این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، جلد ۲۰، شماره ۴، صفحات ۵۰۱-۵۰۹
عنوان فارسی بررسی اثر آلودگی با بزاق بر روی ریزنشت یک نوع فیشور سیلنت با و بدون استفاده از باندینگ
چکیده فارسی مقاله مقدمه: آلوده شدن سطح مینای اچ شده با بزاق قبل از قرار دادن سیلنت از باند مناسب جلوگیری کرده و منجر به ریزنشت می‌شود. استفاده از باندینگ‌ها در کاهش ریزنشت مؤثر می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر باندینگ در میزان ریزنشت یک نوع فیشور سیلنت قبل و پس از آلودگی با بزاق می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی40 دندان پرمولر سالم، به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. دندان‌ها پروفیلاکسی شده و توسط اسید فسفریک 37% اچ شسته و سپس خشک شدند. در گروه اول فیشور سیلنت Seal-Rite با باندینگ Dentastic (Pulpdent، آمریکا) بدون آلودگی با بزاق و در گروه دوم فیشور سیلنت با باندینگ پس از آلودگی دندان با بزاق به مدت 10 ثانیه گذاشته شد و به مدت 40 ثانیه کیور گردید. در گروه سوم فیشور سیلنت بدون باندینگ و بدون آلودگی با بزاق و در گروه چهارم فیشور سیلنت بدون باندینگ پس از آلودگی به بزاق به کار رفت و کیور گردید. بعد از ترموسایکلینگ، نمونه‌ها در نیترات نقره 50% به مدت 2 ساعت قرار گرفتند. پس از برش در جهت باکولینگوالی، میزان ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 40، مورد بررسی قرار گرفت و نتایج توسط آزمون‌های آماریKruskal-Wallis و Mann-whiteny ارزیابی شدند. نتایج: بیشترین میزان ریزنشت در گروه فیشور سیلنت بدون باندینگ پس از آلودگی به بزاق دیده شد و قرار گرفتن فیشور سیلنت به همراه باندینگ به طور معنی‌دار کاهش ریزنشت را نشان داد (01/0>p). نتیجه‌گیری: استفاده از باندینگ در زیر فیشور سیلنت در شرایط آلودگی با بزاق در کاهش ریزنشت مؤثر می‌باشد
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فیشور سیلنت، باندینگ، ریزنشت، آلودگی با بزاق
عنوان انگلیسی Effect of Saliva Contamination on Microleakage of a Fissure Selant with or without Bonding Agent
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Contamination of etched enamel to saliva before placement of sealant prevents the appropriate bonding and results in microleakage. Using bondings is effective for decreasing the microleakage. This experimental study aimed to evaluate the effect of bonding agent on microleakage of a fissure sealant before or after contamination to saliva. Methods: In this experimental study 40 sound premolar teeth were randomly divided into four groups. The prophylaxis was done and the teeth were etched with 37% phosphoric acid gel, then they were washed and dried. In the first group, Seal-Rite fissure sealant and Dentastic (Pulpdent, USA) without saliva contamination, and in the second group sealant with bonding agent after saliva contamination for 10s, were applied and cured for 40s. In the third group, fissure sealant without bonding agent or saliva contamination, and in the fourth group fissure sealant without bonding application was applied after contamination with saliva and then was cured. After thermocycling, the teeth were placed in 50% silver nitrate for 2 hours. The buccolingual sections were applied and microleakage evaluation was made by stereomicroscope at 4X magnifications and results were evaluated with mann-whiteny test. Results: The fissure sealant group without bonding agent showed the most microleakage after contamination to saliva and use of sealant with bonding agent significantly showed decrease of microleakage. Conclusion: Use of bonding agent under fissure sealant in saliva-contamination status is beneficial for decreasing microleakage.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علی اصغر سلیمانی | aa soleimani


زهرا بحرالعلومی | z bahrololumi


مونا کبودان | m kabudan


مجید موسوی نسب | m mousavi nasab


امیر ابرقویی | a abarghooyi


نشانی اینترنتی http://jssu.ssu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-86-15&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده دندانپزشکی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات