این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۱۸، شماره ۶۶، صفحات ۴۲-۵۰
عنوان فارسی تاثیر اجرای برنامه Mentorship بر عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان پرستاری
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: آموزش بالینی جزء حیاتی برنامه درسی است. آشنا نبودن به محیط بیمارستان و ترس از ارزیابی مربی به عنوان مهمترین عوامل تنش زا در اولین روز کارآموزی دانشجویان پرستاری مطرح می باشد. در سال های اخیر توجه زیادی به Mentoring در پرستاری شده و استفاده از آن را به عنوان یک روش، جهت جلوگیری از اضطراب، سردرگمی، ارتقای یادگیری فعال، ایجاد محیط مناسب برای یادگیری، اعتماد به نفس، افزایش تعاملات بین دانشجویان، جلوگیری از ترک خدمت و دل زدگی دانشجویان پرستاری پیشنهاد می نمایند. این پژوهش با هدف تاثیر اجرای برنامه Mentorship بر روی عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی نسیبه ساری در سال های 86-85 اجرا گردید.مواد و روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی که در دانشکده پرستاری و مامایی نسیبه ساری، انجام گرفت تعداد 70 نفر دانشجویان ترم 2 پرستاری (واحد کارآموزی فن پرستاری) به صورت تصادفی و به روش قرعه کشی با همسان سازی از نظر سن، جنس، معدل ترم گذشته و ترم تحصیلی به دو گروه مساوی 35 نفری (مورد - شاهد) تقسیم شدند. در گروه مورد به ازای هر 5-4 دانشجو یک دانشجو سال بالایی ترم 8 پرستاری (مربوط به کارآموزی مدیریت پرستاری) به عنوان Mentor یا راهنما گذاشته شد، در حالی که در گروه شاهد دانشجویان تنها با حضور مربی و بدون راهنما و منتور بودند. برای هر دو گروه، قبل و بعد از کارآموزی فن پرستاری پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. اطلاعات توسط پرسشنامه دو قسمتی، 9 سوال اطلاعات دموگرافیک و 16 سوال مربوط به عوامل تنش زای محیط بالینی، تهیه و تکمیل گردید.یافته ها: اکثریت دانشجویان ترم دو پرستاری، از میان عوامل تنش زای محیط بالینی، به عامل «ترس از انجام روشهای اشتباه» بیشترین امتیاز و عامل «سوال پرسیدن از استاد» کمترین امتیاز را دادند. همچنین بر اساس آزمون تی زوج تنها در گروه مورد (بامنتور)، کاهش میانگین نمرات مربوط به عوامل تنش زای محیط های بالینی، قبل و بعد از کارآموزی فن پرستاری، معنی دار بود. 5.64=t و 34= df و P< 0.0005.استنتاج: بر اساس نتایج پژوهش، اجرای برنامه Mentorship بر کاهش عوامل تنش زا محیط بالینی دانشجویان ترم دوم پرستاری، موثرتر بوده است، لذا پیشنهاد می شود برنامه ریزان آموزش بالینی دانشکده های پرستاری از این شیوه که هزینه اضافی ندارد و فقط نیاز به هماهنگی درون سازمانی دارد، استفاده نمایند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله عوامل تنش زا، آموزش بالینی، دانشجوی پرستاری، entorship
عنوان انگلیسی Effect of mentorship program on the stressors in the nursing students during their clinical practice
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Clinical training is the part of teaching for nurses. 73% of nursing students rated clinical teaching as poor. The unfamiliarity with hospital environment and fear of being evaluated by instructors for their performance has been considered the main stressor on the first day of training. In recent years, much attention has been paid to mentoring programs in nursing, and has been proposed as a method in prevention of anxiety, apprehension and ending employment, improving active learning, self esteem creating a proper condition for learning, and increasing nursing students cooperation. As no research has been performed in Iran, this study was conducted to determine the effect of tension during clinical training with nurses at Nasibeh College of Nursing and Midwifery during 2007-2008. Materials and methods: In this semi- experimental study, 70 of second term nursing students on their nursing skill training were selected randomly through lottery, matched for age, sex, level of education and were divided in two case and control groups of equal numbers (35 in each group) In the case group, one senior student was designated as a mentor (in regard to nursing management training), while in the control group students were trained with instructor without mentor. For groups, pre and post practice of nursing skills examination was conducted. The data was collected through a questionnaire with two sections comprising of 9 questions about demographic features, and 19 regarding the tension of working environment. The obtained data was analyzed statistically using SPSS 15 soft ware. Results: In this study, the highest score was from the fear of making mistakes, while the lowest score was from being asked a question by the instructor. Based on the paired t test, only in the case group (with mentor) decline of mean score related to the clinical stressor prior to and after nursing skill training was significant, t=5.64, df=34 and P< 0.0005 Conclusion: Based on the results of this study, the mentorship program was effective on reduction of stressors in the subjects under the study. Therefore, it is suggested that the clinical education administrators of the nursing college will implement mentorship programs, which require the inter -organizational cooperation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Clinical education, nursing students, mentorship, stressors
نویسندگان مقاله محبوبه یعقوبیان | m yaghobyan


فاطمه سالمه | f salmeh
faculty of nursing and midwifery, mazandaran university of medical sciences, sari, iran
دانشکده پرستاری، مامایی ساری، دانشگاه علوم پزشکی مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

طاهره یعقوبی | t yaghobi


نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-509&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات