این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Physiology and Pharmacology، جلد ۹، شماره ۱، صفحات ۴۷-۵۶
عنوان فارسی اثر تری فلوئوپرازین بر افزایش نفوذپذیری عروق در دیابت تجربی مزمن در موش صحرایی
چکیده فارسی مقاله عوارض مزمن دیابت قندی هم در انسان و هم در مدل های تجربی حیوانی به وسیله افزایش نفوذپذیری عروق و بسته شدن مویرگ ها مشخص می شود. از آن جایی که سلسله حوادثی که منجر به اختلالات عروقی می شود، نامشخص است، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر حفاظتی مهار کنند کالمودولین ]تری فلوئوپرازین (TFP)] در جلوگیری از نفوذپذیری افزایش یافته عروق در مدل تجربی دیابت مزمن است. این مطالعه تجربی بر روی موش های صحرایی ماده با وزن 200-250 گرم انجام شد که حیوان ها به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند گروه های I تا IV، گروه های طبیعی سالم و گروه های V تا VIII گروه های دیابتی بودند. گروه های II تا VI هم حجم مصرفی TFP، سرم فیزیولوژی، گروه های III و VII، TFP خوراکی و گروه های IV و VIII، TFP تزریقی دریافت کردند. دیابت تجربی مزمن به وسیله تزریق زیر جلدی 50 mg/kg استرپتوزوتوسین ایجاد شد و 8 هفته بعد از القای دیابت، نفوذپذیری عروق به روش تعیین میزان رنگ آبی ایوانز (E.B) خارج عروقی و درصد محتوای آب بافتی اندازه گیری شد. TFP با دوز 8 mg/kg/day به صورت خوراکی (محلول در آب آشامیدنی) و یا تزریق (زیر پوستی) به مدت 8 هفته مصرف شد. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان خروج رنگ E.B به طور معنی داری به میزان 2.61 درصد در گروه دیابتی (V) در مقایسه با گروه سالم (I) افزایش پیدا کرد. مصرف TFP تزریقی، اثر مهاری بر روی این افزایش نفوذپذیری عروق برای رنگ E.B داشت، به طوری که محتوای رنگ E.B در گروه VIII اختلاف معنی دار با گروه I نداشت: علاوه بر این اگر چه محتوای آب بافتی به میزان %23 در گروه V در مقایسه با گروه I افزایش نشان داد، اما هیچ یک از شکل های مصرف TFP کاهش معنی داربر روی محتوای آب نداشتند. TFP خوراکی هیپرگلیسمی را نیز در حیوان دیابتی کنترل نمود. هم چنین TFP از کاهش وزن حیوان های دیابتی جلوگیری نمود، به طوری که کاهش وزن ایجاد شده در گروه V، در گروه های VII و VIII مشاهده نشد. حیوان های گروه VIII، افزایش مصرف آب در مقایسه با گروه I نداشتند. با این وجود TFP خصوصا شکل تزریقی آن، محتوای رنگ E.B، مصرف آب و افزایش وزن را در حیوان های سالم افزایش داد. این نتایج پیشنهاد می کنند که TFP به عنوان یک مهار کننده کالمودولین دارای اثر مهاری بر روی نشت پروتیین، کاهش وزن، افزایش مصرف آب و افزایش قند خون در موش صحرایی با دیابت مزمن می باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابت تجربی، استرپتوزوتوسین، تری فلوئوپرازین، نارسایی عروق
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد خاکساری |
دانشگاه علوم پزشکی کرمان، گروه فیزیولوژی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کرمان (Kerman university of medical sciences)

مهدی محمودی |


فریور فردوسی |


غلام رضا اسدی کرم | asadi karam


مهدی شریعتی |


نشانی اینترنتی http://www.phypha.ir/ppj/browse.php?a_code=A-10-2-88&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله دریافت فایل مقاله
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده Nervous system (others)
نوع مقاله منتشر شده Original Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات