این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
زیست فناوری، جلد ۹، شماره ۱، صفحات ۳۹-۴۵

عنوان فارسی کلرزدایی زیستی ترکیبات آلیفاتیک کلردار تری‌کلرواتیلن، دی‌کلرومتان و دی‌کلرواتان از محلول‌ آبی با استفاده از باکتری هوازی ‌ Sphingopyxis ummariensis UI۲
چکیده فارسی مقاله ترکیبات آلی حاوی کلر از خطرناک‌ترین ترکیبات آلاینده آب‌ در مناطق صنعتی می‌باشند. در تحقیق حاضر، از باکتری گرم‌منفی و هوازی Sphingopyxis ummariensis UI2 که از لجن فعال تصفیه پساب یک واحد پتروشیمی ایران جداشده، برای کلرزدایی ترکیبات آلیفاتیک کلردار مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان داد که این باکتری توانایی حذف ترکیبات آلیفاتیک کلردار را داشته و می‌تواند بر ترکیبات دیرتخریب‌پذیر تری‌کلرواتیلن (TCE)، دی‌کلرومتان (DCM) و 1و2- دی‌کلرواتان (1,2-DCA) به‌عنوان تنها منبع کربن رشد نموده و باعث کلرزدایی آن‌ها شود. سرعت کلرزدایی هر یک از ترکیبات TCE، DCM ، و 1-2,DCA در محیط آبی در غلظت 5/2 میلی‌مولار به‌وسیله این باکتری به ترتیب معادل با 3/1، 05/1 و h.mg/l 63/0 بدست آمد. افزودن گلوکز و عصاره مخمر به محیط کشت، موجب افزایش سرعت رشد باکتری و همچنین سرعت کلرزدایی ترکیبات مورد استفاده به ترتیب تا مقادیر 28/3، 67/1 و mg/l.h 9/0 شد. در بررسی کلرزدایی از دی‌کلرومتان در غلظت‌های مختلف، بیشترین کلرزدایی در شرایط آزمون، در غلظت 5/2 میلی مولار به دست آمد. بررسی سینتیک رشد و کلرزدایی دی‌کلرومتان نشان داد که بیشترین کلرزدایی در مرحله رشد نمایی باکتری رخ داده و فرایندی وابسته به رشد سلولی می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Biodechlorination of chlorinated aliphatic compounds (Trichloroethylene, Dichloromethane, Dichloroethane) in aqueous solution using aerobic Sphingopyxix ummariensis U12 bacteria
چکیده انگلیسی مقاله The chlorinated organic compounds are among the most dangerous water pollutants in industrial sites. Sphingopyxis ummariensis UI2, a gram–negative aerobic bacteria, was isolated from the activated sludge of a petrochemical wastewater treatment plant in Iran. In this study, it was used for biodechlorination of chlorinated aliphatic compounds. The results showed that the bacteria could utilize and dechlorinate Trichloroethylene (TCE), Dichloromethane (DCM), and 1,2-Dichloroethane (1,2-DCA) as only carbon source. The rate of dechlorination of TCE, DCM and 1,2-DCA by Sphingopyxis ummariensis UI2 were measured as 1.3, 1.05 and 0.63 mg l−1 h−1, respectively. Addition of glucose and yeast extract, as co-substrates, led to an increase in the cell growth and dechlorination rate up to 3.28, 1.67 and 0.90 mg l−1 h−1, respectively. In the study of DCM biodegradation, the highest DCM dechlorination was measured at concentration of 2.5 mM. The kinetic study showed that the highest DCM biodegradation was achieved at exponential growth phase, where this process depended on the cell growth.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله سهیلا شکرالله زاده |
عضو هیات علمی

ندا بدلی |
دانشجوی کارشناسی ارشد، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران

عباس فرازمند |
استادیار میکروبیولوژی، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران


نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-22-15858-1&slc_lang=fa&sid=22
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات