این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۱۷، شماره ۵۷، صفحات ۹-۱۶
عنوان فارسی نتایج درمان ترکیبی با اینترفرون و ریباویرین در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن C ، براساس ژنوتایپ ویروس
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: حدود 200000 نفر از جمعیت ایران آلوده به ویروس هپاتیت (HCV) C هستند. براساس اجماع متخصصین ایرانی در سال 1383 برای درمان هپاتیت مزمن (HCV) C درمان ترکیبی با آلفا- اینترفرون معمولی (IFN) به اضافه ریباویرین، اولین انتخاب می باشد.اطلاعات در مورد میزان پاسخ به این درمان در اکثر نواحی کشور محدود است. برای بررسی نتایج درمان و مقایسه میزان پاسخ به درمان با جوامع غرب، این مطالعه در یک مرکز ارجاع در استان فارس انجام گرفت.مواد و روش ها: مطالعه به صورت آینده نگرانه باز و بدون شاهد در فاصله زمانی مهر 1382 تا آبان 1385 در درمانگاه کبد دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. 118 بیمار مبتلا به CHC (88 درصد مذکر) با میانگین سنی 37.47 سال (SD=11.4)، میانگین شاخص فعالیت بافتی (SD=4.5) 81.21 (HAI)، و سطح متوسط (SD=72.86)8.26 Alt در مطالعه وارد شدند. درمان با IFN ، 3 میلیون واحد 3 بار در هفته به اضافه ریباویرین 1-1.2 gr روزانه به مدت 12-6 ماه (برحسب ژنوتایپ) تجویز شده و برای بررسی میزان پاسخ پایدار (SVR) به مدت 6 ماه پی گیری بیماران، ادامه یافت.یافته ها: شایع ترین راه آلودگی، اعتیاد به داروهای تزریقی در 39.8 درصد بیماران بود. آلودگی باژنوتیپ 3a در 40.7 درصد، ژنوتیپ 1a در 22 درصد، ژنوتیپ 1b در 9.3 درصد بیماران تعیین گردید.هفتاد و سه بیمار دوره درمان را تکمیل کردند. میزان پاسخ در پایان درمان (ETR) در 45 بیمار (74 درصد) بود. SVR در 48 درصد بیماران مشاهده شد و در 13.7 درصد بیماران، عود اتفاق افتاد. در طی دوره پی گیری در دو بیمار (2.7 درصد) نارسایی کبدی پدید آمد. با توجه به مدت درمان، ژنوتایپ ویروس ها تاثیر معنی داری در بیماران از نظر پاسخ به درمان نشان نداد (p< 0.05).استنتاج: علی رغم الگوی متفاوت ژنوتایپ، میزان ETR و SVR در بیماران ایرانی مبتلا به CHC که تحت درمان ترکیبی IFN و ریباویرین قرار گرفته بودند، در مقایسه با جوامع غرب تفاوت چندانی ندارد. امکان SVR در موارد HAI پایین تر، قبل از شروع درمان بیش تر است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هپاتیت مزمن C ، اینترفرون، ریباویرین، ژنوتایپ
عنوان انگلیسی Evaluation of combination therapy with Interferon and Ribavirin in patients with chronic hepatitis C : a genotype based study
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: About 200,000 of Iranian population are infected with Hepatitis C Virus. On the basis of Iranian consensus on management of chronic hepatitis C (CHC) infection in 2004, combination therapy with conventional α-Interferon (IFN) plus Ribavirin is the first therapeutic choice in CHC patients. Data are limited on treatment response rate in most areas of the country. To assess the treatment results, we performed this study in a referral center in province of Fars, in Iran, to compare with the response rates to therapy in Western patients. Materials and Methods: A total of 118 patients with CHC (males 88%) with mean age of 37.47 (SD 11.4) years, mean Histologic Activity Index of 8.21 (SD 4.5), and mean pretreatment Alt level of 81.26 (SD 72.86) were enrolled in the study. IFN 3 million unit/TIW plus Ribavirin 1-1.2 gr/d were administrated for 6-12 months (depending on genotype), and the patients were followed up for 6 months period to assess sustained virologic response (SVR). Results: The most common route of aquisition of the virus was intravenous drug using seen in 39.8% of patients. 40.7% were infected by genotype 3a, 22 % 1a and 9.3% by 1b. Seventy-three patients completed the course of therapy. End of treatment response (ETR) was achieved in 54 (74%) patients. SVR rate was 48% with a relapse of 13.7% . Hepatic decompensation was seen in 2 (2.7%) patients in follow-up period. With respect to the duration of therapy, genotype of viruses was not significantly different in both responders and non-responders (0.05). Conclusion: Despite the different genotyping pattern, ETR and SVR rates were comparable in Iranian CHC patients treated by combination therapy of conventional IFN plus ribavirin in comparison with Western patients. SVR was greater in cases with pretreatment lower HAI
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله یوسف بافنده | y bafandeh
faculty of medicine- tabriz university of medical sciencses, tabriz, iran
فوق تخصص بیماری های گوارش و کبد، عضو هیأت علمی استاد دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تبریز (Tabriz university of medical sciences)

مهدی صابری فیروزی | m saberi firoozi


کامران باقری لنکرانی | k bagheri lankarani


نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-192&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات