این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۱۸، شماره ۱۰، صفحات ۸۳۶-۸۴۶
عنوان فارسی تأثیر اجرای برنامه پییر منتورینگ بر عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان پرستاری
چکیده فارسی مقاله چکیده زمینه و هدف: دوره آموزش بالینی، تنش‌زاترین دوره در آموزش پرستاری محسوب می‌شود. یکی از روش‌هایی که در سال‌های اخیر جهت ارتقاء آموزش بالینی پرستاری مورد توجه قرار گرفته و در مورد جنبه های مختلف آن از جمله تأثیر بر استرس تحقیقاتی انجام گرفته، منتورینگ می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی تأثیراجرای برنامه پییرمنتورینگ بر میزان عوامل تنش‌زای محیط بالینی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری آبادان بود. روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی، تمامی ‌دانشجویان ترم دوم پرستاری(40 نفر)، که از نظر سن، جنس و معدل همگن بودند، به طور تصادفی دردوگروه مورد(19نفر) و شاهد(21 نفر) وارد مطالعه شدند. هر دو گروه تحت راهنمایی مربی مربوطه دوره کارآموزی خود را سپری کردند. در گروه آزمون به ازای هر 4-3 دانشجوی ترم دوم، یک دانشجوی ترم 6 به عنوان منتور یا راهنما به همراه مربی مربوطه هدایت و حمایت از دانشجویان ترم دوم را در انجام مهارت‌های اصول و فنون پرستاری به عهده داشتند. ابزارگردآوری داده‌ها، پرسشنامه اطلاعات فردی و فرم بررسی تجربه بالینی بود. داده‌ها با آزمون‌های تی زوجی، تی دو نمونه‌ای مستقل و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین میانگین نمره عوامل تنش‌زا قبل و بعد از اجرای برنامه در هر دو گروه اختلاف معنی‌دار دیده شد(01/0=p). اختلاف تفاضل میانگین عوامل تنش‌زای محیط بالینی دانشجویان دو گروه مورد و شاهد معنی‌دار نبود(99/0=(p. نتیجه‌گیری : برنامه پییرمنتورینگ در کاهش عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان تأثیر نداشت. واژه‌های کلیدی: پییر منتورینگ، عوامل تنش زا، محیط بالینی، پرستاری
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of Peer-Mentoring Program on Nursing Students’ Clinical Environment Stressors
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Background & aim: Clinical training in nursing education is one of the most stressful experiences. Mentoring is a method that has been considered and different aspect of it such as effect on stress is argued. The present study is conducted to evaluate the effect of Peer-Mentoring program on Abadan College of nursing students in 2010-2011. Methods: In this Case-Control study, all second semester nursing students (n = 40) who were matched for age, gender, and GPA were divided in two case and control groups randomly (patients 19 and controls 21). Both groups spent their apprenticeship under the guidance of the instructor. In the case group, a 6th semester nursing student was assigned to 3-4 per second semester nursing student and, took the role of guiding and supporting them. The instruments for data collection were an individual characteristic form, and clinical experience assessment form. Pre- and post-tests were performed and the data analyzed using the SPSS 17 software. . Results: There was a significant difference between stress scores before and after of the intervention in both groups (p=0.00). Mean difference of clinical environment stress factors in two groups were not statistically significant (p=0.99). Conclusions: Peer-mentoring program is not significant effective on clinical environment stress reduction. Key Words: Nursing Education, Peer Mentoring, Clinical Environment Stressors
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فریده سرداری کشکولی | f sardari kashkooli


فهیمه ثابتی | f sabeti


حیدر علی مردانی | ha mardani


مرضیه شایسته فرد | m shayesteh fard


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-357&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات