این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۱۷، شماره ۴، صفحات ۲۸۹-۲۹۸
عنوان فارسی تجویز عصاره آبی و آبی الکلی گیاه زرشک بر میزان ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده موش سوری نر
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: با توجه به استفاده از گیاه زرشک در طب سنتی به عنوان کاهنده قندخون، هدف این مطالعه بررسی تأثیر عصاره زرشک بر میزان ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جداشده موش سوری نر بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 90 سر موش نر بالغ، نژاد NMARI در محدوده وزنی25-20 گرم صورت گرفت. جزایر لانگرهانس از موش‌های سالم، به روش هضم به وسیله کلاژناز جداسازی شدند. سپس عصاره آبی و آبی ‌الکلی زرشک با غلظت‌های 05/0 ،1/0و 1 میلی‌گرم بر میلی‌لیترو گلیبوراید با غلظت‌های 1 و 10 میکرومولار در سه غلظت گلوکز(8/2 و 6/5 و 7/16 میلی‌مولار) بر روی جزایر جدا شده اثر داده شد. ترشح انسولین از جزایر جدا شده در یک سیستم انکوباسیون، ارزیابی گردید. مقدار انسولین ترشح شده با کیت الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: ترشح انسولین در حضور غلظت 7/16میلی‌مولار گلوکز نسبت به غلظت 8/2 و 6/5 میلی‌مولار گلوکز به طور معنی‌داری افزایش یافت (05/0p<). انکوباسیون جزایر جدا شده پانکراس در غلظت 8/2 و 6/5 میلی‌مولار گلوکز و غلظت‌های کمتر عصاره‌ها (05/0 و 1/0 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر) نشان داد که ترشح انسولین به طور معنی‌داری افزایش یافت (05/0p<). در غلظت 7/16 میلی‌مولار گلوکز، داروی گلیبوراید با غلظت 10 میکرومولار مؤثرتر از عصاره آبی وآبی الکلی گیاه زرشک بود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر خاصیت ضد دیابتی زرشک را در محیط برون‌تنی و در غلظت‌های پایین گلوکز تأیید می‌کند و می‌توان چنین پیشنهاد کرد که یکی از مکانیسم‌های کاهنده قند خون به وسیله زرشک از طریق اثر آن بر جزایر لانگرهانس پانکراس می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله زرشک، لانگرهانس، دیابت
عنوان انگلیسی Effect Of Aqueous And Hydroalcoholic Extract Of Beberis Vulgaris On Insulin Secretion From Islets Of Langerhans Isolated From Male Mice
چکیده انگلیسی مقاله Background & Aim: considering the use of Beberis vulgaris in traditional medicine as a blood sugar depressant, in this study, the effect of Beberis vulgaris extracts were investigated on the level of insulin secretion from islets isolated of langerhans in male mice. Methods: This experimental study was carried out on 90 adult male mice, NMARI strains weighing 20-25 g. Pancreatic islets from normal mice were isolated by collagenase digestion method. Then the aqueous and hydro-alcoholic extract of Beberis vulgaris at 0.05, 0.1, and 1 mg/ml concentrations and glyburide at 1 and 10 μM concentrations were applied on islets isolated in three different concentration of glucose solution (2.8, 5.6 and 16.7 mM). Insulin secretion from hand-picked islets were evaluated in the static incubation system. The level of Insulin secretion was measured by the ELISA insulin kit. Data were analyzed with variance analysis. Results: Insulin secretion was significantly increased at 16.7 mM glucose concentration in comparison with 2.8 and 5.6 mM glucose concentration (p< 0.05). Incubation of pancreatic islets isolated at 2.8 and 5.6 mM glucose concentration and low concentrations of extract (0.05 and 0.1mg/ml) significantly increased the insulin secretion (p< 0.05). Glyburide at 10 μM concentration was more effective than aqueous and hydro alcoholic extract of Beberis vulgaris at 16.7 mM glucose. Conclusion: The present study supported the anti-diabetic effect of Beberis vulgaris extracts in vitro with low glucose concentration and it suggests that one of the anti diabetic mechanisms of this plant is via pancreatic islets.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Beberis Vulgaris, Langerhans, Diabetes
نویسندگان مقاله اکرم آهنگرپور | a ahangarpour


مهدی اسکندری | m eskandari


ارمغان واعظ لاری | a vaezlari


محمود هاشمی تبار | m hashemi tabar


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-126&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات