این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۱۷، شماره ۱، صفحات ۲۲۳-۲۹
عنوان فارسی مقایسه تأثیر ایندومتاسین وسولفات منیزیوم در تأخیر زایمان زودرس
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: تولد نوزاد نارس شایع‌ترین علت مرگ و میر نوزادان است. هدف این مطالعه مقایسه اثر ایندومتاسین و سولفات منیزیوم در به تأخیر انداختن زایمان زودرس بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 60 بیمار مبتلا به زایمان زودرس به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول با شیاف ایندومتاسین و گروه دوم با سولفات منیزیوم وریدی درمان شدند. موفقیت درمان به صورت به تأخیر افتادن زایمان به مدت کمتر از 72 ساعت و بیشتر از 72 ساعت در نظر گرفته شد. داده‌ها با آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: از بیماران درمان شده با ایندومتاسین 10 نفر(37 درصد) طی 72 ساعت اول بعد از شروع درمان، زایمان نمودند و در 17 بیمار(63 درصد) زایمان بیشتر از 72 ساعت به تأخیر افتاد. در گروه دریافت کننده سولفات منیزیوم 20 بیمار(9/76 درصد) طی 72 ساعت اول زایمان کردند و 6 بیمار(1/23 درصد) بعد از 72 ساعت زایمان کردند، که اختلاف بین دو گروه معنی‌دار بود(05/0p<). نتیجه‌گیری: ایندومتاسین در به تأخیر افتادن زایمان مؤثرتر از سولفات منیزیوم می‌باشد. ضمن اینکه روش استفاده از ایندومتاسیون نسبت به روش استفاده از سولفات منیزیم، کمتر تهاجمی‌بوده و هزینه کمتری بر بیمار تحمیل می‌کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله زایمان زودرس، سولفات منیزیوم، ایندومتاسین
عنوان انگلیسی Coparative efficacy of Indomethacin and Magnesium Sulfate in management of Preterm Labor
چکیده انگلیسی مقاله Background & Aim: Preterm labor is the predominant cause of prenatal mortality and morbidity. The aim of this study was to evaluate the relative efficacy of indomethacin versus magnesium sulfate in the management of preterm labor. Methods: Sixty patients with preterm labor were randomly assigned into two groups. The first group received rectal suppository indomethacin and the second group received intravenous injection of magnesium sulfate (7 patients missed during the study). The results of delaying the labor, up to 72 hours and more than 72 hours, were compared in two groups. The collected data were analyzed, using chi-square. Results: In the indomethacin group , gestation was prolonged by 72 hours in 10 (37%) of women, and more than 72 hours in 17 women, but in the second group which received magnesium sulfate, 20 women had labor in the first 72 hour and only six women after 72 hours. The differences between the two groups were statistically significant (p< 0.05). Conclusion: Results of this study confirmed an obvious difference in delaying labor in indomethacin and magnesium sulfate receiving groups. Indomethacin is cost effective and its administration is non-invasive. Therefore its use can be recommended in management of preterm labor.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Preterm labor, Magnesium Sulfate, Indomethacin
نویسندگان مقاله شهین تاج آرامش | sh aramesh


حمید رضا غفاریان شیرازی | hr ghaffarian shirazi


پروین غفاری | p ghaffari


خیراله نوریان | kh noorian


زهرا حسینیان | z hosseinian


مسعود مقیمی | m moghimi


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-151&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات