این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۲، شماره ۹۰، صفحات ۲-۱۰
عنوان فارسی بررسی سمیت سلولی نانو ذرات داروی Docetaxel با استفاده از کشت سلول های سرطانی HepG۲
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: کارسینومای هپاتوسلولار انسانی(HCC) یکی از علت‌های رایج مرگ و میر در دنیا است. دارو رسانی هدفمند در سطح سلول، بافت یا گیرنده‌های اختصاصی سلولی یکی از فن‌آوری‌های بالقوه برای درمان HCC می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی خواص سیتوتوکسیسیته نانوذرات Docetaxel (DTX) می‌باشد. که توسط روش رادیکال پلیمریزاسیون تهیه شده‌اند. مواد و روش ها: تعداد 104×1 عدد سلول در هر چاهک پلیت 96 خانه کاشته شد و سپس مقادیر 50-01/0 میکروگرم بر میلی لیتراز نانو دارو و داروی اصلی پس از یک روز از زمان کشت سلول به آن‌ها اضافه گردید. سپس تعداد سلول‌های زنده و فعالیت آنزیم دهیدروژناز میتوکندریایی سلول‌های مزبور با استفاده از روش MTT assay طی زمان‌های 24، 48و72 ساعت مشخص گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل از تست MTT ، مهار قوی و وابسته به غلظت تکثیر سلول‌های سرطانی HepG2 را توسط نانو دارو نسبت به داروی اصلی نشان می‌دهد. غلظت‌های مهاری (IC 50) که با آنالیز آماری به‌دست آمد برای نانو دارو و داروی اصلی در طی زمان‌های انکوباسیون 24، 48 و 72 ساعت به‌ترتیب شامل 68/0±02/1، 86/0±39/0، 93/0±20/0 و 34/1±39/10، 97/0±87/8 و 76/0±99/5 میکروگرم بر میلی‌لیتر می‌باشد. استنتاج: شواهد موجود حاکی از سمیت سلولی بیشتر نانو ذرات داروی DTXنسبت به داروی آزاد بر روی سلول‌های سرطانی کبد می‌باشد بنابراین فرمولاسیون نانو ذرات داروی حاصل از این مطالعه می‌تواند به‌عنوان یک داروی انتخابی مناسب جهت مطالعات تکمیلی آینده در محیط درون تن پیشنهاد شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Cytotoxity Evaluation of Docetaxel Nanoparticles by Culturing HepG2 Carcinoma Cell Lines
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Human hepatocellular carcinoma (HCC) is one of the most common causes of death in the world. Targeted drug delivery to cells, tissues or specialized receptor cells is an advanced technology in treatment of HCC. The purpose of this study was to investigate the cytotoxicity properties of DTX nanoparticles. In this research nanoparticles were prepared through radical polymerization. Materials and methods: HepG2 cells were seeded in 96-well plates at a density of 10,000 viable cells per well. Then 0.01-0.50 µg/ml of the nanoparticle and the free drug was added the day after seeding. Afterwards, the number of viable cells was counted and the activity of mitochondrial dehydrogenase enzymes of the cells was detected in 24, 48 and 72 hrs using MTT assay. Results: The results of MTT assay showed strong and dose-dependent inhibition of HepG2 carcinoma cell growth of the nanoparticle compared with DTX. Inhibitory concentrations (IC50) that was obtained for nanoparticles and free drug incubation times of 24, 48 and 72 hours were 1.02 ± 0.68, 0.39 ± 0.86, 0.20 ± 0.93 and 10.39 ± 1.34, 8.87 ± 0.97, 5.99 ± 0.76 µg/ml, respectively. Conclusion: The results showed higher cytotoxity effect of nanoparticles in comparison with free drug against HepG2 cell lines in all mentioned incubation times. Hence, thiolated-chitosan nanoparticles could be a potentially useful delivery system for docetaxel as an anticancer agent in treatment of liver cancer.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد شکرزاده | mohammad shokrzadeh


پدرام ابراهیم نژاد | pedram ebrahimnejad


محمود امیدی | mahmood omidi
ساری کیلومتر 18 جاده خزرآباد، مجتع دانشگاهی پیامبر اعظم، دانشکده داروسازی

امیر شادبورستان | amir shadboorestan


زاوش زال زر | zavosh zaalzar


نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1256-24&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده بهداشت محیط زیست
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات