این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۱۰، شماره ۳، صفحات ۱-۸
عنوان فارسی مقایسه اثرات بی دردی افزودن اپی نفرین، میدازولام و مخلوط میدازولام و نئوستیگمین به لیدوکائین در بی حسی نخاعی برای عمل جراحی رزکسیون پروستات از راه شکم
چکیده فارسی مقاله چکیده: مقدمه و هدف: تسکین درد در حین عمل جراحی و پس از آن از وظایف مهم متخصصیـــن بیهوشی می باشد. بی دردی منطقه ای که پس از تـــزریق داروهای مسکن به داخل فضای ساب آراکنوئید حاصل می شود نسبت بـــــه بی حســــی موضعی یا بی دردی سیستمیک عوارض کمتری داشته و بی دردی طولانـــــی تر و با کیفیت بالا ایجاد می کند. هـــدف از ایـــن مطالعه مقایسه اثرات بی دردی افزودن اپی نفرین، میدازولام و مخلوط میدازولام و نئوستیگمین به لیدوکائین در بی حسی نخاعی برای عمل جراحی رزکسیون پروستات از راه شکم می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق یک کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی بوده کــــــه در بیمارستان دکتر شریعتی فسا در سال 1383 انجـــــام شد. تعداد 90 بیمار کاندید عمل جراحی انتخابی پروستات از راه شکم که در کلاس 1 و 2 تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا بودند به صورت تصادفی به ســـــه گروه تقسیم شدند. در گروه یک 100 میلی گرم لیدوکائین 5 درصد بعلاوه 5 میکروگرم اپی نفرین، در گروه دو 100 میلی گرم لیدوکائین 5 درصد بعلاوه 2 میلی گرم میدازولام و در گروه سه 100 میلی گرم لیدوکائین 5 درصد بعلاوه 1 میلی گرم میدازولام توأم با 25میکروگرم نئوستیگمیـــن در فضــــای ساب آراکنوئید تزریق گردید. سپس مدت زمان بی دردی و عوارض همراه نظیر تهوع و استفراغ، دپرسیون تنفسی و خواب آلودگی حین عمل و تا 24 ساعت پس از عمل ثبت گردید. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: مدت زمان بـــــی دردی در گــــــروه یک 59/11‎±20/130 دقیقه ، در گـــــروه دو90/30 ‎±‎60/321 دقیقه و در گروه سه 34/53‎±‎ 8/1417 دقیقه مشاهده شد . میزان بروز تهوع و استفراغ در گروه یک 5/6 درصد، در گروه دو 6 درصد و در گروه سه 4/19 درصد گزارش شد. خواب آلودگی و دپرسیون تنفسی در هر سه گروه گزارش نشد . نتیجه گیری: بـــــا تجویـــز داخل نخاعی چند دارو که از محل های مختلف در مسیر درد عمل کرده و باعث کاهش درد می شوند، مــــی توان طول مدت بـــی دردی را افزایش داد، به طوری که با مصرف 25 میکروگرم نئوستیگمین همراه 2 میلی گرم میدازولام همراه با لیدوکائین نخاعی بی دردی در حدود 24 ساعت در بیماران ایجاد شده، در حالــــی کــــــه مهمترین عارضه تهوع و استفراغ بود که با تزریق داروهای ضد تهوع و استفراغ قابل کنترل بود . واژه های کلیدی : میدازولام، نئوستیگمین، بی حسی نخاعی
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژه های کلیدی ، میدازولام، نئوستیگمین، بی حسی نخاعی
عنوان انگلیسی Comparison of the Effects of Adding Epinephrine, Midazolam and Midazolam and Neostigmine Mixture to Lidocaine in Patients Undergoing Transabdominal Resection of Prostate
چکیده انگلیسی مقاله ABSTRACT: Introduction & Objective: Preemptive treatment of perioperative and postoperative pain is one of the principle roles of anesthesiologists. Regional anesthesia following injection of anesthetic drug has fewer side effects than local or systemic anesthesia and induces longer analgesia with high quality. This research aimed to compare the effects of adding epinephrine, midazolam and midazolam and neostigmine mixture to lidocaine in patients undergoing transabdominal resection of prostate . Materials & Methods: This is a double blind randomized clinical trial performed in Doctor Shareeati Hospital in Fasa. Ninethy candidate patients for elective transabdominal resection of prostate who were classified in class I and II of ASA were categorized randomly in 3 groups. In group one 100 mg lidocaine 5% plus 5 ųg epinephrine, in group two 100 mg lidocaine 5% plus 2mg midazolam and in group three 100 mg lidocaine 5% plus 2mg midazolam with 25 ųg Neostigmine was injected into subarachnoid space and then the duration of painlessness and side effects such as nausea, vomiting, respiratory and drowsiness intraoperation and 24 hour post operation were recorded. Results: The duration of analgesia was 130.2 ‎±‎11.59 minutes in group one, 321.6‎±30.90 minutes in group two and 1417.8‎±‎53.34 minutes in group three. The incidence of nausea and vomiting in group one was 6.5%, in group two was 6% and in group three was 19.4%. The incidence of drowsiness and respiratory depression in all groups were zero. Conclusion : With co-administration of multiple spinal drugs which act in different sites in pain pathway for reducing pain, we can co administrate 25 mg neostigmine with 2mg midazolam and spinal lidocaine in order to maintain analgesia for 24 hours in patients. The most likely side effects were nausea and vomiting which could be controlled with antiemetic drugs.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله KEYWORDS,Midazolam , Neostigmine ,Spinal Anesthesia
نویسندگان مقاله دکتر محمد علی سهم الدینی | ma sahmedini


شیوا بیگی زاده | sh bigiezadeh


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-39-134&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات