این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۱۴، شماره ۴۴، صفحات ۱۰۶-۱۲۳
عنوان فارسی نقش کلومیفن سیترات در درمان نازایی
چکیده فارسی مقاله تحریک تخمک گذاری با کلومیفن، شایع ترین درمان به کار برده شده در ناباروری می باشد. این دارو، ارزان، در دسترس و نسبتا بی خطر بوده و اولین داروی انتخابی در بیماران مبتلا به نازایی نرموگنادوتروفیک همراه با کاهش خونریزی قاعدگی یا قطع قاعدگی است WHO) گروه دو) که اساسا همراه با تخمدان های پلی کیستیک می باشد. زنان مبتلا به عدم تخمک گذاری که به کلومیفن سیترات جواب می دهند باید حداقل شش دوره، درمان شوند و درمان باید به حداکثر دوازده دوره محدود شود. لازم است که حداقل اولین دوره درمان را با سونوگرافی کنترل نمود، چرا که خطر حاملگی چند قلو و پاسخ متغیر بیماران به مقادیر متفاوت کلومیفن مطرح می باشد. به علاوه، خطر سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها نباید نادیده گرفته شود. حاملگی های سه قلو و بالاتر اغلب به دنبال تحریک تخمک گذاری بروز می کنند تا لقاح آزمایشگاهی، و چند قلویی هم برای مادر و هم نوزادان خطرات بسیاری را در بر دارد. نقش درمان تجربی با کلومیفن در نازایی غیر قابل توجیه قابل بحث بوده و نمی توان بر اساس یافته هایی که در حال حاضر موجود هستند به نتیجه رسید. چاقی، آندروژن بالا و مقاومت به انسولین از مهم ترین عوامل در بیماران مقاوم به کلومیفن می باشند. در صورت عدم وقوع تخمک گذاری در پاسخ به کلومیفن می توان از سایر درمان های طبی یا جراحی استفاده نمود. یکی از درمان های طبی مناسب تزریق گنادوتروفین ها می باشد. متفورمین (Metformin)و تروگلیتازون(Troglitazone) از داروهای حساس کننده به انسولین هستند که امروزه در تحریک تخمک گذاری به کار می روند و بیش از همه مورد مطالعه قرار گرفته اند. درمان خوراکی با لتروزول(Letrozole) که مهارکننده غیر استروییدی آنزیم آروماتاز است، می تواند درمان جایگزین موثری در بیماران مقاوم به کلومیفن باشد. شایع ترین روش درمان جراحی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد، دیاترمی تخمدان ها به کمک مشاهده مستقیم حفره صفاق (لاپاراسکوپی) می باشد که به نظر می رسد به اندازه درمان با گنادوتروفین ها موثر است. همچنین کاربرد این روش جراحی موجب کاهش میزان سقط های خودبه خودی در بیماران مبتلا به تخمدان های پلی کیستیک شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کلومیفن سیترات ، نازایی، تحریک تخمک گذاری
عنوان انگلیسی The role of Clomiphene citrate in the treatment of infertility
چکیده انگلیسی مقاله Ôvulation induction with clomiphene is the most commonly used treatment for infertility. Ït represents an inexpensive, convenient and relatively safe first choice medication in normogonadotrophic oligo/amenorrhoeic infertility (WHÔ group 2), essentially associated with polycystic ovaries. Ânovulatory women who are responsive to clomiphene citrate should be treated for at least six cycles and the treatment should probably be limited to a maximum of 12 cycles. Ït is necessary to monitor at least the first with ultrasonography because of the risk of multiple pregnancy and the variable response of patients to different doses of clomiphene. Ïn addition, the risk of ovarian hyperstimulation syndrom should not be underestimated. More triplet and higher order pregnancies result from ovulation induction, in vitro fertilization, and multiple pregnancy has many risks for both mother and babies. The role of empirical clomiphene in the treatment of unexplained infertility is debatable and the present data are inconclusive. Ôbesity, hyperandronaemia and insulin resistance are important factors in clomiphene-resistant patients. Failure to ovulate in response to clomiphene has been approached by either medical or surgical methods. Ân effective alternative medical treatment is gonadotrophin injections. Metformine and troglitazone are the best studied insulin sinsitizers used for ovulation induction. The most widely used surgical treatment is laparoscopic ovarian diathermy which appears to be as effective as gonadotrophin therapy. Âlso this surgical treatment has been linked to a decrease in the elevated rates of spontaneous abortions documented in patients with polycystic ovaries.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Çlomiphene citrate, infertility, ovulation induction
نویسندگان مقاله سوزان ناصری | s naseri
جراح و متخصص زنان و زایمان، فلوشیپ نازایی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی قزوین (Qazvin university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-401&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات