این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۲۰، شماره ۳، صفحات ۱۸۴-۱۹۷
عنوان فارسی مقایسه توانایی زنده بودن سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی در دو داربست اگارز و فیبرین گلو
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف : بهره‌گیری از تکنیک مهندسی بافت و طراحی ساختارهایی مشابه بافت‌های آسیب دیده نیازمند به کارگیری ابزارهایی نظیر داربست سلولی، سلول‌ها و ملکول‌های فعال زیستی در شرایط آزمایشگاهی است که در این میان، کشت سلول‌های مناسب با قابلیت توانایی تقسیم و تمایز در داربست‌های سلولی طبیعی که فاقد ویژگی‌هایی نظیر ایمنی زایی و تومورزایی باشند، اهمیت دارد. بافت چربی به دلیل دارا بودن سلول‌های بنیادی مزانشیمی‌ و نیز سهولت دسترسی به آن در پی انجام لیپوساکشن توجه محققان را به خود جلب کرده است. هدف از این تحقیق بررسی قابلیت تکثیر و زنده ماندن سلول‌های بنیادی مشتق از چربی در دو داربست طبیعی فیبرین گلو و آگارز بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، شناسایی و جداسازی سلول‌های بنیادی مزانشیمی‌از بافت حاصل از لیپوساکشن انجام شد. نمونه‌های بافت چربی حاصل از لیپوساکشن پس از شستشو با PBS و سرم فیزیولوژی تحت اثر هضم آنزیمی‌به وسیله آنزیم کلاژنازI قرار گرفتند و سلول‌های بنیادی مزانشیمی‌از آن‌ها جداسازی گردید. سلول‌های حاصل در محیط کشت RPMI حاوی آنتی‌بیوتیک کشت شدند. سپس بررسی بیان مارکرهای ویژه سطح سلولی از جمله CD34، CD44، CD90 و CD105 جهت تأیید سلول‌های مزانشیمی‌به وسیله فلوسایتومتری انجام شد. پس از آماده‌سازی دو داربست آگارز و فیبرین گلو، قابلیت زنده بودن و تکثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی‌مشتق از بافت چربی در دو داربست فوق در زمان‌های 24، 48 و 72 ساعت، با آزمون MTT و روش الایزا بررسی گردیدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. ‌‌‌‌‌ یافته‌ها: نتایج حاصل از کشت سلول‌های بنیادی مزانشیمی‌مشتق از بافت چربی بر روی داربست‌های آگارز و فیبرین گلو نشان داد که درصد زیستایی سلول‌ها در داربست فیبرین گلو و آگارز به ترتیب 22/68 و 75/89 درصد در زمان 24 ساعت، 04/64 و 97/66 درصد در زمان 48 ساعت و 87/222 و 68/1089 درصد در زمان 72 ساعت نسبت به گروه کنترل بود. تکثیر و بقای سلولی بیشتری در داربست سنتزی آگارز در مقایسه با داربست فیبرین گلو در کشت 72 ساعته، مشاهده شد. قابلیت زنده ماندن سلول‌ها بر روی داربست آگارز به طور معنی‌داری افزایش نشان داد 05/0p<. نتیجه‌گیری: به ‌نظر می‌رسد که داربست آگارز به علت داشتن تخلل و پایداری بیشتر نسبت به داربست فیبرین‌گلو، چسبندگی بهتری برای سلول‌ها ایجاد می‌کند و در فرآیند تکثیر سلولی، عملکرد بهتری را نسبت به داربست فیبرین گلو ارایه می‌دهد. .
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparison of viability of adipose-derived Mesenchymal stem cells on agarose and fibrin glue scaffolds
چکیده انگلیسی مقاله Background & aim: Utilizing tissue engineering techniques and designing similar structures of the damaged tissues require the use of tools such as scaffolds, cells, and bioactive molecules in vitro. Meanwhile, appropriate cell cultures with the ability to divide and differentiate on the natural scaffolds lacking features like immunogenicity and tumorgenesis is particularly important. Adipose tissue has attracted researchers’ attention due to its abundance of mesenchymal stem cells and its availability through a liposuction. The purpose of the present study was to investigate the reproducibility and viability of the adipose-derived stem cells on natural scaffolds of fibrin glue and agarose. Methods: In the present experimental study, the isolation and identification of the mesenchymal stem cells was performed on tissue obtained from liposuction. The tissues were extensively washed with PBS and were digested with collagenase I, then the mesenchymal stem cells were isolated. The cells were cultured in RPMI medium supplemented with antibiotic. Subsequently, the expression of cell surface markers including CD34, CD44, CD90, and CD105 were analyzed by flow cytometry to confirm the mesenchymal cells. After preparing fibrin glue and agarose scaffolds, the viability and proliferation of the adipose tissue-derived mesenchymal stem cells were examined at the period of 24, 48, and 72 hours by MTT and ELISA assays. The obtained results were analyzed by SPSS ver.19. Results: The results of adipose tissue-derived mesenchymal stem cells culture on the fibrin glue and agarose scaffolds indicated that cell viability on fibrin glue and agarose scaffold were 68.22% and 89.75% in 24 hrs, 64.04% and 66.97% in 48 hours, 222.87% and 1089.68% in 72 hours respectively. Significant proliferation and viability cells on a synthesized agarose scaffold were seen compared to the fibrin glue scaffold after 72 hrs. The viability of the cells significantly increased on the agarose scaffold. Conclusion: Due to stability and permeability of scaffolding agarose, it seems that scaffolding agarose created better adhesion of cells in the performance of cell proliferation process compared with fibrin glue scaffold.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فرزانه تفویضی | farzaneh tafvizi
department of biology, parand branch, islamic azad university, parand, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، پرند، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی پرند (Islamic azad university of parand)

نسیم خیاتی رودباری | nasim hayati roodbari
department of biology, science and research branch, islamic azad university, tehran, iran
گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات (Islamic azad university science and research branch)

نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-39-1&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات