این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۱۷، شماره ۶۱، صفحات ۳۰-۳۶
عنوان فارسی مقایسه تاثیر آسپیرین همراه با هپارین و آسپرین همراه با پردنیزولون در درمان سقط راجعه
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: سقط راجعه یکی از مشکلات طب تولید مثل است، سبب شناسی آن اغلب ناشناخته بوده و به استراتژی های درمانی و تشخیصی متفاوت، نیازمند است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آسپرین همراه هپارین با آسپرین همراه پردنیزولون در درمان سقط راجعه انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 50 زن مبتلا به سقط راجعه مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان انجام شد. این بیماران به محض مثبت شدن Beta HCG انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه 25 نفری تقسیم شدند. به بیماران گروه اول هپارین به میزان 5000 واحد دو بار در روز و به صورت زیرجلدی همراه با یک قرص آسپیرین 80 میلی گرمی در روز تجویز شد. به گروه دوم روزانه 10 میلی گرم پردنیزولون همراه با یک قرص 80 میلی گرم آسپرین M.C تجویز گردید. درمان های فوق تا هفته 20 حاملگی ادامه داشت و در طی مدت درمان، حداقل 3 بار سونوگرافی از نظر وضعیت جنین انجام شد. جهت بیماران تحت درمان با هپارین به منظور جلوگیری از پوکی استخوان ناشی از هپارین، روزانه یک قرص کلسیم تجویز گردید. اندازه گیری آنتی بادی های آنتی فسفولیپید و آنتی کاردیولیپین برای کلیه بیماران انجام شد. نوزادان گروه مصرف کننده آسپرین با پردنیزولون بعد از تولد توسط متخصص نوزادان بازدید و به مدت یک ماه نیز پی گیری شدند. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری t-test و دقیق فیشر پردازش گردیدند.یافته ها: میانگین سنی زنان مورد مطالعه در گروه آسپرین همراه پردنیزولون 31.8±3.3 سال و در گروه آسپرین همراه با هپارین 30.7±3.2 سال بود که دو گروه از نظر سنی متفاوت از یکدیگر نبودند (P< 0.05). میانگین تعداد سقط در گروه آسپرین همراه با پردنیزولون 2.8±1.1 و در گروه آسپرین همراه با هپارین 2.4±1 بود که تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر میانگین تعداد سقط وجود نداشت (P< 0.05). آنتی بادی آنتی کاردیولیپین در 4 بیمار (8 درصد) و آنتی بادی آنتی فسفولیپید نیز در 4 بیمار (8 درصد) مثبت شد. تجزیه و تحلیل داده های مطالعه حاضر مشخص کرد که میزان وقوع سقط به دنبال درمان با آسپرین همراه با هپارین به طور معنی داری از نظر آماری نسبت به درمان آسپرین همراه با پردنیزولون بیش تر است (P< 0.05). در هیچیک از بیماران دو گروه عارضه ای مشاهده نشد.استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که روش درمانی آسپرین همراه با پردنیزولون در درمان سقط راجعه موثرتر از روش درمانی آسپرین همراه با هپارین بوده و روش درمانی ارجح می باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آسپیرین، پردنیزولون، سقط عادتی، هپارین
عنوان انگلیسی Comparison of Two Therapeutic Protocols : Heparin with Aspirin VS Prednisolone with Aspirin, in Patients with Recurrent Miscarriages
چکیده انگلیسی مقاله Background and Purpose: The most common complication of pregnancy is abortion. The etiology of recurrent pregnancy loss is not completely known. There are few therapeutics and diagnostic strategies in recurrent abortion. The aim of this study was to compare the use of heparin with aspirin vs prednisolone with aspirin in patients with recurrent pregnancy loss (RPL). Materials and Methods: This randomized clinical trial study comprised of 50 patients with RPL referred to Fatemieh Hospital, Hamadan. These patients were selected when β-HCG test was positive and were divided into two groups (n=25 for each group). Patients in the first group received subcutaneous heparin (5000 U twice a day) and oral microcoated aspirin (80 mg once a day) up to 20th week of pregnancy. Ultrasonography was repeated 3 times for these patients. Ca tablet was administrated in order to prevent osteoporosis. Antiphospholipid and anticardiolipin antibodies were checked for all patients. Neonates were visited by a neonatologist and followed up for one month. Finally, the data were analyzed by t-test and Fisher’s exact test. Results: The mean age of prednisolone with aspirin group were 31.8±3.3 years while, it was 30.7±3.2 years in heparin with aspirin group and, this difference was not significant (P>0.05). The mean pregnancy loss number was 2.8±1.1 while 2.4±1 in prednisolone with aspirin and heparin with aspirin groups respectively, which was not statistically significant (P>0.05). Anticardiolipin antibody was positive in 4 (8%) patients, and antiphospholipid antibody was also positive in 4(8%) patients. Pregnancy loss with heparin+aspirin was significantly higher than prednisolone+aspirin (P< 0.05). There was not any case of complications in two groups. Conclusion: The results of this study showed that prednisolone with aspirin are more effective than heparin with aspirin in the management of recurrent pregnancy loss and are preferred to use in these patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Abortion, Habitual, Aspirin, Heparin, Prednisolone
نویسندگان مقاله صغری ربیعی | s rabiee
faculty of medicine, hamadan university of medical sciences, hamadan, iran
متخصص زنان، عضو هیأت علمی دانشیار دانشگاه علوم پزشکی همدان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی همدان (Hamadan university of medical sciences)

عصمت عزیزی | e azizi


مرضیه فریمانی سنویی | m farimani sanuee


نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-263&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات