این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، جلد ۱۶، شماره ۱، صفحات ۱۵۶-۱۵۶
عنوان فارسی بررسی علایم بالینی و آزمایشگاهی لوسمی سلول مویی و میزان پاسخ دهی به داروی کلادریبین (Cladribine)
چکیده فارسی مقاله مقدمه: لوسمی سلول مویی سرطان نادری است که در صورت تشخیص به موقع، در اغلب موارد با درمان مناسب، قابل علاج و در صورت عدم تشخیص و درمان، یک بیماری کشنده است. این بیماری با علایم ناشی از کاهش رده های خونی و بزرگی طحال، خود را نشان میدهد که اگر به فکر آن نباشیم، با خیلی از بیماریهای دیگر اشتباه می شود. هدف از این مطالعه که به صورت آیندهنگر روی 25 بیمار مبتلا صورت گرفته است، بررسی شیوع علایم بالینی و آزمایشگاهی اولیه جهت تشخیص زودتر و همچنین میزان پاسخدهی آنها به داروی انتخابی آن یعنی کلادریبین در بین بیماران مورد مطالعه و مقایسه آن با پاسخ سایر کشورها میباشد. روش بررسی: این مطالعه، از نوع توصیفی-تحلیلی است و روش نمونهگیری به صورت سرشماری بوده که 25 بیمار، براساس شواهد بالینی و آزمایشگاهی طی 1378 تا 1384 در بیمارستانهای وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی شهید بهشتی و شهید صدوقی یزد، با تشخیص قطعی HCL به صورت Sequential، وارد مطالعه شده و به طور آیندهنگر مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، اولین علامت منجر به مراجعه و یافتههای معاینهای و بالینی و علایم آزمایشگاهی، طی یک پرسشنامهای که تهیه شده بود، ثبت شد. 21 بیمار تحت درمان با داروی کلادریبین (2 CDA) قرار گرفته و میزان پاسخ به درمان بر اساس یافتههای بالینی و آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: از این 25 نفر ، 5 نفر زن و 20 نفر مرد بودند ( 20% در برابر 80 % ). بیشترین سن ابتلا 55 تا 67 سال و شایعترین علامت اولیه مربوط کم خونی بود که به صورت ضعف و بیحالی بود. 2 نفر از 20 مرد مبتلا به این بیماری به طور اتفاقی کشف شدند و علامت اولیه نداشتند. شایعترین یافته در معاینه بالینی، طحال بزرگ بود که در 100% زنان و 80% مردان با اندازه متوسط 4 تا 5 سانتیمتر زیر لبه دنده حس می شد. دیده شدن سلول مویی در خون محیطی، تعداد گلبولهای سفید پایین و کم خونی به ترتیب شایعترین یافتههای آزمایشگاهی بودند. پان سیتوپنی (کاهش تمام رده های خونی ) فقط در 60% موارد دیده شد. 19 نفر از 21 نفر ( 5/90%) به درمان پاسخ دادند. 13 نفر پاسخ کامل ( 9/61% ) و 6 نفر، پاسخ نسبی داشتند ( 5/28% ) و 2 نفر نیز اصلا به درمان پاسخ ندادند (5/9%). همه زنان مبتلا به درمان پاسخ کامل دادند و درمان شدند. نتیجه گیری: در صورت وجود ضعف و بیحالی، طحال بزرگ و کاهش ردههای خونی در هر بیمار با محدوده سنی 50 تا 60 سال به خصوص در مردها میبایست به فکر این بیماری بود و آن را بررسی کرد. میزان پاسخ دهی این بیماری به داروی کلادریبین، در بیماران ما بسیار عالی (5/90%) و مشابه مطالعات قبلی در دنیا است. بنابراین با تشخیص به موقع و درمان مناسب میتوان این بیماری کشنده را مهار کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Clinical and Laboratory Presentation of Hairy Cell Leukemia (Hcl) and Rate of Response to Cladribine
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: HCL is a rare malignant condition that is curable if diagnosed early. HCL can present with reduced blood cells and splenomegaly which maybe misdiagnosed with other conditions. The aim of the present study was to determine the frequency of early clinical and laboratory findings as well as the response rate of patients to the standard treatment regimen of Cladribine. Methods: The study was an uncontrolled clinical trial including 25 HCL patients referring to Oncology Clinics of Shahid Sadoughi (Yazd - Iran) and Shahid Beheshti (Tehran - Iran) between 1999 and 2005. Data was gathered by a pre–designed questionnaire. 21 out of 25 patients were treated with Cladribine and the clinical and laboratory response was assessed. Results: Of the 25 patients studied, 20 patients (80%) were male and 5 patients (20%) were female. Most of the patients at diagnosis were 55–67 years old and the most common presenting symptom was fatigue and lassitude secondary to anemia. Two patients were asymptomatic and were diagnosed incidentally. Splenomegaly was the main clinical finding which was present in about 80% of the males and all of the females. Accordingly, hairy cells in the peripheral blood smear, leukopenia and anemia were the most common laboratory findings. In contrast to previous results, pancytopenia was found in only 60% of the patients. Response rate was 90% (19 out of 21) of which 61.9% (13 patients) and 28.5% (6 patients) had complete remission (CR) and partial remission (PR), respectively. Conclusion: According to the results, it can be concluded that HCL should be considered as a possible diagnosis in the context of fatigue, splenomegaly and reduced blood cell count. The results of the present study were similar to other similar international studies.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد فرات یزدی | m forat yazdi
. foratyazdi@yahoo.com
نشانی اینترنتی http://jssu.ssu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-492&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات