این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۱۰، شماره ۳، صفحات ۳۵-۴۲
عنوان فارسی نقش عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران کم خونی سلول داسی شکل با درد راجعه شکمی
چکیده فارسی مقاله چکیده: مقدمه و هدف: حملات حاد دردناک، شاه علامت بیماری کم خونی سلول داسی شکل است. درد شکم هم یک علامت شایع در این افراد است. دقت زیادی لازم است تا بین دردهای ثانویه به انسداد عروقی و سایر بیماریهای شکمی در این بیماران افتراق داده شود. بیشتر موارد گاستریت اولیه به علت عفونت با ارگانیسم هلیکوباکترپیلوری ایجاد می شوند. هلیکوباکترپیلوری همچنین در ارتباط با درد راجعه شکمی در کودکان مطرح شده است. مطالعه حاضر نقش عفونت هلیکوباکترپیلوری را در بیماران با کم خونی سلول داسی شکل بررسی می کند و این که آیا این ارگانیسم می تواند درد راجعه شکمی را در این بیماران تقلید کند یا خیر؟. مواد و روش ها: این یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی است که بر روی همه بیماران کم خونی سلول داسی شکل یعنی 30 بیمار که به درمانگاه مطهری شیراز در سال 1383 مراجعه کرده اند، انجام شده است. ابتدا 11 بیمار با درد راجعه شکمی انتخاب شدند، سپس بر اساس پرسشنامه و مصاحبه حضوری به وسیله پــزشک، 7 بیمار که علایمی قویاً به نفع بیماری زخم پپتیک داشتند، انتخاب و تحت گاسترودئودنوسکوپی قرار گرفتند و برای تست سریع اوره آز بیوپسی از ناحیه آنتروم معده گرفته شد. تعداد 6 بیمار که در آندوسکوپی زخم پپتیک و تست اوره آز مثبت داشتند، تحت درمان چهار دارویی برای هلیکوباکترپیلوری قرار گرفتند و به مدت 9 ماه پیگیری شدند. تست سرمی ایمونوگلوبولین جی علیه هلیکوباکترپیلوری قبل و همچنین بعد از درمان برای اثبات ریشه کنی عفونت، از آنها فرستاده شد. داده های جمع آوری شده به صورت توصیفی بررسی شد. یافته ها: 7 بیمار از 11 بیمار (63/63 درصد) با کم خونی سلول داسی شکل و درد راجعه شکمی تحت گاسترودئودنوسکوپی قرار گرفتند که یافته های آندوسکوپی‏ در 6 نفر ( 7/85 درصد) از آنها زخم پپتیک را نشان داد. در این 6 بیمار، تست سرمی ایمونوگلوبولین جی علیه هلیکوباکترپیلوری و تست اوره آز مثبت بود. بعد از درمان همه آنها بهبود کـــامل را در مدت یک ماه نشان دادند و تست سرمی ایمونوگلوبولین جی علیه هلیکوباکترپیلوری که 6 ماه بعد از درمان فرستاده شده بود، منفی شد. نتیجه گیری: برای افتراق بین دردهای شکمی ثانویه به انسداد عروقی در بیماران کم خونی سلول داسی شکل و دردهای شکمی که به علل دیگر از جمله بیماری زخم پپتیک ایجاد می شوند، دقت زیادی لازم است. برای افتراق اپیزودهای حاد دردناک از دردهایی که به علت زخم پپتیک ناشی از هلیکوباکترپیلوری ایجاد می شود، تاریخچه و معاینه فیزیکی می تواند کمک کننده باشد. دل دردهای راجعه که به طور شایع تری همراه با استفراغ، بیدار شدنهای شبانه و یا خونریزی گوارشی هستند، به احتمال بیشتری مطرح کننده حضور بیماری زخم پپتیک هستند. با قطعی کردن تشخیص بیماری زخم پپتیک و شروع کردن هرچه زودتر درمان مناسب، می توان از عوارض بیشتر در بیماران کم خونی سلول داسی شکل جلوگیری کرد. واژه های کلیدی: کم خونی سلول داسی شکل، درد راجعه شکمی، هلیکوباکترپیلوری
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Role of Helicobacter Pylori Infection in Sickle Cell Disease with Recurrent Abdominal Pain
چکیده انگلیسی مقاله ABSTRACT: Introduction& Objective: The vaso-oculusive episode is the hallmark of sickle cell disease (SCD). Abdominal pain is also a common presenting symptom in the sickle cell population. Careful evaluation is essential in distinguishing between pain secondary to vaso-occlusion and other intra abdominal disease processes. Most cases of primary gastritis are now known to be caused by gastric infection with the organism Helicobacter pylori (H. pylori). H. pylori has been described in association with recurrent abdominal pain in children. H. pylori induced peptic ulcer disease (PUD) has not previously been reported in children with SCD, (except one case). The present study was designed to examine whether pain induced by H. pylori could imitate the recurrent abdominal pain in SCD. Materials & Methods: This is a cross sectional study, carried out in all of the patients with SCD (30 cases), who referred to Shiraz Motahari Clinic in 2004. At first 11 patients with recurrent abdominal pain (RAP) were selected and then by a questionnaire and an interview, 7 cases that had symptoms strongly suggestive of PUD were examined by upper gastroduodenoscopy with biopsy taken from gastric antrum. Six patients confirmed to be PUD induced by H. pylori were treated by quadriple therapy. All of them were followed for 9 months or more. Serum IgG titer against H. pylori was sent before and also 6 months after therapy. Results: Endoscopic finding in 6 of the 11 patients with SCD and RAP was diagnosed as PUD. In all cases (6 cases) H. pylori serology (IgG) test was positive. After treatment for H. pylori infection, all of them had complete resolution of symptoms by 1 month, and H. pylori IgG (6 month after treatment) tests were negative. Conclusion: We conclude that careful evaluation is essential in distinguishing between pain secondary to vaso-occlusion in SCD and other intra abdominal processes such as PUD. For differentiation of painful crises and H. pylori induced PUD, history and physical examination can be helpful. Episodic epigastric pain that fwas requently associated with vomiting, nocturnal awakening and gastrointestinal bleeding is highly suggestive of presence of PUD. When definitive etiology of PUD is confirmed, appropriate treatment can be initiated and excess morbidity could be avoided.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله دکتر طوبی مومن | t momen


دکتر مهران کریمی | m karim


دکتر محمود حقیقت | m haghighat


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-39-148&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات