberger's State Anxiety Inventory was used to record the anxiety score in admission time and in 6-8 cm dilation of cervix. All subjects received similar midwifery helps, however, women in experimental group were accompanied by a female relative until one hour after birth and the mothers in the control group received routine care. Midwives’ points of view were also recorded regarding the intervention. To analyze the data independent t-test, paired t-test, and x2 test were used. Results: There was no significant difference between the two groups regarding demographic features, gestational age, fetal weight and state anxiety score. Mothers' anxiety score on 6-8 cm dilation was significantly lower in intervention group (43.9%) while this score was 51.4% in control group (P< 0.05). The anxiety score increased significantly in control group during labor (51.4%) compared with that in admission time (44.6%), (P< 0.05). But no significant difference was found in the state anxiety score during labor and admission time among experimental group (44.5% and 43.9%, respectively). Midwives’ rate of satisfaction with the intervention was 81.9%, disturbance made by companions in delivery room was 14.3%, and interfering with physician orders was 23.8%. Conclusion: Psychosocial support by female companion is a low cost and useful way to decrease anxiety of primiparous mother during labor. This intervention also increases satisfaction of midwives.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Labor, anxiety, companionship, primipara
نویسندگان مقاله طیبه سمیعی زاده طوسی | teyebeh sameei zadeh toosi


ندا محمدی نیا | neda mohammadinia


منیژه سرشتی | manijeh sereshti


نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-29-121&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده زنان و زایمان و نازایی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات