این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۴۹-۵۳
عنوان فارسی تأثیر ویتامین D۳ بر میزان سایتوکاینهای IFN-γ و IL-۱۰ در موشهای مبتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS Multiple Sclerosis) یک بیماری خود ایمن مزمن با اتیولوژی ناشناخته می باشد که سیستم عصبی مرکزی را گرفتار می سازد. شیوع بیماری در مناطقی که مصرف ویتامینD بالا است، کمتر می باشد. برخی مطالعات نشان می دهد که ویتامینD3 در جلوگیری از آنسفالومیلیت خودایمن تجربی e‏xperimental autoimmune encephalomyelitis) (EAE ، مدل حیوانی مولتیپل اسکلروزیس، مؤثر است. چگونگی تأثیر این ویتامین در جلوگیری ازEAE مشخص نیست. ویتامینD3 ممکن است با تأثیر بر پاسخهای ایمنی سلولی(TH1 وTH2) در جلوگیری از پیشرفت بیماری مؤثر باشد. در این مطالعه اثر ویتامینD3 بر روی پاسخهای ایمنی سلولی در موشهای نژاد C57BL/6 مبتلا به EAE مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی – آزمایشگاهی است که بر روی موشهای نر نژاد C57BL/6 در دو گروه درمانی (هر گروه 10 سر) با شرایط سنی و وزنی مشابه قرار گرفتند. موشهای مبتلا به EAE تحت درمان با ویتامینD3 که 5 میکروگرم بر حسب وزن ویتامینD3 هر دو روز یک بار به صورت داخل صفاقی از سه روز قبل تا 19 روز پس از ایجاد بیماری دریافت کردند و موشهای مبتلا به EAE درمان نشده که تنها vehicle را با همان جدول زمانی دریافت نمودند. علایم بیماری روزانه ثبت گردید. در روز بیستم، سلولهای تک هسته ای طحال موشها جدا گردید و در حضور و عدم حضور پپتید MOG35-55 کشت داده شد. مایع رویی کشت سلول پس از گذشت 96 ساعت جمع آوری و میزان تولید IL-10 و IFN-γ با روش ELISA مورد سنجش قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که شدت علایم کلینیکی در موشهای تحت درمان با ویتامینD3 (8/0±2/3) در مقایسه با گروه درمان نشده(44/0±3/5) به طور معنی داری کمتر می باشد(001/0=p). همچنین در روز شروع حمله بیماری بین گروه تحت درمان با ویتامینD3 و درمان نشده (به ترتیب روز 1 ±11 و روز1±15پس از القای بیماری) اختلاف قابل ملاحظه ای مشاهده شد. اختلاف معنی داری بین میانگین غلظت IFN-γ در موشهای مبتلا به EAE تحت درمان با ویتامین D3 در مقایسه با گروه کنترل (درمان نشده) وجود نداشت در حالی که میانگین غلظت IL-10 در موشهای مبتلا به EAE تحت درمان با ویتامین D3 به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از گروه کنترل بود (001/0p= (. نتیجه گیری: از یافته ها می توان چنین نتیجه گرفت که ویتامین D3 از طریق هدایت پاسخهای ایمنی به سمت TH2 و القای تولید مقادیر بالای IL-10 در مهار بیماری EAE مؤثر است. شاید بتوان از این ویتامین به عنوان یک عامل تعدیل کننده سیستم ایمنی در درمان MS استفاده نمود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effect of Vitamin D3 on Ifn-Γ and Il-10 Levels in Mice with Experimental Autoimmune Encephalomyelitis
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Multiple sclerosis (MS) is a chronic autoimmune disease with unknown etiology affecting the central nervous system. The prevalence of MS is highest where environmental supplies of vitamin D are lowest. Some studies have shown a strong protective effect of vitamin D3 in experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE) a model of MS. However, it is not known whether vitamin D3 has a protective effect in EAE. Vitamin D3 may be inhibit EAE by having an effect on TH1 and TH2 immune responses. To address this question, the effect of vitamin D3 on cellular immune responses in C57BL/6 mice with experimental autoimmune encephalomyelitis was investigated. Methods: Male C57BL/6 mice matched in age and weight were placed in two therapeutic groups (n=10 per group) as follows: Vitamin D3-treated EAE mice (5μg/kg/every two days of vitamin D3 given i.p from day -3 until day +19 after disease induction). Non-treated EAE mice (EAE control) received vehicle alone with same schedule. 20 days after immunization, the mononuclear cells (MNCs) of the spleen were isolated from mice and cultured in the presence and absence of MOG35-55 for 96 hours. The supernatant of cultured cells was collected and produced cytokines (IL-10 and IFN-γ) were assayed by ELISA. Results: The results showed that vitamin D3-treated mice had less severe clinical signs and synptoms of EAE (3.2±0.8) than non-treated EAE induced mice (5.3±0.44), (p=0.001). Also, there was a significant difference regarding the day of onset of disease in the vitamin D3-treated and non treated EAE-induced mice (day 15±1 and day 11±1, respectively). There was no significant difference in IFN-γ production between treated and non-treated mice, but the amount of IL-10 production in the D3-treated mice was higher than the non-treated group (p=0.001). Conclusion: Considering the role of TH1 in the pathogenesis of EAE and MS, it is suggested that vitamin D3 can reduce or delay the onset of EAE by shifting immune responses to TH2 and IL-10 production. Thus, vitamin D3 as an immune modulatory agent is potentially important for treatment of MS
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله قاسم مسیبی | gh mosayebi


علی قضاوی | a ghazavi


محمد علی پایانی | ma payani


نشانی اینترنتی http://jssu.ssu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-627&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات