این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۹، شماره ۳، صفحات ۱۱-۱۹
عنوان فارسی تأثیر همودیالیز بر روی سطح پراکسیداسیون لیپید پلاسما و فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان (سوپراکسید دیسموتاز) گلبول های قرمز در بیماران همودیالیزی شهر گرگان
چکیده فارسی مقاله چکیده: مقدمه و هدف : رادیکال های آزاد مولکول هایی هستند که در طی یک فرایند طبیعی واکنش های متابولیسمی بدن تولید می شوند. بیمارانی که دچار بیماری مزمن کلیوی هستند و همودیالیز می شوند بیشتر در معرض تخریب سلولی رادیکال های آزاد می باشند.تغییرات سطح رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها در بدن از نظر کلینیکی اهمیت بسیار دارد.به طوری که افزایش و کاهش هر کدام از آنها به ترتیب باعث ایجاد تظاهرات بالینی از جمله بیماری قلبی ـ عروقی می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر همودیالیز بر روی سطح پراکسیداسیون لیپید پلاسما (که سطح آن به صورت مالون دی آلدئید بیان می شود) و فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان گلبول قرمز (سوپراکسیددیسموتاز) به منظور جلوگیری از احتمال بروز نابهنگام بیماری قلبی ـ عروقی در بیماران همودیالیزی می باشد . مواد و روش کار: مطالعه از نوع تجربی و روش نمونه گیری مبتنی بر هدف(سرشماری) بوده و از 22 بیمار همودیالیزی واجد شرایط مطالعه که جهت انجام دیالیز به بخش دیالیز مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان در سال 1383 مراجعه نموده اند و هم چنین 22 فرد سالم که از لحاظ سن و جنس با بیماران همودیالیزی همسان شده اند برای مطالعه انتخاب گردیدند. بیماران همودیالیزی و افراد سالمی که در طی مطالعه دارو و غذاهای آنتی اکسیدان مصرف کرده اند از مطالعه خارج گردیده اند . ابتدا نمونه های خون هپارینه قبل و بعد از عمل دیالیز تهیه شد و سپس پلاسما جهت اندازه گیری پراکسیداسیون لیپید با استفاده از روش ساتوه و گلبولهای قرمز برای اندازه گیری فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز جدا گردید . اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون آماری تی دانشجویی مورد ارزیابی قرارگرفته اند و داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شده است. یافته ها: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که سطح پلاسمایی مالون دی آلدئید بیماران همودیالیزی بعد از عمل دیالیز (38/0 ± 32/2 نانومول در میلی لیتر ) در مقایسه با قبل از عمل دیالیز (23/0 ± 27/1 نانومول در میلی لیتر) و گروه کنترل (17/0 ± 98/0 نانومول در لیتر) افزایش معنی داری نشان داده است. هم چنین سطح پلاسمایی مالون دی آلدئید گروه کنترل و قبل از عمل دیالیز بیماران اختلاف معنی داری نشان داده است.فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان گلبول قرمز بیماران همودیالیزی بعد از عمل دیالیز( 71/17 ± 4/951 واحد در گرم هموگلوبین) در مقایسه با قبل از عمل دیالیز ( 06/20 ± 1019 واحد در گرم هموگلوبین ) و گروه کنترل (3/18 ± 68/1402 واحد در گرم هموگلوبین ) کاهش معنی داری نشان داده است. هم چنین بین گروه کنترل و قبل از عمل دیالیز بیماران همودیالیزی اختلاف معنی داری مشاهده شده است (05/0 p< ). نتیجه گیری: وجود اختلاف معنی دار در کاهش فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان گلبول قرمز و افزایش تولید پراکسیداسیون لیپید پلاسمای بیماران همودیالیزی بعد از عمل دیالیز ممکن است با شرایط اورمی ، غشاء دستگاه دیالیز و عمل دیالیز در طی عمل دیالیز ارتباط داشته باشد که این وضعیت ممکن است در پیشرفت بیماری قلبی ـ‌ عروقی در بیماران همودیالیزی نقش مهمی ایفا نماید. . به همین دلیل باز بینی مجدد غشاء دستگاه دیالیز و تکنیک های دیالیز، استفاده از آنتی اکسیدان های خوراکی مختلف ، حذ ف اکسیژن های فعال از محیط دیالیز و جلوگیری از احتمال بروز نابهنگام بیماری قلبی ـ عروقی جهت بهبود زندگی بیماران همودیالیزی از موارد بسیار مهم می باشند. واژه های کلیدی: همودیالیز، پراکسیداسیون لیپید ، آنزیم آنتی اکسیدان
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effect of Haemodialysis on Plasma Lipid Peroxidation and Erythrocyte Antioxidant Enzyme (Superoxide Dismutase) in Haemodialysis Patients in Gorgan (South East of Caspian Sea)
چکیده انگلیسی مقاله ABSTRACT Introduction & Objective: Free radicals are formed in all living organisms during normal cell metabolism. Patients with chronic renal failure which are regularly dialyzed are candidates for free radical damage. The aim of this study was to evaluate the effect of haemodialysis on lipid peroxidation (the level of lipid peroxidation expressed as malondialdehyde) and erythrocyte antioxidant enzyme (superoxide dismutase) before and after the dialysis in haemodialysis patients. Material & Methods: The sampling procedure was purposive sampling. 22 patients with chronic renal failure(CRF) disease who were haemodialysed at 5th azar hospital of Gorgan dialysis center and 22 age and sex matched healthy control were recruited for this study. Haemodialysed patients and control groups that received antioxidant medicine and foods were excluded from the study. The data were analyzed by SPSS software using T-student Tests. Results: Plasma malondialdehyde showed significant difference between the predialysis and control group. It increased in the postdialysis group (2.32 ± 0.38 nmol /ml) compared with predialysis (1.27 ± 0.23 nmol/ml) and control group (0.98 ± 0.17 nmol/ml). Erythrocyte antioxidant enzyme decreased in postdialysis group (951.4 ± 17.71 unit/gram hemoglobin) compared with predialysis (1019 ± 20.06 unit / gram hemoglobin) and control group1402.68 ± 18.3 unit / gram hemoglobin). Erythrocyte antioxidant enzyme was lower in dialysis group than in control group. Conclusion: The significant difference of erythrocyte antioxidant enzyme between pre and postdialysis phases might be related to uremia. Loss of this antioxidant through membranes during the dialysis process and the decreased antioxidant enzyme might be due to an increase in lipid peroxidation in haemodialysed patients. This situation may play a role in the development of atherosclerosis in these groups. For this reason, control of dialysis membrane and haemodialysis techniques, exogenous supplementation of reactive oxygen species and prevention of sudden atherosclerosis are important in improvement of haemodialysis patients’ life quality.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله دکتر عبدالجلال مرجانی | a marjani


غلامرضا وقاری | gh vaghari


فریده توحیدی | f tohidi


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-474&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات