این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، جلد ۲۳، شماره ۷، صفحات ۶۴۰-۶۴۹
عنوان فارسی مقایسه دونوموگرام دوزینگ هپارین بعد از دریافت استرپتوکیناز
چکیده فارسی مقاله مقدمه: از آنجا که داروهای ترمبولیتیک مانند استرپتوکیناز می‌توانند سبب انسداد عروق مجدد گردند، لذا پس از مصرف این داروها، از داروهای ضد‌انعقادی نظیر هپارین استفاده می‌شود. به دلیل غیر قابل پیش‌بینی بودن فارماکوکنتیک هپارین، نوموگرام‌های متعددی برای دوزینگ هپارین پیشنهاد شده‌ است. هدف از این مطالعه مقایسه دو نوموگرام هپارین در بیماران با انفارکتوس میوکارد حاد(AMI) بعد از دریافت استرپتوکیناز بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی، تصادفی و یک‌سو کور بود. 113 بیمار با AMI، 4 ساعت بعد از درمان با استرپتوکیناز به طور تصادفی در یکی از دو گروه قرار گرفتند. گروه 1، (50n=) انفوزیون اولیه‌ای با ریت U/Kg/hr 17 و بولوس U/kg80 دریافت کردند. در گروه 2، (53n=) انفوزیون هپارین با ریت U/Kg/hr 12 و ماکزیممU/hr 900 شروع گردید و بولوس اولیه U/kg60 با ماکزیمم U4000 بود. aPTT(Activated Partial Tromboplastin Time) هر 6 ساعت یک‌بار تا حداقل 48 ساعت اندازه‌گیری می‌گردید و براساس هر نوموگرام ریت انفوزیون به گونه‌ای تنظیم می‌شد تا aPTT در دامنه درمانی(s 70-46) قرار گیرد. نتایج: افراد دو گروه از لحاظ دموگرافیک شبیه هم بودند. زمان گذشتن aPTT از آستانه درمانی برای گروه‌های 1 و 2 به ترتیب hr 81/3 ± 00/8 و hr 55/5 ± 12/11 بود(00/0P=). در 12 ساعت اولیه، درصد افرادی که در دامنه مطلوب قرار داشتند در دوگروه به ترتیب 0/56% و 19/30% بود(00/0p=). همچنین مدت زمانی که افراد درگروه 1 طی 24 و 48 ساعت اولیه در دامنه درمانی قرار داشتند به ترتیب 42/6±40/14 و 90/9±48/27 ساعت بود، در حالی‌که این اعداد برای گروه 2به ترتیب، 08/3±74/9 و 42/9± 06/21 بودند(000/0P=، 000/0P=). میزان تغییرات در ریت‌ هپارین در گروه 1 به طور معنی‌داری کمتر از گروه 2 بود. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه با نوموگرام 1، اشخاص سریعتر به دامنه درمانی می‌رسند، مدت زمان بیشتری در دامنه درمانی قرار دارند و همچنین نیاز به تغییر در ریت هپارین کمتر است، نوموگرام 1 بر 2 ارجحیت دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هپارین، استرپتوکیناز، دوز، نوموگرام
عنوان انگلیسی Comparing Two Nomograms of Heparin Dosing after Receiving Streptokinase
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Since thrombolytic drugs such as streptokinase could cause reocculsion, anticoagulants like heparin are utilized afterwards. Several nomograms have been recommended due to unpredictable pharmacokinetics of heparin. Therefore, this study aimed to compare two prevalent nomograms of heparin used in patients suffering from acute myocardial infarction (AMI) after recieving streptokinase. Methods: In this single-blind randomized clinical trial, 113 patients with AMI were randomly assigned to one of the two nomogram groups four hours after receiving streptokinase. Patients in the group1(n=50), received an initial infusion with rate of 17 U/Kg/hr and a bolus of 80 U/Kg. In Group 2(n=35), the initial rate of heparin (n= 53) was 12 U/Kg/hr with a maximum 900U/hr after a bolus of 60 U/Kg with a maximum of 4000 U. Activated Partial Thromboplastin Time (aPTT) was measured every 6 hours for at least 48 hours and infusion rate was adjusted based on each nomogram in order to maintain aPTT in the therapeutic level of 46-70 s. Results: Patients in the two groups were homogenized in regard with their demographic characteristics. The time needed for aPTT to pass the infusion threshold for groups 1 and 2 were 8.00±3.81 hr and 11.12±5.55 hr, respectively (p=0.00). In the first 12 hours, percentages of patients, whose aPTT was reported in an apporpriate therapeutic range were 56.0% and 30.19% for the two groups, respectively (p=0.00). Moreover, period of time that subjects in group 1 were in the therapeutic range in the first 24 and 48 hours was 14.40 ± 6.42 hrs and 27.48 ± 9.90 hrs, respectively. While these numbers for group 2 were 9.74±3.08 hrs and 21.06 ± 9.42 hrs, respectively (P=0.00, P=0.00). The changes in the heparin rate was reported significantly lower in group 1 compared to group 2. Conclusion: The study findings revealed that nomogram 1 is preferred to nomogram 2, since patients in nomogram 1 reached the therapeutic range faster, stayed in this range for a longer period of time, and needed less change in the heparin rate
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Dose, Heparin, Nomogram, Streptokinase
نویسندگان مقاله منیره مدرس مصدق | m modares mosadegh
college of pharmacy, sadoughi university of medical sciences
دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد (Shahid sadooghi university of medical sciences)

سیدمحمود صدر بافقی | sm sadr bafghi
cardiovascular research center, sadoughi university of medical sciences, yazd, iran
مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد (Shahid sadooghi university of medical sciences)

منصور رفیعی | m rafiei
cadiovascular researcher center, sadoughi university of medical sciences
مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد (Shahid sadooghi university of medical sciences)

سیده مهدیه نماینده | sm namayande
sadoughi university of medical sciences
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد (Shahid sadooghi university of medical sciences)

سید علی صدر بافقی | sa sadr bafghi
sadoughi university of medical sciences, yazd
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد (Shahid sadooghi university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jssu.ssu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-80-4&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فارماکولوژی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات