این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۱۲، شماره ۴، صفحات ۴۵-۵۳
عنوان فارسی تأثیر اسیدهای چرب امگاـ۳ بر سطح سرمی هموسیستئین ومالون‌دی‌آلدهید در بیماران دیابتی نوع ۲
چکیده فارسی مقاله چکیده: مقدمه و هدف: دیابت یکی از علت‌های مرگ و میر در جهان است و حدود 5/2 تا 3 درصد مردم جهان به این بیماری مبتلا هستند. عوارض ناشی از آترواسکلروز در افراد دیابتی3 تا 7 برابر بیشتر از افراد غیر دیابتی است. استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد این عوارض دارد و همچنین نتایج مطالعات نشان داده‌اند که 10 درصد خطرات بیماری‌های عروق کرونر را می‌توان به بالا بودن سطح هموسیستئین پلاسما نسبت داد. در برخی از مطالعات گزارش شده است که مصرف اسید چرب امگاـ3 در معالجه تعدادی از بیماری‌ها از جمله دیابت نقش دارند،لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر اسیدهای چرب امگاـ3 بر سطح سرمی هموسیستئین ومالون‌دی‌آلدهید در بیماران دیابتی نوع 2 انجام گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو کور بر روی 81 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو از میان بیماران مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران است که در تهران در سال 1385 انجام گرفت. افراد به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده امگاـ3 (41 نفر) و یا دریافت کننده دارونما(40 نفر) تقسیم شده و به مدت 8 هفته این مکمل‌ها را مصرف کردند. نمونه‌های خون ناشتا در شروع و پایان هفته هشتم جمع‌آوری شد. اندازه‌گیری مالون‌دی‌آلدهید جهت بررسی پراکسیداسیون چربی‌ها از روش تیوباربیتوریک اسید انجام شد و اندازه‌گیری هموسیستئین به روش آنزیماتیک سایکلینگ با دستگاه اتوآنالایزر هیتاچی انجام گرفت. آنالیز دریافت مواد مغذی با استفاده از نرم‌افزارFPII انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و شاخص‌های توصیفی و آزمون‌های آماری تی زوجی و مستقل آنالیز گردید. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن، طول مدت ابتلا به دیابت، نمایه توده بدن و دریافت‌های غذایی در دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری را نشان ندادند. مقدار مالون‌دی‌آلدهید در گروه مداخله پس از انجام مداخله کاهش یافت که تفاوت آماری معنی‌داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد، اما کاهش سطح هموسیستئین در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، از نظر آماری معنی‌دار بود(0001/0=p ). نتیجه‌گیری: نتایج حاصل نشان داد که دریافت مقدار 3 گرم امگاـ3 به صورت روزانه و به مدت 2 ماه موجب کاهش سطح هموسیستئین سرم خواهد شد، اما روی پراکسیداسیون لیپیدی تأثیر آماری معنی‌داری ندارد. واژه‌های کلیدی: دیابت نوع دو، اسیدهای چرب امگاـ3 ، هموسیستئین، مالون‌دی‌آلدهید
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effects of ω3 on Serum Level of Malondialdehyde and Homocysteine in Type 2 Diabetic Patients
چکیده انگلیسی مقاله ABSTRACT: Introduction & Objective: Diabetes is regarded as a serious condition for both the individual and the society. One of the most important mortality reasons in diabetic patients is atherosclerosis. Many epidemiological studies have shown that the total homocysteine concentration is a risk indicator for cardiovascular disease. Malondialdehyde (MDA) also is a highly toxic by-product formed in part by lipid oxidation derived free radicals. Many studies have shown that its concentration increases considerably in diabetes mellitus. Epidemiological data indicate that the consumption of omega-3 unsaturated fatty acids (O3FA) leads to a reduction in cardiovascular disorders may protect against metabolic diseases. In recent years, numerous researches on omega-3 fatty acids have been done but it cannot be used as a confident additive. So in order to evaluate and compare the effects of ω3 on malondialdehyde (as fat peroxidation indicator) and homocysteine on diabetic type 2 patients, this research was carried out in Tehran University. Materials & Methods: A randomized double blind placebo controlled clinical trial was conducted on 81 type 2 diabetic patients, 45–85 years old with diabetes for at least 2 years.Diabetic patients were randomly assigned to one of the case or control groups, each subject received 3 capsules per day of omega-3 or placebo for a period of 2 months. 10 ml blood was collected from each subject at the beginning and at the end of a 2-month trial. Serum MDA was determined with Tiobarbituric acid for more sensitivity and homosystein was measured by Hitachi autoanalyzer with Enzymatic Cycling method. Nutrients intakes were estimated using 24 h dietary recall questionnaire at the beginning and at the end of the 2-month trial for 2 days and analyzed by FPп. T-test also was used to compare groups. Results: Copmaring the mean±S.D of BMI and food intake in both groups showed no significant differences. MDA level degreased 0.72 nmol/ml in case group but the difference with the control group was not significant but the differences of homosystein level in case (3.10µmol/lit) and control (0.126µmol/lit) groups were significant. Conclusion: Consumption of omega-3 fatty acids supplementation (3 gr/per day) in capsul form can decrease the serum level of homocysteine in diabetic patients without inducing any changes in MDA level and lipid peroxidation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله KEYWORDS,Type II Diabetes Melitus
نویسندگان مقاله دکتر محمود جلالی | m jalali


شبنم پویا | sh pouya


دکتر ابوالقاسم اشراقیان | a eshraghian


دکتر اسداله رجب | a rajab


مریم چمری | m chamari


فریبا فاتحی | f fatehi


مریم زارعی | m zarei


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-39-43&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات