این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، جلد ۲۰، شماره ۴، صفحات ۴۲۹-۴۳۸
عنوان فارسی نیفدیپین و ایندومتاسین جهت درمان زایمان زودرس
چکیده فارسی مقاله مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر دو داروی توکولیتیک نیفدیپین و ایندومتاسین در درمان زایمان زودرس و عوارض آنهاست. روش بررسی: مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 79 خانم باردار صورت گرفت که به علت دردهای زایمانی زودرس در سن حاملگی 33-26 هفته بستری شده بودند. به گروه نیفدیپین (40 نفر)، نیفدیپین خوراکی و به گروه ایندومتاسین (39 نفر)، ایندومتاسین به صورت رکتال تجویز شد. نتایج: دو گروه از نظر سن مادر، سن حاملگی، وضعیت سرویکس از نظر دیلاتاسیون و افاسمان و قوام با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نداشتند. 23 نفر (59%) از گروه ایندومتاسین و 10 نفر (25%) در گروه نیفدیپین در 2 ساعت اول به درمان پاسخ ندادند (002/0=p). از 16 مورد باقیمانده در گروه ایندومتاسین و 30 نفر گروه نیفدیپین، هیچ یک تا 48 ساعت بعد، زایمان نکردند. 1 نفر (25/6%) در گروه ایندومتاسین و 4 نفر (3/13%) در گروه نیفدیپین در فاصله 48 ساعت تا 7 روز زایمان کردند که اختلاف معنی‌دار نبود. متوسط سن بارداری در موقع زایمان در بیمارانی که به پس از 2 ساعت تأخیر در زایمان رسیده بودند 4/19±5/238 روز در گروه نیفدیپین و 4/15±4/246 روز در گروه ایندومتاسین بود (182/0=p). 17 نفر (5/42%) در گروه نیفدیپین و 11 نفر (2/28%) در گروه ایندومتاسین عوارض جانبی نشان دادند(184/0=p). نتیجه‌گیری: ایندومتاسین در درمان سریع زایمان زودرس کمتر از نیفدیپین مؤثر است ولی بیمارانی که به درمان ظرف 2 ساعت جواب دهند، تأخیر زایمان مشابه نیفدیپین می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی A Comparison Between Nifedipin and Indemethacin for the Treatment of Preterm Labor and Their Side Effects
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: This study aimed to compare the efficacy of 2 tocolytic agents of nifedipin and indomethacin for treatment of preterm labor and their complications. Methods: The study was conducted as a randomized clinical trial on 79 pregnant women who were admitted for labor pain at 26-33 weeks of gestation. In the nifidipin group (40 cases), oral nifedipin and in the indomethacin group(39 cases), indomethacin were prescribed rectally. Results: The two groups did not have any significant difference in regard to maternal age, gestational age, cervical dilatation, effacement and consistency. 23 cases (59%) of indomethacin group, and 10 cases(25%) of nifedipin group did not respond to treatment(P=0.002). Non of the 16 remaining women of indomethacin group and 30 cases of nifedipin group delivered during 48 hours. 1 women(6.25%) in the indomethacin group and 4 cases(13.3%) of nifedipin group delivered between 48 hours-7 days which no significant difference was observed. Mean gestational age at the time of delivery(for the women who responded to treatment during the first 2 hours) was 238.5± 19.4 days and 246. 4± 15.4 days in the nifedipin and indomethacin groups respectively(P=0.182). 17 cases(42.5) in the nifedipin group and 11 cases(28.2%) in the indomethacin group showed adverse effects(P=0.184). Conclusion: Indomethacin is less effective than nifedipin for the fast treatment of preterm labor, though in women who respond to treatment during 2 hours, delaying of delivery is similar to nifedipin.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مریم کاشانیان | m kashanian


شهره بهای صدری | sh bahasadri


بیتا زلالی | b zolali


نشانی اینترنتی http://jssu.ssu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-593-3&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده سایر
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات