این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
آرشیو توانبخشی، جلد ۱۹، شماره ۲، صفحات ۹۲-۱۰۱
عنوان فارسی مقایسه قدرت ایزومتریک برخی عضلات کمربند شانه‌ای در زنان با و بدون دیسکینزیس کتف
چکیده فارسی مقاله هدف تغییر حرکت و وضعیت قرارگیری کتف، دیسکینزیس کتف نامیده می‌شود. دیسکینزیس کتف یکی از مشکلات شایع بالینی است. قدرت عضلات کمربند شانه‌ای در حرکت و ثبات شانه مهم است و ضعف آن‌ها می‌تواند در دیسکینزیس کتف نقش داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه حداکثر نیروی ایزومتریک حرکات کمربند شانه‌ای در دو گروه افراد با و بدون دیسکینزیس کتف بود. روش بررسی در مطالعه‌ای موردی‌شاهدی با روش نمونه‌گیری غیراحتمالی ساده، 30 فرد با دیسکینزیس کتف (میانگین سنی 2/62±22/95 سال) و 30 آزمودنی بدون دیسکینزیس (میانگین سنی 2/50±22/43 سال) با هم مقایسه شدند. افراد ایستاده بودند و دست‌هایشان در کنار بدن قرار داشت. آزمونگر به فاصله یک‌ونیم متر پشت افراد قرار می‌گرفت. از آزمون دیسکینزیس کتف به منظور مشاهده تغییرات ریتم اسکپولوهومرال در صفحات ساجیتال و فرونتال بازو استفاده شد. حرکات فلکشن و ابداکشن شانه پنج بار تکرار می‌شد. آزمونگر با مشاهده، حرکت کتف را به انواع طبیعی و دارای دیسکینزیس درجه‌بندی می‌کرد. اندازه‌گیری حداکثر نیروی ایزومتریک حرکات چرخش به داخل و خارج، اسکپشن با چرخش به خارج، ابداکشن و چرخش بالایی کتف، اداکشن و چرخش پایینی کتف، اداکشن کتف، اداکشن و پایین‌آمدن کتف، با دینامومتر دستی انجام شد. برای اندازه‌گیری حداکثر نیروی ایزومتریک چرخشی شانه، افراد در وضعیت دمر قرار می‌گرفتند. بازو در 90 درجه ابداکشن در صفحه فرونتال با فلکشن 90 درجه بازو قرار می‌گرفت و مقاومت در انتهای ساعد در برابر چرخش به داخل و خارج اعمال می‌شد. حداکثر نیروی ایزومتریک در صفحه کتف (اسکپشن) برای اندازه‌گیری قدرت سوپرااسپیناتوس در وضعیت نشسته اندازه گرفته می‌شد. بدین ترتیب که شانه در 70 درجه ابداکشن در صفحه کتف با چرخش خارجی قرار می‌گرفت. حداکثر نیروی ایزومتریک حرکت ابداکشن و چرخش بالایی کتف در وضعیت طاقباز انجام می‌شد. بدین ترتیب که بازو در 90 درجه فلکشن با اکستنشن آرنج قرار می‌گرفت، در حالی‌که دست به جلو حرکت می‌کرد، مقاومت اعمال می‌شد. حداکثر نیروی ایزومتریک رومبوئید و تراپزیوس میانی با اعمال مقاومت در برابر اداکشن و چرخش به پایین کتف و اداکشن کتف به ترتیب اندازه گرفته شد. همچنین حداکثر نیروی ایزومتریک تراپزیوس تحتانی در وضعیت دمر در حالی‌که بازو در 135 درجه ابداکشن با آرنج صاف قرار داشت، اندازه گرفته شد. از آزمون تی مستقل برای مقایسه حداکثر نیروی ایزومتریک ارادی حرکات کمربند شانه‌ای در دو گروه با و بدون دیسکینزیس کتف استفاده شد.  یافته‌ها افراد با اختلال حرکتی کتف با میانگین سنی 2/62±22/95 سال، وزن 12/82±65/67 کیلوگرم و قد 8/66±173/43 سانتی‌متر و افراد بدون دیسکینزیس با میانگین سنی 2/50±22/43 سال، وزن 13/38±64/39 کیلوگرم و قد 11/39±171/35 سانتی‌متر بودند که تحلیل آماری نشان داد دو گروه از نظر سن، وزن و قد اختلاف معنی‌داری ندارند. نتایج تحقیق نشان داد اختلاف میانگین در حداکثر نیروی ایزومتریک حرکات اسکپشن (همراه با چرخش به خارج) و ابداکشن و چرخش بالایی کتف، اداکشن با پایین‌آمدن کتف، اداکشن و چرخش به پایین کتف و اداکشن کتف افراد با و بدون دیسکینزیس معنی‌دار است (p< 0/05). به عبارت دیگر در مقایسه با گروه کنترل در افراد با دیسکینزیس کتف، عضلات سوپرااسپیناتوس، سراتوس انتریور ، تراپزیوس میانی، تحتانی و رومبوئیدها ضعیف‌تر بودند . نتیجه‌گیری دیسکینزیس کتف یا تغییر کینماتیک آن (چرخش به پایین، تیلت قدامی و چرخش به داخل کتف) می‌تواند با کاهش فضای ساب اکرومیال منتهی به سندروم گیرافتادگی شانه شود. سوپراسپیناتوس مهم‌ترین عضله از عضلات روتیتور کاف شانه است که مستعد اختلال است. تغییر کینماتیک کتف که فضای ساب اکرومیال را کم می‌کند با ایجاد فرایند التهابی یا تحت کشش‌بودن این عضله می‌تواند توجیه‌کننده ضعف عضله سوپرااسپیناتوس در افراد مبتلا به دیسکینزیس کتف باشد. همچنین مشخص شده است ثبات‌دهنده‌های کتف، شامل عضله سراتوس انتریور، رومبوئید، تراپزیوس میانی و تحتانی بیشتر از بقیه دچار ضعف و مهار می‌شوند. بنابراین ضعف این عضلات می‌تواند با دیسکینزیس کتف مرتبط باشد. از همین رو تمرین درمانی عضلات کتف در توانبخشی بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه و دیسکینزیس کتف مهم است، زیرا عضلات در وضعیت قرارگیری کتف و همچنین در حین حرکت نقش دارند. با توجه به ارتباط کاهش قدرت حرکات کمربند شانه ای با دیسکینزیس، تقویت عضلات کمربند شانه‌ای به ویژه عضلات سوپرااسپیناتوس و سراتوس انتریور و رومبوئیدها و تراپزیوس میانی و تحتانی ضروری به نظر می‌رسد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شانه، کتف، قدرت عضلانی، انقباض ایزومتریک
عنوان انگلیسی Comparing Isometric Strengths of Shoulder Girdle Muscles in Females With and Without Scapular Dyskinesis
چکیده انگلیسی مقاله Objective Alteration of scapular position and motion is called scapular dyskinesis. Scapular dyskinesis is a common clinical problem. Strength of shoulder girdle muscles is important in shoulder motions and stability, so their weakness may lead to scapular dyskinesis. The aim of this study was to compare the maximum voluntary isometric force of shoulder girdle movements in subjects with and without scapular dyskinesis Materials & Methods A case-control study was designed where the participants were selected by nonprobability sampling; 30 subjects with scapular dyskinesis and an average age of 22.95±2.62 years and 30 subjects without scapular dyskinesis and an average age of 22.43±2.50 years. The subjects were instructed to stand with their arms resting on each side of the body. The examiner stood behind them at a distance of 1.5 meter and asked them to elevate their arms to the highest level possible. Scapular dyskinesis test was used to visually examine alteration in scapulohumeral rhythm during arm elevation in sagittal and frontal planes. The shoulder flexion and abduction were repeated for 5 times. At the same time, the examiner rated the scapular movement as normal or observable dyskinesis. The maximal voluntary isometric force of shoulder internal and external rotation on both sides, such as "scaption with external rotation", "scapular abduction and upward rotation", "scapular adduction and downward rotation", "scapular adduction" and "adduction and depression of scapula" were measured with manual Dynamometer. For determining the maximal shoulder isometric rotational force, subjects were positioned prone on tables, arm brought into 90º abduction in frontal plane with 90° elbow flexion and resistance given to distal forearm into shoulder external and internal rotations. The maximal isometric force of scaption (supraspinatus strength) was measured in seated position; shoulder elevated 70º into scapular plane abduction (scaption) with external rotation. The maximal isometric force of scapular abduction and upward rotation was determined in supine position while the arm was elevated to 90º flexion with elbow extension and resistance given against forward pushing. For determining the maximal isometric force of rhomboids and middle trapezius muscles, resistance was given against scapular adduction and downward rotation, and scapular adduction, respectively. The maximal isometric force of lower trapezius was determined in prone position while the arm was elevated to 135º shoulder elevation with elbow extension. Independent t-test was performed to compare the maximal voluntary isometric force of shoulder girdle motions in individuals with and without scapular dyskinesis. Results The mean±SD of age, weight and height of the participants without and with scapular dyskinesis were 22.43±2.50 years/ 22.95±2.62 years, 64.39±13.38 kg/ 65.67(±12.2) kg and 171.35(±11.29) cm/ 173.43(±8.66) cm, respectively. No statistically significant differences were found between the participants of the two groups with regard to the age, weight and height. Our result showed that the isometric force of "scaption with external rotation", "scapular abduction and external rotation", "adduction and depression of scapula", "scapular adduction and downward rotation" and "scapular adduction" were significantly different between the two groups (P< 0.05). In comparison to the control group, the individual with scapular dyskinesis had weaker supraspinatus, serratus anterior, rhomboids and middle and lower trapezius muscles. Conclusion Scapular dyskinesia or altered kinematics of the scapula (downward rotation, anterior tilt and internal rotation) contributes to impingement syndrome by decreasing the subacromial space. The tissues that occupy the subacromial space are the supraspinatus tendon, subacromial bursa and long head of the biceps brachii tendon. The supraspinatus is the major rotator cuff muscle that is susceptible to tendinopathy in subacromial space. The inflammatory processes or tension overload during shoulder activities, which may result from altered kinematics of the scapula and decrease in the subacromial space, may lead to supraspinatus weakness. It has been shown that scapular stabilizers, such as serratus anterior, rhomboids and middle and lower trapezius muscles are more prone to weakness than the other shoulder muscles. So, the weakness in these muscles may relate to scapular dyskinesis. Scapular muscle exercises are executed in the rehabilitation of patients with subacromial impingement syndrome and scapular dyskinesis, as the muscular system is one of the major contributors to scapular positioning, both at rest and during movements. It seems that improving the strength of shoulder girdle muscles especially supraspinatus, serratus anterior, rhomboids, and middle and lower trapezius muscles would be necessary in individual with scapular dyskinesis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Shoulder, Scapula, Muscle strength, Isometric contraction
نویسندگان مقاله افسون نودهی مقدم | Afsun Nodehi Moghadam
Department of Physiotherapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
گروه فیزیوتراپی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.

سیده پریناز وهابی | Seyedeh Parinaz Vahabi
Department of Physiotherapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
گروه فیزیوتراپی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.

علی اصغر نورسته | Ali Asghar Norasteh
Department of Physical Education, Faculty of Physical Education, University of Guilan, Rasht, Iran.
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

حمید ابوالحسنی | Hamid Abolhasani
Department of Physiotherapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
گروه فیزیوتراپی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-394-9&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/34/article-34-668824.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیوتراپی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات