این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۲، شماره ۹۶، صفحات ۷۱-۷۸
عنوان فارسی بررسی عملکرد کنوانسیون منطقه ای کویت بر محیط زیست دریایی خلیج فارس
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: در سال 1978، کنوانسیون منطقه‌ای کویت با هدف محافظت از محیط زیست دریایی خلیج فارس، بین کشورهای منطقه منعقد گردید. منطقه‌ای که کشورهای ایران، عربستان، کویـت، عراق، امارات متحده عربی و قطر، نفت تولیدی خود را از این دریای نیمه بسته صادر می‌نمایند. از آنجایی‌که در کنوانسیون مذکور کشورهای امضاء کننده متعهد شده‌اند کلیه اقدامات لازم را برای جلوگیری و یا کاستن از آلودگی محیط زیست در منطقه دریایی خلیج فارس به عمل آورند، این مطالعه با هدف بررسی عملکرد آن کنوانسیون در جهت محافظت از محیط زیست دریایی خلیج فارس انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این تحقیق مقادیر آلودگی، زمان و اثرات آن در آب‌های خلیج فارس با استفاده از آمارهای ماخوذ از منآبع رسمی مورد بررسی قرار گرفت. در خصوص ریزش مواد نفتی به آب‌های خلیج فارس، آلودگی مذکور به تناسب مقدار تولید نفت در خلیج فارس مورد ارزیابی واقع و سپس با همین تناسب در مقایسه با مدت مشابه در سطح جهانی مورد سنجش قرار گرفت که ابتدا منتج به ترسیم دو نمودار جداگانه به تفکیک، در خلیج فارس و سطح جهان گردید. نمودار سوم حاصل تلفیق دو نمودار قبلی و نشانگر مقادیر افزایش یا کاهش با استفاده از نرم‌افزار Microsoft office 2007 می‌باشد. و سپس تحلیل نهایی با استفاده از داده‌های مذکور به عمل آمد. یافته‌ها: باستثناء سال‌های 1983 و 1991 مقدار آلودگی در خلیج‌فارس چه از نظر تعداد حوادث منتهی به آلودگی و چه از لحاظ حجم ریزش مواد نفتی و آلودگی آب، مقادیر پایین‌تری از میانگین آلودگی درسطح جهانی را نشان می‌دهد. به‌ نحوی که از سال 1987 که سال تصویب کنوانسیون کویت می‌باشد تا سال 1982 و از سال 1984 لغایت سال1990، میانگین سطح آلودگی در مقایسه با سطح جهانی و متناسب با 40 درصد استخراج نفت جهان از منطقه خلیج فارس، سیر نزولی را نشان می‌دهد. اما بروز دو جنگ بزرگ در خلیج فارس، افزایش آلودگی را مجموعاًً به رقم 63/63 درصد نسبت به میانگین جهانی رساند. استنتاج: کنوانسیون منطقه‌ای کویت به هنگام بروز جنگ و درگیری نظامی درخلیج فارس که هشت کشور ساحلی آن حدود 40 درصد تولید نفت خام دنیا را برعهده داشته و روزانه نزدیک به 20 میلیون بشکه نفت صادر می‌نمایند از عمل به تکالیف خود ناتوان بوده و در صورتی‌که به تأسیسات نفتی، اسکله‌ها و نفتکش‌ها حملاتی صورت گیرد، طرح عملیات اضطراری برای کنترل و مهار آلودگی به‌دلیل گستردگی فاجعه و نظامی بودن منطقه عملاً کارایی خود را از دست می‌دهد. لذا پیشنهاد مطروحه این است که با اصلاح پروتکل کنوانسیون کویت و یا تنضیم پروتکل جداگانه، کشورهای عضو متعهد گردند به هنگام بروز جنگ از مورد هدف قرار دادن تاسیسات نفتی یکدیگر خودداری و یا در صورت حمله به تاسیسات نفتی، دخالت فوری عملیات اضطراری برای مهار آلودگی را به رسمیت شناخته و با آن همکاری نمایند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Performance of Kuwait Regional Convention on Persian Gulf Marine Environment
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: In 1978, the Kuwait Regional Convention for Co-operation on Protection of the Marine Environment from Pollution was signed between the countries of the region. Iran, Saudi Arabia, Kuwait, Iraq, United Arab Emirates, and Qatar are exporting their petroleum from this semi-enclosed sea. According to the convention signatory countries pledged to take all necessary actions to prevent or reduce environmental pollution. This study aimed to investigate the role of this convention on the protection of marine environment in the Persian Gulf. Materials and methods: In this study, levels of pollution and their effects on the Persian Gulf were investigated using the data from official sources. This investigation was done based on the production of oil in the Persian Gulf then it was compared with marine pollution in the world. The data was analyzed using statistical software. Results: The level of oil pollutants including oil spills were less compared with that of the world, however, in 1983 and 1991, the amount of pollution in the Persian Gulf was found to be higher. From 1978 (the year that Kuwait Convention was adopted) until 1982, and from 1984 until 1990, the average pollution rate declined compared to the global level. But the occurrence of two wars in the Persian Gulf increased the pollution rate to 63.63%. Conclusion: Kuwait Regional Convention is incapable of taking appropriate actions if the oil facilities, docks and tankers are attacked. In fact emergency plans for protection of pollutants will lose their efficacy due to the extent of disaster. So it is suggested to amend the Kuwait convention protocol or by setting a separate protocol members should be plighted to refrain from attacking each other's oil installations in wars or to agree with emergency operations if these facilities are attacked.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مرتضی دارابی نیا | morteza darabinia
تهران دیباجی شمالی، مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور

مرتضی نجفی اسفاد | morteza nagafi asfad


نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1256-34&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده بهداشت محیط زیست
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات