این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
باغ نظر، جلد ۱۵، شماره ۶۰، صفحات ۱۵-۲۸
عنوان فارسی بررسی و تحلیل تطبیقی مفهوم محله در نظام سنتی شهرهای ایران با الگوهای مشابه (جایگزین) دوره معاصر
چکیده فارسی مقاله داشتن مقیاس مناسب محله نسبت به کلیت شهر موجب می‌شود که ابعاد اجتماعی در مقیاس محله قابل شناخت و کنترل باشد، امکان مدیریت محلی و دقیق فراهم شود، خودکفایی، یکپارچگی و انسجام اجتماعی شکل گیرد، حس هویت و تعلق مکانی در ساکنین به وجود آمده و از تمامی پتانسیل‌های ساکنین و منطقه استفاده شود. این مزایا که دقیقا در مقابل مشکلات شهرهایی که از اجتماع رو به انحطاط، آلودگی، آشفتگی و تنزل کیفیت زندگی رنج می‌برند قرار دارد، متخصصان و عوامل مرتبط را به محله‌گرایی به عنوان ضرورت و راهکاری پایدار ترغیب می‌کند. اما آنچه در شهرسازی کنونی کشور ایران مشاهده می‌شود، اغلب شکست شیوه‌های محله‌گرایی است که بخشی از علت آن نهفته در عدم شناخت کافی از مفهوم محله و مفاهیم مشابه و وابسته به آن، همچون الگوهای جایگزین دوره معاصر و در نتیجه به کارگیری سیستم‌های محله‌گرایی نامناسب با توجه به زمینه موجود، است. لذا این مقاله به دنبال بررسی مفهوم محله و مقایسه آن در نظام سنتی شهرهای ایران با الگوهای مشابه که در دوره معاصر به وجود آمده و به عنوان جایگزینی برای محله به کار رفته‌اند و همچنین پاسخگویی به این سؤال که مفهوم محله در نظام سنتی شهرهای ایران با الگوهای مشابه دوره معاصر چه تفاوت‌هایی دارند، است تا از این طریق و با بهره‌گیری مناسب از محله‌گرایی، به راهکاری برای کاهش مشکلات موجود دست یافت. دست‌یابی به پاسخ مناسب در این نوشتار به کمک روش توصیف و تحلیل اطلاعات و داده‌های اسنادی و کتابخانه‌ای صورت گرفته و پژوهشی خطی –تحلیلی است. بر اساس آنچه به دست آمده، محله مفهومی کالبدی-محتوایی است که هدف آن در شهرسازی کهن ایران و الگوهای معاصر جایگزین یکسان بوده و تفاوت در نحوه شکل‌گیری و زمان آن، موجب بروز تمایز میان این دو شده است. بدین ترتیب که شکل‌گیری تدریجی محله در نظام سنتی ایران که با مشارکت ساکنین همراه بوده سبب القای معانی ارزشمند فرهنگی-تاریخی و هویتی به محله شده که الگوهای از پیش طراحی شده معاصر برای دست یابی به آنها تلاش می‌کنند که این برنامه‌ریزی و تلاش گاهی موفقیت‌آمیز بوده و گاه با شکست روبرو شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مفهوم محله،نظام سنتی،الگوهای معاصر،
عنوان انگلیسی A comparative investigation and analysis between the neighborhood concept in the traditional urban system in Iran and its similar patterns in contemporary period
چکیده انگلیسی مقاله Developing a suitable scale for the neighborhood in proportion to the whole city helps us better recognize and control the social dimensions of the neighborhood. Such a scale facilitates local management, self-sufficiency, integrity and social cohesion. It also develops the sense of identity and sense of belonging to place among the inhabitants. In so doing, the inhabitants and the regions can have their true potential fulfilled. In addition, the practitioners and those who are seeking a sustainable solution for the problems of cities such as urban decay, pollution, disturbances, and degradation of the quality of life, would be encouraged to reap the benefits mentioned above. Unfortunately, in the current urbanization development of Iran, neighborhoodism has failed to produce efficient outcomes partly due to variety of reasons such as the lack of understanding of the neighborhood or associative concepts, replacing the neighborhood patterns with the current patterns of the contemporary period, and adopting inefficient neighborhoodism system not aligned with the context. Therefore, this study is an attempt to analyze the neighborhood concept and carry out a comparative analysis between the neighborhood concept in the traditional urban system in Iran and its concept in contemporary alternative patterns. Identifying such differences in the neighborhood concept would help us better use the neighborhoodism as a solution to the above-mentioned problem. To this end, documentary and library data were collected then analyzed through the descriptive and analytical method. Based on the results, the neighborhood is a physical-semantic concept whose purpose in the old urbanization of Iran and contemporary patterns is the same. However, the differences between them are related to the time and the process of development. In other words, the contributions of the residents to the gradual development of the neighborhood in the traditional Iranian system have given valuable cultural-historical meanings to the neighborhood and constructed its identity. In comparison, pre-designed contemporary patterns have sought to foster such values. This goal has sometimes been accomplished and sometimes not.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سید فخرالدین حسینی |
پژوهشگر

مهرداد سلطانی |
عضو هیات علمی دانشگاه زنجان

نشانی اینترنتی
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات