این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه انقلاب اسلامی، جلد ۸، شماره ۲۶، صفحات ۱۸۱-۱۹۷
عنوان فارسی تحلیل چشم‌انداز سیاسی و راهبرد دوگانه شاه در مواجهه با انقلاب اسلامی
چکیده فارسی مقاله مواجهه شاه با انقلاب اسلامی نه ناآگاهانه و نه توأم با دودلی بود، بلکه بر اساس چشم‌انداز سیاسی شاه طراحی شده و مبتنی بر راهبردی دوگانه بود. با مطالعه چشمانداز و نیز منطق سیاسی شاه و با استفاده از روش تحلیل موقعیت به این نتیجه می‌رسیم که شاه در مقابل خود، دو دسته دشمن را تصور می‌کرد، یکی دشمنان قوی که از نظر وی، دولت‌های آمریکا و انگلیس بودند و دیگری، دشمنان ضعیف که شامل همه دشمنان داخلی شاه می‌شد. راهبرد دوگانه به شاه حکم می‌کرد که در برابر دشمنان قوی کرنش کند، چون خود را در مقابل آنان ناتوان می‌دید و امکان مقابله نداشت؛ ولی در مقابل دشمنان ضعیف، شدت عمل به‌خرج دهد. باز کردن فضای سیاسی در سال 56 و سپس سرکوب مخالفان از دی ماه همان سال، کاملا مطابق با آن راهبرد برنامه‌ریزی شده بود. همچنین به‌کار گماردن دولت آشتی ملی جعفر شریف‌امامی در سال 57 و سپس کشتار ددمنشانه تظاهرکنندگان در 17 شهریور تنها با فاصله 11 روز، فقط بر مبنای این راهبر دوگانه قابل توضیح است. مطالعه دقیق تاریخ انقلاب اسلامی به ما نشان می‌دهد که شاه در طول دوران انقلاب همواره این راهبرد را به‌کار می‌گرفت و واکنش‌های خود را بر اساس آن انتخاب می‌کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Analysing the Shah's Dual Strategy in Confrontation to the Islamic Revolution
چکیده انگلیسی مقاله The Shah's confrontation with the Islamic Revolution was neither ignorantly nor half-heatedly. It was rather carefully designed and applied based on the Shah's political perspective and a dual strategy. Employing situational analysis and studying the Shah's political logic we can realize that the Shah was seeing two groups of enemies in front of him. The first group of enemies consisted of his strong enemies, i.e. the US and Britain governments whom the Shah was considering his enemies after the post-1973 rise of oil prices and the role the Shah played in that event; whereas the other group of enemies were his weak enemies namely all domestic oppositions including the clergy, intellectuals, leftist and the masses of people. Giving the upper hand in Iranian politics to the foreign powers was in line with a political perspective adopted by many politicians in the Shah generation.The dual strategy suggested that the Shah should be humble in front of the strong enemy because he could not resist his might, while he should oppress the weak enemy using all his military power as well as his secret service, i.e. the SAVAK. In 1977 his opening of the political space and then after few months oppressing the opposition was in line with the dual strategy. In fact, he followed the US advice in opening the political space, and then after ensuring that the US government satisfied, he started to be harsh against the opposition. Also in 1978, appointing Jafar Sharif Imami whose government came to power with the motto of compromise and then suddenly after 11 days declaring curfew and harshly shooting the demonstrators can be only explained based on that dual strategy. An accurate study of the revolution shows that the Shah employed the dual strategy and based all his reactions to the revolution on that strategy.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد سمیعی |
دانشیار ، دانشکده مطالعات جهان، دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات